شی باتر (به انگلیسی: Shea butter) یا کره شیاچربی استخراج شده از دانههای درخت روغن قلم(Vitellaria paradoxa)میباشد.[۱] بهطور گسترده در مواد آرایشی به عنوان مرطوبکننده و لوسیون استفاده میشود. کره شیا خوراکی بوده و در برخی از کشورهای آفریقایی برای تهیه مواد غذایی استفاده میشود.[۲] گاهی از این کره جایگزین کره کاکائو استفاده میشود، اگر چه طعم آن تا حدود زیادی متفاوت است.[۳][۴]
درخت شیا یا درخت روغن قلم در کمربند خشک ساوانا در غرب آفریقا از سنگال در غرب تا سودان در شرق و بر روی کوهپایههای ارتفاعات اتیوپی رشد میکند.
این روغن در محدوده دمای بدن انسان ذوب میشود و طرفداران استفاده از آن بر جذب سریع آن از راه پوست و خواص ترمیم کننده و مرطوبکننده آن تأکید دارند.[۶]
کره شیا بهطور عمده در محصولات آرایشی مرتبط با پوست و مو نظیر براق لب، کرمهایمرطوبکننده و لوسیونها و نرمکنندههای مو استفاده میشود.[۷] همچنین در صنعت صابون سازی استفاده میشود البته مقادیر بالاتر از استاندارد آن باعث نرم شدن بیش از حد صابون و کاهش خاصیت پاککنندگی میشود. البته به دلیل هزینه بالای این روغن نسبت به پوماس و روغن نخل، کمتر از کره شیا برای صابون سازی استفاده میشود.
↑Davrieux, F. , Allal, F. , Piombo, G. , Kelly, B. , Okulo, J. B. , Thiam, M. , Diallo, O. B. & Bouvet, J. -M. (2010) (2010). "Near Infrared Spectroscopy for High-Throughput Characterization of Shea Tree (Vitellaria paradoxa) Nut Fat Profiles. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 58, 7811-7819". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 58 (13): 7811–7819. doi:10.1021/jf100409v. PMID20518501.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link)