سودآد (به پرتغالی: Saudade) واژه عمیقی در فرهنگ و زبان پرتغالی است و به معنای نوعی حالت روحی و حس نوستالژی، اندوه، دل‌تنگی و دل‌گرفتگی از نبودن فرد یا متعلقی است که دیگر احتمالاً هیچ‌گاه برنخواهد گشت. یک نوع اندوه و آسودگی خاطر توامان به‌جهت مطمئن شدن از هیچ وقت بازنگشتن فرد می‌باشد.[۱]
سودآد، همانی که تنها،پرتغالی‌ها می‌توانند دریابند.این واژه تنها از آنِ آنان است،تا با آن احساس‌شان را بازگو کنند.سروده‌ای از فرناندو پسوآ در اشاره به ویژگی واژه سوداد برای پرتغالی‌ها.[۲]
پرتغالی‌ها عقیده دارند که درک عمق این واژه تنها برای افراد پرتغالی‌زبان مقدور است. به همین دلیل اغلب در سایر زبان‌ها، واژه‌ای معادل سوداد قرار نمی‌دهند و آن را به همان‌گونه می‌خوانند و می‌نویسند.