دژ رویین نام دژی در شاهنامه ی فردوسی و از دژهای تورانیان است. این دژ جاییست که ارجاسپ خواهران اسفندیار را زندانی کرده بود. اسفندیار وقتی به دشت رویین رسید از بالای تپه‌ای مشرف آن را بنگرید:
گشتاسپ‌شاه ایران به پسرش اسفندیار بدبین شده و او را متهم به چشم داشتن به تاج و تخت شاهی می‌کرد. آخرالامر او را در دژ گنبدان زندانی [۲] و خودش از بلخ به سیستان گریخت. ارجاسپ شاه توران که از غیاب گشتاسپ و دربند شدن اسفندیار آگاه شده، به بلخ پایتخت ایران حمله و لهراسپ نیا را کشته و دختران گشتاسپ را اسیر نموده با خود می‌برد.
گشتاسپ ناچار برای رهایی دخترانش به‌آفرید و همای پسرش را از بند آزاد می‌کند و اسفندیار با پس‌راندن لشکر توران، سفر هفت خوان اسفندیار را آغاز و پس از گذشت از هفت مانع خطرناک به دژ رویین می‌رسد. او با تنی چند از گردانش در جامه بازرگانان به داخل دژ نفوذ کرده عاقبت ارجاسپ را کشته و خواهرانش را از اسارت رها ساخته دست آخر رویین‌دژ را به آتش می‌کشد.[۳]
