درخت کاکائو بومی مناطق گرمسیر آمریکای میانی است و در عرض جغرافیایی ۱۰ تا ۲۰ درجه در شمال و جنوب خط استوا بهطور طبیعی میروید. امروزه در بسیار از نقاط دنیا درخت کاکائو کشت میشود. کشور ساحل عاج با تولید ۳۷ درصد از مجموع کاکائوی تولیدی در سال ۲۰۱۸، بزرگترین تولیدکنندهٔ کاکائو در جهان است.[۳]
ویژگیها
برگهای این گیاه، ساده و متقابل با طول ۱۰ تا ۴۰ سانتیمتر و عرض ۲ تا ۸ سانتیمتر هستند. گلها کوچک بهطول ۱ تا ۲ سانتیمتر با کاسبرگهای صورتی رنگ هستند که بهصورت خوشهای، مستقیماً بر روی تنه درخت و شاخههای قدیمی میرویند.[۴] در بسیاری از گیاهان، عمل گردهافشانی، توسط حشراتی چون زنبور عسل، پروانهها و بیدها انجام میگیرد اما گردهافشانی کاکائو توسط مگسریزه، حشراتی از زیرخانوادهٔ پشههای نیشدار انجام میگیرد.[۵][۶]
رنگ میوه کاکائو زرد تا نارنجی است. طول آن، ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر، عرض آن، ۸ تا ۱۰ سانتیمتر و محتوی ۲۰ تا ۶۰ دانه است که بخش اصلی میوه بوده و از این دانهها کاکائو تولید میشود. وزن میوههای این گیاه در هنگام چیدن نزدیک به ۵۰۰ گرم است.[۷] میوهها را پس از چیدن انبار میکنند تا بپوسد و پس از آن دانهها را جمعآوری میکنند و به مصرف میرسانند.
دانهها حاوی ۴۰ تا ۵۰ درصد چربی، موسوم به کره کاکائو هستند. ماده فعال و محرک موجود در دانههای کاکائو، ترکیبی مشابه کافئین با نام تئوبرومین است.[۸]
↑Wilson, P.K. (2015). "Chocolate in Science, Nutrition and Therapy: A Historical Perspective". In P. Wilson & W. Hurst (Eds.), Chocolate and Health: Chemistry, Nutrition and Therapy (p. 18). Cambridge, UK: Royal Society of Chemistry.