خارگیل (نام علمی: Durio) (در متون طب سنتی دُریان، دوریان) میوهٔ گیاهی با نام علمی خارگیل سموری (Durio zibethinus) متعلق به تیرهٔ پنیرکیان (Malvaceae) و راستهٔ پنیرک‌سانان است که طول آن به سی سانتیمتر و قطر آن به پانزده سانتیمتر می‌رسد و وزن آن یک تا سه کیلوگرم است؛ ظاهری کروی و گاه بیضوی و پوستهٔ آن پوشیده از خار و به رنگ سبزقهوه‌ای و رنگ گوشتهٔ آن زرد کمرنگ است و دارای بویی خاص و شدید (از نظر برخی مطبوع و برخی نامطبوع) است به طوری که در مالزی ورود آن به هواپیما و برخی هتل‌ها ممنوع شده‌است. این میوه بومی اندونزی و مالزی و برونئی است. البته در مالزی معروف به میوه جهنمی می باشد.
خارگیل خام دارای ۶۵٪ آب، ۲۷٪ کربوهیدرات (شامل ۴٪ فیبر غذایی)، ۵٪ چربی و ۱٪ پروتئین است. ۱۰۰ گرم خارگیل خام یا تازهٔ یخ‌زده ۳۳ درصد از نیاز روزانهٔ تیامین و مقدار متوسط دیگر ویتامین‌های گروه ب، ویتامین ث و منگنز (۱۵ تا ۲۰ درصد نیاز روزانه) را فراهم می‌کند.
برابرهای فرهنگستان زبان فارسی. فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان - دفتر ششم. بخش اوّل: فارسی. تهران: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۸.