جدایی شرق و غرب

جدایی شرق و غرب یا جدایی بزرگ یا جدایی سال ۱۰۵۴ به تقسیم کلیسای امپراتوری روم^{[پ ۱]} به دو بخش شرقی (یونانی) و غربی (لاتین) در سال ۱۰۵۴ میلادی گفته می‌شود که سپس با نام‌های کلیسای ارتودوکس شرقی^{[پ ۲]} و کلیسای کاتولیک روم^{[پ ۳]} شناخته می‌شوند.

اختلاف‌های سیاسی و تفاوت‌ها در تعاریف و اصول بنیادین مسیحیت^[۱] روابط بین دو کلیسای شرق و غرب را به مدت طولانی تیره کرده بود. برجسته‌ترین اختلاف‌ها، بحث فیلیوکه در مورد اضافه شدن عبارت «و پسر» (and the son)^{[پ ۴]} در اعتقادنامه نیقیه،^{[پ ۵]} ادعای تقدم همه‌جانبه پاپ و همچنین جایگاه قسطنطنیه در اتحاد پنج حکومت امپراتوری روم، قسطنطنیه، اسکندریه، انتاکیه و اورشلیم بودند.

جستارهای وابسته

• گناه نخستین
• عیسی
• سقوط قسطنطنیه
• ژان پل دوم - اولین پاپی که بعد از جدایی بزرگ، از کشوری ارتدکس دیدن کرد.

پانویس

1. Church of the Roman Empire
2. Eastern Orthodox Church
3. Roman Catholic Church
4. قبل از آن در نسخ یونانی گفته شده که روح‌القدس حاصل از «پدر» است؛ اما نسخهٔ لاتین می‌گوید از «پدر و پسر»
5. Nicene Creed

منابع

1. با تحریم مسیحیان گرجستان، پاپ در ورزشگاه نیمه‌خالی تفلیس دعا خواند، بی‌بی‌سی فارسی

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «East–West Schism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۱.