PROFILBARU.COM

پی-۵۹ ایراکومت
	یک فروند بل پی-۵۹ ایراکومت در موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده واقع در دیتون، اوهایو
کاربری	جنگنده
کشور سازنده	ایالات متحده آمریکا
تولیدکننده	بل ایرکرفت
نخستین پرواز	۱ اکتبر ۱۹۴۲
کاربر اصلی	نیروهای هوایی ایالات متحده; نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا; نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا;
تعداد ساخته‌شده	۶۶

بل پی-۵۹ ایراکومت یک هواپیمای جنگنده جت دو موتوره تک سرنشین بود که توسط شرکت بل ایرکرفت در طول جنگ جهانی دوم طراحی و ساخته شد. پی-۵۹ اولین هواپیمای تولید شده در ایالات متحده بود. از آنجایی که بریتانیایی ها در توسعه موتور جت بیشتر پیش می رفتند، موتوری را به ایالات متحده اهدا کردند تا در سال ۱۹۴۱ کپی شود. این موتور اساس جت جنرال الکتریکی شد که یک سال بعد توسط پی-۵۹ مورد استفاده قرار گرفت. از آنجایی که هواپیما ضعیف بود، نیروهای هوایی ایالات متحده (USAAF) تحت تأثیر عملکرد آن قرار نگرفت و نیمی از سفارش اولیه ۱۰۰ جنگنده را که قرار بود به عنوام هواپیمای آموزشی مورد استفاده قرار گیرد، لغو کرد. USAAF در عوض به انتخاب لاکهید پی-۸۰ شوتینگ استار به عنوان اولین جنگنده جت عملیاتی خود ادامه داد. اگرچه هیچ پی-۵۹ وارد جنگ نشد، این هواپیما راه را برای نسل های بعدی هواپیماهای توربوجت ایالات متحده هموار کرد.

مشخصات فنی (پی-۵۹بی)

داده‌ها از The American Fighter^[۱]

ویژگی‌های کلی

خدمه: ۱
طول: ۳۸ فوت ۱۰ اینچ (۱۱٫۸۴ متر)
پهنای بال: ۴۵ فوت ۶ اینچ (۱۳٫۸۷ متر)
ارتفاع: ۱۲ فوت ۴ اینچ (۳٫۷۶ متر)
مساحت بال‌ها: ۳۸۶ فوت مربع (۳۵٫۹ متر مربع)
ماهی‌واره: root: NACA 66-014; tip: NACA 66-212^[۲]
وزن خالی: ۸٬۱۶۵ پوند (۳٬۷۰۴ کیلوگرم)
وزن ناخالص: ۱۱٬۰۴۰ پوند (۵٬۰۰۸ کیلوگرم)
بیشترین وزن برخاست: ۱۳٬۷۰۰ پوند (۶٬۲۱۴ کیلوگرم)
ظرفیت سوخت: ۳۵۶ گالون آمریکایی (۱٬۳۵۰ لیتر؛ ۲۹۶ گالون بریتانیایی)
پیشرانه هواگرد: 2 عدد موتور توربوجت جنرال الکتریک جی۳۱،‏ با پیشرانه ۲٬۰۰۰ پوند-نیرو (۸٫۹ کیلونیوتن) در هر موتور

عملکرد

حداکثر سرعت: ۴۱۳ مایل بر ساعت (۶۶۵ کیلومتر بر ساعت؛ ۳۵۹ گره) at ۳۰٬۰۰۰ فوت (۹٬۱۴۴ متر)
سرعت کروز: ۳۷۵ مایل بر ساعت (۶۰۴ کیلومتر بر ساعت؛ ۳۲۶ گره)
بُرد: ۳۷۵ مایل (۳۲۶ مایل دریایی؛ ۶۰۴ کیلومتر)
برد معبر: ۹۵۰ مایل (۸۲۶ مایل دریایی؛ ۱٬۵۲۹ کیلومتر)
حداكثر ارتفاع: ۴۶٬۲۰۰ فوت (۱۴٬۱۰۰ متر)
زمان اوج‌گیری: ۳۰٬۰۰۰ فوت (۹٬۱۴۴ متر) در ۱۵ دقیقه ۳۰ ثانیه

جنگ‌افزار

سلاح‌ها
- 1 × 37 mm M10 autocannon with 44 rounds of ammunition
- 3 × .50 cal AN/M2 Browning heavy machine guns with 200 rounds per gun

منابع

↑ Angelucci and Bowers 1987, p. 50.
↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.

کتابشناسی - فهرست کتب

"Airacomet... A Jet Pioneer by Bell". Air International, Vol. 18 No. 3, March 1980, pp. 132–139. Bromley, UK: Fine Scroll. ISSN 0306-5634 ISSN ۰۳۰۶-۵۶۳۴.
Angelucci, Enzo and Peter Bowers. The American Fighter. Yeovil, UK: Haynes, 1987. شابک ‎۰-۸۵۴۲۹-۶۳۵-۲ ISBN 0-85429-635-2.
Meher-Homji, Cyrus B. (2000). The Historical Evolution of Turbomachinery (PDF). Proceedings of the 29th Turbomachinery Symposium. p. 306.
Pace, Steve. Bell P-59 Airacomet. Air Force Legends Number 208. Ginter Books, Simi Valley, California, 2000. شابک ‎۰-۹۴۲۶۱۲-۹۳-۰ ISBN 0-942612-93-0.
Pelletier, Alan J. Bell Aircraft Since 1935. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1992. شابک ‎۱-۵۵۷۵۰-۰۵۶-۸ ISBN 1-55750-056-8.

جهت مطالعه

Carpenter, David M. Flame Powered: The Bell XP-59A Airacomet and the General Electric I-A Engine. Boston: Jet Pioneers of America, 1992. شابک ‎۰-۹۶۳۳۳۸۷-۰-۶ ISBN 0-9633387-0-6.
Jenkins, Dennis R. and Tony R. Landis. Experimental & Prototype U.S. Air Force Jet Fighters. North Branch, Minnesota, USA: Specialty Press, 2008. شابک ‎۹۷۸-۱-۵۸۰۰۷-۱۱۱-۶ ISBN 978-1-58007-111-6.