Leoncia Gómez Galán (Valencia de Alcántara, Cáceres, 1903- Cáceres, 1986) etxeko langilea eta Cáceresko El Periódico Extremadurako azken vocera delakoa.
Valencia de Alcántaran jaio zen 1903an. Rocamador elizaren atean utzi zuten. Herriko bikote batek hartu eta adoptatu egin zuen. Cáceresera joan ziren, eta Cáceresko abokatu ezagun baten etxean hasi zen lanean etxean laguntzaile, hilean 7 pezeta irabazita. Leonciak lanean 50 urte eman ondoren, 15 hogerleko kobratzen zituen.[1] Arratsaldeetan, josten ari zela, ipuin herrikoiak kontatzen zizkien familiako bederatzi haurrei.[2][3]
1966an, El Periódico Extremadurako zuzendari zen Germán Sellersek Leonciak egunkaria kalez kale saltzeko proposatu zion nagusiari. 63 urte zituela, lanbide berria garatzen hasi zen, eta irabazten zuen diru apurrari esker Busquet auzo jendetsuan errentan hartutako gela batean bizitzeko eta ordaintzeko ematen zion.[3] 1975era arte, 72 urte zituela, eskualdeko prentsaren egunkari dekanoa, Pintores kalearen amaieran, San Juan auzoko San Juan plazan aritu zen.[4] Berri garrantzitsuren bat izatea gustatzen zitzaion, Cáceresko kaleetan oihuka ibiltzeko aukera ematen baitzion, tirada handitzeko eta diru pixka bat gehiago ateratzeko.[3][2]
74 urterekin ezagutu zuen maitasuna, Cervantes etorbideko zaharren egoitzan. Oropesako Salvador Hernández Fernándezekin ezkondu eta Benidormera joan ziren eztei-bidaian. Bizitza osoan lan egin zuen familiako seme-alabak izan ziren ezkontzako aitabitxi-amabitxi.[2]