Germán Leguía y Martínez, (Lambayeque, 1861eko apirilaren 30a – Lima, 1928ko azaroaren 21a) Peruko idazle, historialari, poeta, abokatu, hezitzaile, diplomazialari, magistratu eta politikaria izan zen. Manuel González Pradaren dizipulua, poesia erromantikoa idazten hasi zen, geroago zuzenbidera eta historiara jotzeko, eta han lortu zituen emaitzarik onenak (Arequipako Historia eta protektoratuaren Historia idatzi zuen). Politikari gisa, Kanpo Harremanetarako Ministro (1911-1912) izan zen, baita lehen ministro eta Gobernuko eta Polizia ministro (1919-1922), bere lehengusu-anaia Augusto B. Leguía presidentearen gobernuetan. "El Tigre" ezizena jarri zioten, bere printzipioak defendatzeko egiten zuen intrantsigentziagatik eta bere ekintzetan jarri zuen energiagatik, Georges Clemenceau politikari frantsesarekin alderatuta. Leguía presidentearen politika berrauteskundetzailearen aurka agertu zen eta erbesteratu egin zuten. 1927an itzuli zen, larriki gaixo, eta handik gutxira hil zen.
Kanpo estekak
.svg){kind=small}
