Lesakan jaioa, gurasoak Gabriel Francisco de Lassaga eta Barrenetxe eta Graciosa de Gamboa eta Endara ziren. Gabriel hirugarren semea zen eta San Martin Tourseko elizan bataiatu zuten, abenduaren 5ean. Aita, Lesakako errejidorea, semea militarra izan behar zela erabaki zuen. 1743ko uztailaren 27an bere dokumentazioa Nafarroako Zalditeria Arinan aurkeztu zuen.[1]
1746an Santa Fe hirian zen. Han hainbat aldiz bete zituen kabildoaren karguak, hiriko alkate, prokuradore eta sindiko gisa eta behartsu eta adingabeen defendatzaile gisa. 1759an, Buenos Airesko gobernadore Pedro de Cevallosek antolatutako Chaco Handirako espedizioan parte hartu zuen. Ondoren, mugako gotorlekuetara bidali zuten, eta Chacoko aborigenen aurkako beste lau espediziotan parte hartu zuen. 1794an funtzioen erreleboa eskatu zuen, nahiz eta 1796an Gastañaduy gobernadoreak deitu zuen kontsulta-batzorde bat osatzeko, mugen plan orokor bat ezartzeko.
Perú Garaiko Potosi meatzaritzako jarduerak eskatzen zuen mando-hazkuntzan eta trafikoan aritu zen, eta, horregatik, Peruko Cuzco eta Txileko Santiagora bidaiatu zuen, baina ez zuen dirutza pilatzerik lortu.
Bi aldiz ezkondu zen. Lehenik, Juana de Zibururekin ezkondu zen, Francisco de Ziburu landa-maisuaren alabarekin. 1760an alargundu zen. Bigarren ezkontza Francisca Xabiera Mikaela Etxague Andia eta Gaeterekin, santafesiar familia aberats bateko kidea izan zen; honek ere jatorri euskalduna zuen. Guztira hamaika seme-alaba izan zituzten, Argentinako independentziaren aurrekaria izan zen Maiatzeko Iraultzaren kausa besarkatu zutenak.
Bere bidaien eta bere literatur zaletasunen ondorioz, gutun geografiko ugari metatu zituen, horietako bat, bereziki, Rio de la Platakoa, bere xehetasun-mailagatik, lehen batzarrari eman zitzaiona, Cornelio Saavedra presidenteak berariaz hala eskatuta.
