La Nordia Konsilantaro (aŭ Nordia Konsilio) estas interparlamenta organizaĵo de la landoj de Nordio. La parlamentoj de la membraj ŝtatoj kaj memregaj regionoj sendas konsilantojn al la Konsilantaro, kiuj tie reprezentas la interesojn de sia nacio; ĉiujare oni nove elektas la konsilantojn. La Konsilantaro estis fondita en 1952 de Danujo, Islando, Norvegujo kaj Svedujo. Ekde tiam okazas ĉiujaraj renkontiĝoj. Finnujo aliĝis al la Konsilantaro en 1955. [2] La laboro estas kunordigata en kvin fakaj komisiitaroj.
En 1962 la jura bazo de la Konsilantaro estis difinitaj per Traktato inter Danujo, Finnujo, Islando, Norvegujo kaj Svedujo, ankaŭ nomata Traktato de Helsinko (alia ol Esperanto-rilata Kontrakto de Helsinko).
La taskoj de la Nordia Konsilantaro konsistas el la kunordigo kaj ellaborado de ne-devigaj konsiloj por la interŝtataj rilatoj de la membraj ŝtatoj. La landaj registaroj devas raporti al la Nordia Konsilantaro.
Vidu ankaŭ
Fontindikoj
