J. R. G. Isbrücker

J. R. G. Isbrücker
Persona informo
Naskiĝo	19-an de julio 1889 (1889-07-19) en Hago
Morto	20-an de januaro 1967 (1967-01-20) (77-jaraĝa)
Lingvoj	Esperanto • nederlanda
Ŝtataneco	Reĝlando de Nederlando
Familio
Edz(in)o	Julia C. Isbrücker
Okupo
Okupo	esperantisto (1909–) inĝeniero

Foto de Isbrücker el la albumo de UK 1912 en Krakovo

Johannes Rijk Gerardus (Jan)^[1] ISBRÜCKER (naskiĝis la 19-an de julio 1889 en Hago, mortis la 20-an de januaro 1967^[2]) estis nederlanda inĝeniero, kiu esperantistiĝis en 1909. Post la Dua Mondmilito li skribis sian nomon sen tremaoj (do Isbrucker, la prononco restis la sama).

Vivo

Profesie Jan Isbrücker estis inĝeniero de elektrotekniko, speciale pri malforta kurento. Ĝis sia pensiiĝo li estis vicdirektoro de la Supera Teknika Lernejo en Hago. Liaj nederlandaj lernolibroj pri elektroniko ĉiam enhavis resumon en Esperanto.

Li estis edzo de Julia C. Isbrücker.

Esperanto

Isbrücker estis estrarano de la haga grupo "Ĉiam Antaŭen" kaj de la landa asocio "La Estonto Estas Nia", kaj prezidanto de la 12-a Universala Kongreso en Hago, 1920. Li estis komitatano de la Universala Esperanto-Asocio kaj fariĝis vicprezidanto en 1934.

Isbrücker estis membro de la ekzamena komitato. Inter 1937 kaj 1963 li estis prezidanto de la Akademio de Esperanto. Sub lia gvido aperis Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro kaj studo Pri la Vortfarado en Esperanto. Ankaŭ li konsultis M. de Waard kaj lian La Esperanta Literaturo.

Kovrilpaĝo de faklibro pri Telefonio

Verkoj originalaj

• Vertaalde Esperanto-Examenopgaven (1923)
• Esperanto als de internationale taal der techniek (1924)
• Esperanto en de Internationale Congressen (1926-1931)
• La Evoluo de Telefonio (1928)
• Historio kaj organizo de la Esperanto-movado^[3] (1932)
• La Esperanto-Movado. Ĝia Historio, Organizo kaj Nuna Stato (kun C. Støp-Bowitz, 1948)
• Lucifer

Recenzoj

Pri Historio kaj organizo de la Esperanto-movado

„ Utila konciza helpilo por kandidatoj ĉe ekzamenoj. Ĝisdata resumo en 21 ĉapitroj de la ĉefaj faktoj, kun bibliografo. Represo de la Bulonja Deklaraĵo, la Letero pri la Deveno de Esperanto, kaj la Antaŭparolo al la Fundamento. Entute bona. Informo pri S.A.T., sed ne pri I.P.E. La rakonto pri la Konvencio de Parizo estas partia, kaj ne konvena por libro historia. ” — La Brita Esperantisto - Numero 334, Februaro (1933)

Tradukoj

• Limburg Brouwer, P. A. S. van: Akbar : orienta romano (Trad. J. C. kaj J. R. G. Isbrücker kaj J. Ziermans).
• Vondel, Joost van den: Gysbreght van Aemstel: la detruo de lia urbo kaj lia ekzilo (1932)
• Vondel, Joost van den: Josef en Dotan (1937)

Bibliografio

• 1936: Foto en La Praktiko 1936/5 (51), p. 7 okaze de estrarkunsido de UEA dum pasko 1936 en Ĝenevo kun s-roj Cecil C. Goldsmith, la nova direktoro de UEA, M. Movo, Parizo, Louis Bastien, prezidanto, Malmgren kaj Hugo Steiner, estraranoj.
• 1935: Biografio. En: Revuo Esperanto (UEA) Jan. 1935, p. 8 (kun foto).
• 1922: N.I. [Foto de Isbrücker, Setälä, Sandström, Warden, Privat, Arnhold, Chavet, Frenckell] en: Esperanta Finnlando 8-9/1922 (aŭg.-sep. 131).

Eksteraj ligiloj

• Libroj kaj aliaj dokumentoj^{[rompita ligilo]} de kaj pri J. R. G. Isbrücker en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo Arkivigite je 2007-12-21 per la retarkivo Wayback Machine
• Artikoloj de kaj pri Johannes Isbrücker en Elektronika Bibliografio de Esperantaj Artikoloj (EBEA)
• Biografio en Revuo Esperanto (UEA) Jan. 1935, p. 8.

Referencoj

1. Borsboom, Ed. (2003) Vivo de Andreo Cseh (esperante). Hago: Internacia Esperanto-Instituto, p. 22. ISBN 90-805651-2-1.
2. Aktoj de la Akademio 1963–1967, 2-a eldono, paĝo 20.
3. Eld. Cseh-Instituto de Esperanto, Hago

Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto. La originala teksto kontroleblas en interreta arkivo de la fonto.