Germana kontraŭnazia rezistado (en germana: Widerstand gegen den Nationalsozialismus) estis la opozicio fare de individuoj kaj de grupoj en Germanio kontraŭ la nazisocialisma reĝimo inter 1933 kaj 1945. Kelkaj el tiuj partoprenis en aktiva rezistado per planoj por elpostenigi Adolf Hitler ĉefe per atenco kaj renverso de lia reĝimo.
Proksimume 77 000 Germanaj civitanoj estis mortigitaj pro ajna formo de rezistado fare de specialaj tribunaloj Sondergerichte, de militkortumoj, aŭ de la cetero de la civila justicsistemo. Multaj el tiuj Germanoj estis servinta en la registaro, la armeo aŭ en civilaj postenoj, kio ebligis partoprenon en subvertado kaj konspirado; krome, la kanada historiisto Peter Hoffman kalkulis nespecifajn "dekojn da miloj" en koncentrejoj kiuj estis ĉu supozitaj ĉu veraj partoprenintoj en opozicio.[2] Kontraste, la germana historiisto Hans Mommsen verkis, ke tia rezistado en Germanio estis "rezistado sen popolo" kaj ke la nombro de germanoj partoprenintaj en rezistado kontraŭ la Nazia reĝimo estis tre malgranda.[3] La rezistado en Germanio inkludis germanajn civitanojn de ne-germana etneco, kiel membroj de la pola minoritato kiu formis rezistadajn grupojn kiel Olimp.[4]
↑Peter Hoffmann, "The History of the German Resistance, 1933–1945" p. xiii
↑Mommsen, Hans, "German Society and the Resistance Against Hitler" paĝoj 255-273 el The Third Reich The Essential Readings eldonita de Christian Leitz, Blackwell: London, 1999, paĝoj 259-262.