Probable la la burgo estis konstruata antaŭ la 13a jarcento de palatinoj por sekurigi la envalan vojon. La vazaloj estis pincernoj. La burgo estas en posedo de la Kurpfalz. Inter 1220 ĝis 1230 la ĉirkaŭmuro estis konstruata. Imperiestro Ludwig la bavaro lasis en 1329 la burgon ak sia palatinata kuzo. 1419 ĝis 1437 la burgo estis palatingrafa feŭdo en la posedo de la grafo Johann V. von Sponheim. En la jaro 1466 la burgon ricevis Erhard von Remchingen de princelktisto Friedrich la 1a kiel garantiaĵo. 1513 Heinrich von Pagk ricevis la burgon kiel feŭdon. Dum la palatinata kampara milito en la jaro 1525 la burgo estas parte detruita. Palatingrafo Johann Casimir heredis en 1576 la burgon. Ankaŭ dum la tridekjara milito (1648) estas detruoj ĉe la burgo. 1689 dum la milito de palatinata sukcedo la burgo komplete estis detruita. Poste ĝi fariĝis privata posedo
Priskribo
Literaturo
Jürgen Keddigkeit, Alexander Thon, Karl Scheurer Rolf Übel: Pfälzisches Burgenlexikon, Band 1: A-E. 2. Auflage, Institut für pfälzische Geschichte und Volkskunde Kaiserslautern, Kaiserslautern 2003, ISBN 3-927754-51-X, S. 473-483.
Arndt Hartung, Walter Hartung: Pfälzer Burgenbrevier: Aufbaustudien. 6. Auflage. Pfälzische Verlagsanstalt, Ludwigshafen 1985, ISBN 3-9801043-0-3.
Walter Herrmann: Auf rotem Fels - Ein Führer zu den schönsten Burgen der Pfalz und des elsässischen Wasgau. DRW-Verlag, Leinfelden-Echterdingen 2004, ISBN 3-7650-8286-4, S. 48-49.
Alexander Thon (Hrsg.): Wie Schwalbennester an den Felsen geklebt. Burgen in der Nordpfalz. 1. Auflag. Schnell + Steiner, Regensburg 2005, ISBN 3-7954-1674-4, S. 40–43.
