Το Χαράλαμπος είναι ελληνικό ανδρικό κύριο όνομα (όνομα βαφτιστικό).
Ετυμολογία του ονόματος
Το όνομα Χαράλαμπος (του Χαράλαμπου ή του Χαραλάμπου), από το μεταγενέστερο όνομαΧαραλάμπης (του Χαραλάμπους), από το χαρά και -λάμπης/-λάμπος (από το ρήμα λάμπω «λάμπω προς έξω φως, ακτινοβολώ»), «αυτός που λάμπει από χαρά».[1]
Διάδοση του ονόματος
Ο Άγιος Χαραλάμπης, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης.
Το όνομα διαδόθηκε εκτεταμένως εξαιτίας της λατρείας που γνώρισε ο άγιος από τα μέσα του 17ου αι., όταν θεωρήθηκε προστάτης των πιστών από την πανούκλα, που εκείνα τα χρόνια ήταν έξαρση σε όλο τον ελλαδικό χώρο, ιδιαίτερα σε λιμάνια με έντονη κίνηση. Στα βενετοκρατούμενα μέρη η λατρεία του φαίνεται ότι συνυπήρξε στην αρχή με εκείνη του αγίου Ρόκκου, την οποία αντικατέστησε τελείως ύστερα από το τέλος της βενετικής κυριαρχίας. (Ως προστάτες από την πανούκλα λατρεύονταν και οι άγιοι Σπυρίδων, Αθανάσιος, Γεώργιος κ.ά., ενδεικτικό του μεγέθους του προβλήματος.) Σήμερα, σε μια προσπάθεια στατιστικής αποτίμησης της συχνότητας των ελληνικών ονομάτων, το όνομα Χαράλαμπος παρουσιάζεται ως το 56ο πιο συχνό όνομα (21ο ανάμεσα στα αντρικά), το Χαραλαμπία ως το 187ο πιο συχνό όνομα (123ο ανάμεσα στα γυναικεία).[2]
↑Για την ταύτιση με τη Μαγνησία την προς Μαιάνδρω, βλ. Βίκτωρ Ματθαίου, Ὁ Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Β΄, μήν Φεβρουάριος, Αθήνα 1964, σσ. 262–263, σημ. 2 και σσ. 267–268, σημ. 1, στο οποίο, ανάμεσα στις πιθανές Μαγνησίες, επιλέγεται η Μαγνησία του Μαιάνδρου, όπου κοντά της και η Αντιόχεια που αναφέρεται στο βίο.
