Ο Φρειδερίκος Α΄ (Frederik 1., 7 Οκτωβρίου1471 - 10 Απριλίου1533) ήταν βασιλιάς της Δανίας και της Νορβηγίας. Βασίλευσε από το 1523 ως το 1533[1][2]. Ήταν ο τελευταίος καθολικός μονάρχης που βασίλευσε στη Δανία, καθώς οι μετέπειτα μονάρχες ασπάστηκαν τον Λουθηρανισμό μετά τη Μεταρρύθμιση[3].
Το 1500 έπεισε τον αδελφό του να κατακτήσει το Ντίτμαρσεν, σε μια αποστολή που απέτυχε παταγωδώς. Στη Μάχη του Χέμινγκστεντ περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των ιπποτών του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν έχασε τη ζωή του.[5]
Βασιλεία
Μια ομάδα Γιουτών ευγενών είχε προσφέρει στο Φρειδερίκο το θρόνο ήδη από το 1513, όταν ο αδελφός του Βασιλιάς Ιωάννης έχασε τη ζωή του. Όμως εκείνος είχε αρνηθεί, θεωρώντας ότι δεν είχε με το μέρος του την πλειοψηφία των Δανών ευγενών. Ωστόσο, το 1523 ο ανιψιός του Χριστιανός Β΄, Βασιλιάς της Δανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας, εκθρονίστηκε από ευγενείς, οι οποίοι τοποθέτησαν το Φρειδερίκο στο θρόνο.[1][2]
Το 1524 και το 1525 ο Φρειδερίκος βρέθηκε αντιμέτωπος με εξεγέρσεις στην Γιουτλάνδη και την Σκάνια, οι οποίες απαιτούσαν την παλινόρθωση του Χριστιανού Β΄.[2] Η καταστολή τους απαίτησε βαρύ φόρο αίματος.
Ο Φρειδερίκος και η δεύτερη σύζυγός του Σοφία της Πομερανίας (1498-1568), από βιβλίο του 1865.
Ο Φρειδερίκος διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στη διάδοση της λουθηρανικής διδασκαλίας στη Δανία.[1][2] Παράλληλα, όμως, παρέμενε ο επίσημος προστάτης της Καθολικής Εκκλησίας εκεί.[1] Ενθάρρυνε επίσης την έκδοση της Αγίας Γραφής στην δανική γλώσσα. Όταν ο Χανς Τάουσεν κινδύνευσε να συλληφθεί ως αιρετικός, ο Φρειδερίκος του έδωσε ασυλία και τον διόρισε ως προσωπικό του ιερέα.[1] Το 1527 εξουσιοδότησε το κλείσιμο των φραγκισκανικών κοινοβίων και μοναστηριών σε 28 πόλεις της Δανίας. Οι εντάσεις μεταξύ καθολικών και προτεσταντών αυξήθηκαν κατακόρυφα με το θάνατό του.[2]
Ως Βασιλιάς της Νορβηγίας ο Φρειδερίκος έμεινε γνωστός για το γεγονός ότι δεν την επισκέφθηκε ποτέ, ενώ ούτε ενθρονίστηκε ποτέ επίσημα ως Βασιλιάς της.[1] Απεβίωσε στις 10 Απριλίου 1533 στο Γκόττορπ, σε ηλικία 61 ετών, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα είχε καταφέρει να συλλάβει το Χριστιανό Β΄.[1]
Η Άννα απεβίωσε στις 5 Μαΐου 1514, σε ηλικία 26 ετών. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 9 Οκτωβρίου 1518, ο Φρειδερίκος έκανε δεύτερο γάμο και νυμφεύτηκε τη Σοφία, κόρη του Μπόγκισλαβ Ι΄ δούκα της Πομερανίας. Η Σοφία και ο Φρειδερίκος Α΄ απέκτησαν πέντε παιδιά:
Ιωάννης Β΄ ο πρεσβύτερος 1521–1580, δούκας του Σ.Χ.Χάντερσλεβ.
Ελισάβετ 1524–1586, παντρεύτηκε πρώτα τον Μάγκνους Γ΄ διοικητή της επισκοπής του Μεκλεμβούργου-Σβερίν και μετά τον Ούλριχ δούκα του Μεκλεμβούργου (εξάδελφο του προηγουμένου).
Αδόλφος 1526–1586, δούκας του Σ.Χ.Γκόττορπ. Γενάρχης του κλάδου των Σ.Χ.Γκόττορπ, που απόγονοί του θα γίνουν Αυτοκράτορες της Ρωσίας.
Δωροθέα 1528–1575, παντρεύτηκε τον Χριστόφορο δούκα του Μεκλεμβούργου (αδελφό του Ούλριχ).
Φρειδερίκος 1532–1556, επίσκοπος του Χίλντεσχαϊμ & Σλέσβιχ.
