Το αγώνισμα διεξήχθη στις 10 Απριλίου και ώρα 15:40 το μεσημέρι στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας. Πέντε αθλητές από δύο χώρες (Ελλάδα και Ηνωμένες Πολιτείες) πήραν μέρος στον αγώνα, με εκείνους των Η.Π.Α. να κατακτούν τις δύο πρώτες θέσεις και τους Έλληνες να μένουν στις υπόλοιπες.
Οι τρεις Έλληνες ξεκίνησαν επιτυχώς τις προσπάθειές τους από τα 2,40 μέτρα. Ο πήχης ανέβηκε στη συνέχεια στα 2,50 μέτρα, τα οποία δεν κατάφερε να περάσει ο Βασίλειος Ξυδάς. Οι δύο εναπομείναντες, Ευάγγελος Δαμασκός και Ιωάννης Θεοδωρόπουλος, πέρασαν και τα 2,60 μέτρα άλλα δεν τα κατάφεραν όταν ο πήχης ανέβηκε 10 επιπλέον εκατοστά.
Οι αθλητές των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκίνησαν τον αγώνα τους στα 2,80 μέτρα, ύψος που δεν τους δυσκόλεψε ιδιαίτερα. Οι επιτυχημένες προσπάθειες συνεχίστηκαν έως τα 3,30 μέτρα, τα οποία δεν κατάφερε να περάσει ο Άλμπερτ Τάιλερ, ενώ ο νικητής Γουίλιαμ Χόιτ επιχείρησε στο τέλος να περάσει και τα 3,40 μέτρα, χωρίς όμως να τα καταφέρει.
Χαρακτηριστικό είναι το πνεύμα φιλίας που επικρατούσε στον αγώνα, αφού σε όλη τη διάρκεια της μονομαχίας των δύο Αμερικανών, οι Δαμασκός και Θεοδωρόπουλος όχι μόνο τους παρότρυναν για τη νίκη, αλλά τους έκαναν ακόμα και μασάζ στα χέρια και στα πόδια, ενώ πολύ συχνά τους προσέφεραν ζεστά ποτά. Όταν οι Αμερικανοί επέστρεψαν στην πατρίδα τους, δεν σταμάτησαν να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τους δύο έλληνες αθλητές.[1]
Σημειώνεται ότι ο αγώνας διεκόπη για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν οι μαραθωνοδρόμοι άρχισαν να καταφτάνουν στο Στάδιο για τον τερματισμό τους. Η επικράτηση του Σπύρου Λούη, ο γενικότερος χαμός που ακολούθησε για τη μεγάλη νίκη από το ενθουσιασμένο πλήθος και το μικρό πλέον ενδιαφέρον του κοινού (αφού είχαν αποκλειστεί όλοι οι έλληνες άλτες) για το άλμα επί κοντώ έβαλαν προσωρινά σε κίνδυνο τη συνέχιση του αγωνίσματος.
Ρεκόρ
Το ανεπίσημο παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ πριν την έναρξη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 1896: