Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Νανήτον συνέβη στις 6 Ιουνίου 1975, στην κύρια γραμμή της Δυτικής Ακτής, ακριβώς νότια του σιδηροδρομικού σταθμού Νανήτον (Nuneaton) στο Ουόρικσιρ, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο.
Το δυστύχημα συνέβη όταν ο συρμός με κλινάμαξες των 23:30΄ από το Λονδίνο- σταθμός Γιούστον προς Γλασκώβηεκτροχιάστηκε αφού εισήλθε σε περιοχή με προσωρινό περιορισμό ταχύτητας με πολύ υψηλή ταχύτητα. Έξι άτομα (τέσσερις επιβάτες και δύο υπάλληλοι) έχασαν τη ζωή τους και 38 τραυματίστηκαν. Στην επακόλουθη έρευνα, [1] το δυστύχημα κρίθηκε ότι προκλήθηκε από σφάλμα του μηχανοδηγού, εν μέρει λόγω της αστοχίας του εξοπλισμού δίπλα στην γραμμή που προειδοποιούσε για τον περιορισμό ταχύτητας.
Το ατύχημα
Το δυστύχημα συνέβη περίπου στη 01:54΄, καθώς η επιβατική αμαξοστοιχία των Βρετανικών Σιδηροδρόμων πλησίαζε τον σταθμό Νανήτον. Το τρένο, το οποίο καθυστέρησε περισσότερο από μία ώρα λόγω βλάβης της μηχανής νοτιότερα, αποτελούνταν από δύο ηλεκτροκίνητες μηχανές κλάσης 86 (αρ. 86006 και 86242, και οι δύο επισκευάστηκαν αργότερα) και δεκαπέντε βαγόνια, συμπεριλαμβανοντας δώδεκα κλινάμαξες Mark 1, δύο μικτά βαγόνια επιβατών και φρένων και ένα εστιατόριο - μικρογραφία μπουφέ. [1] Μεταξύ των επιβατών ήταν και ο υπουργός Γεωργίας Φρεντ Πιρτ, ο οποίος επέζησε από τον εκτροχιασμό με ελαφρά τραύματα. [2]
Ακριβώς νότια του σταθμού Νανήτον, είχε επιβληθεί προσωρινός περιορισμός ταχύτητας 32 χλμ./ώ. για απόσταση λίγο πάνω από ένα μίλι, λόγω σχεδίου αναδιαμόρφωσης της γραμμής. Ο προειδοποιητικός πίνακας [3] τοποθετήθηκε στην τυπική «λειτουργική απόσταση πέδησης» ενός μιλίου και ενός τέταρτου πριν την αρχή της ζώνης περιορισμού. Αυτός ο πίνακας έπρεπε να είναι φωτισμένος, αλλά δεν ήταν. Ο μηχανοδηγός, Τζ, ΜακΚέι (J. McKay), ισχυρίστηκε ότι υπέθεσε ότι αυτό σήμαινε ότι ο περιορισμός είχε αρθεί και δεν χρειαζόταν να επιβραδύνει το τρένο. Μόλις είδε τον σωστά φωτισμένο «πίνακα αρχής» στην αρχή της ζώνης περιορισμού κατάλαβε ότι ήταν ακόμα ενεργός, αλλά τότε ήταν πολύ αργά. [1]
Παρά την ενεργοποίηση του φρένου έκτακτης ανάγκης, το τρένο μπήκε στη ζώνη περιορισμού ταχύτητας με περίπου 130 χλμ/.ώ. και εκτροχιάστηκε σε απότομα καμπυλωμένο τμήμα προσωρινής γραμμής, που χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια του προγράμματος αναδιαμόρφωσης. Οι μηχανές αποσπάστηκαν η μία από την άλλη. Η πρώτη συνέχισε σε ευθεία γραμμή και σταμάτησε στα μισά του σταθμού ανάμεσα στις πλατφόρμες, αλλά η δεύτερη λοξοδρόμησε, χτυπώντας και στη συνέχεια ανεβαίνοντας στη βορεινή πλατφόρμα και σταματώντας μόνον αφού συγκρούστηκε με το υπόστεγο της πλατφόρμας. Τα βαγόνια πίσω τους εκτροχιάστηκαν και έκαναν ζιγκ-ζαγκ στις ράγες προκαλώντας σοβαρές ζημιές στη γραμμή και στις δομές της. Τα δύο πρώτα βαγόνια έμειναν όρθια αλλά τα τέσσερα επόμενα έπεσαν στα πλάγια, συνθλίβοντας το τρίτο, το τέταρτο και το πέμπτο βαγόνι. Όλοι οι θάνατοι και οι περισσότεροι τραυματισμοί σημειώθηκαν σε αυτές τις τέσσερις κλινάμαξες. Κάθε βαγόνι στο τρένο εκτροχιάστηκε εκτός από το τελευταίο. Η έρευνα σημείωσε ότι τα θύματα θα ήταν πολύ περισσότερα αν το τρένο είχε μεγαλύερο φορτίο (υπήρχαν λιγότεροι από 100 επιβάτες). [1]
Πάνω από 415 μ. γραμμής καταστράφηκαν μαζί με τρεις γέφυρες ηλεκτροδότησης δίπλα στη γραμμή, Σημειώθηκαν, επίσης, σοβαρές ζημιές σε μια εναέρια οδική γέφυρα, πολυάριθμα αντικείμενα παρατρόχιου εξοπλισμού και στην ατμομηχανή διερχόμενης εμπορικής αμαξοστοιχίας ( Κλάση 25 αριθμός 25286). που υπέστη ζημιά από την πτώση του εξοπλισμού της εναέριας γραμμής. [1]
Εργασίες εκκαθάρισης μετά τη συντριβή.
Άποψη του σημείου συντριβής κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων, που δείχνει την έκταση της ζημιάς στις γύρω υποδομές.
Οι βαριές ζημιές της μηχανής Κλάσης 86/86242, μετά το δυστύχημα.
Οι 3 μηχανές που υπέστησαν ζημιές στο δυσχύχημα λίγες μέρες αργότερα.
Η έρευνα
Φωτιζόμενη προειδοποιητική πλακέτα για περιορισμό ταχύτητας 20 mph.
Η έρευνα, που διεξήχθη από τον Ταγματάρχη Σ. Φ Ρόουζ (C. F. Rose), διαπίστωσε ότι το δυστύχημα οφείλεται στις ακόλουθες αιτίες: [1]
Ο πίνακας προειδοποίησης δεν ήταν φωτισμένος επειδή ο εξοπλισμός φωτισμού αερίου είχε ρυθμιστεί εσφαλμένα και είχε σβήσει κάποια στιγμή μεταξύ 01:10΄ και 01:40΄. Τα φώτα είχαν σβήσει γιατί η φιάλη αερίου που την τροφοδοτούσε είχε αδειάσει. Ο εξοπλισμός περιλάμβανε δύο φιάλες αερίου και μια βαλβίδα που θα επέτρεπε στην παροχή αερίου να μεταβαίνει αυτόματα από τον έναν κύλινδρο στον άλλο όταν ο ένας ήταν άδειος, αλλά αυτή η βαλβίδα δεν χρησιμοποιήθηκε.
Αρκετοί μηχανοδηγοί στα προηγούμενα τρένα παρατήρησαν ότι τα φώτα είχαν σβήσει, αλλά δεν σταμάτησαν να το αναφέρουν, όπως έπρεπε να κάνουν, σύμφωνα με τους κανόνες.
Αν και ισχυρίστηκε το αντίθετο, θεωρήθηκε πιθανό ότι ο ΜακΚέι, στη βιασύνη του να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο, ξέχασε τον περιορισμό ταχύτητας χωρίς την υπενθύμιση του προειδοποιητικού πίνακα.
Ο ΜακΚέι κατηγορήθηκε αργότερα για ανθρωποκτονία από αμέλεια, αλλά κρίθηκε αθώος μετά από δίκη τον επόμενο χρόνο. [1]
Ορισμένες συστάσεις για την αποφυγή επανάληψης του ατυχήματος έγιναν δεκτές από το Συμβούλιο των Βρετανικών Σιδηροδρόμων, με κυριότερη την εγκατάσταση προσωρινών μαγνητών του συστήματος αυτόματης προειδοποίησης σε σημεία περιορισμού ταχύτητας για να διασφαλιστεί ότι οι μηχανοδηγοί έλαβαν ηχητική ειδοποίηση για τους περιορισμούς ταχύτητας. [1]
Μνημείο
Στον σταθμό Νανήτον, τον Αύγουστο του 2015, αποκαλύφθηκαν μια πλάκα στη μνήμη των θυμάτων της συντριβής, καθώς και των ενεργειών του προσωπικού των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης. [4]
.jpg)
.jpg)
