Το Πείραμα Λιμοκτονίας της Μινεσσότα ήταν ένα ιατρικό πείραμα που έγινε κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σκοπός του πειράματος αυτού ήταν να βρει ο Αμερικάνικος Στρατός αποτελεσματικό τρόπο να αντιμετωπίσει τις λιμοκτονίες στην Ευρώπη[1].
Στο πείραμα όποιος ήθελε να συμμετάσχει συμμετείχε εντελώς εθελοντικά. Τους τρεις πρώτους μήνες οι συμμετέχοντες ταΐστηκαν ανάλογα με το βάρος τους. Ύστερα όμως τους κόπηκε η τροφή κατά δραματικό βαθμό. Τα γεύματα περιορίστηκαν σε δύο την ημέρα. Κρέας δεν υπήρχε. Οι άνδρες έτρεχαν επίσης και 36 χιλιόμετρα την εβδομάδα, καίγοντας ακόμη περισσότερες θερμίδες που δεν είχαν.[2] Τα γεύματα που έτρωγαν οι συμμετέχοντες ήταν πλούσια σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες (για να μιμηθούν την κατάσταση των ανθρώπων στην Ευρώπη) με ιδιαίτερη έμφαση στις πατάτες, μακαρόνια και ψωμί ολικής αλέσεως. Οι ώρες του φαγητού έγιναν πλέον ο ημερήσιος πόθος. Οι συμμετέχοντες θύμωναν αν το φαγητό τους ερχόταν αργά. Μάλιστα πολλοί το συνδύαζαν με νερό ώστε να αισθάνονται ότι τρώνε περισσότερο. Επίσης κατά την διάρκεια των γευμάτων, επιτρεπόταν στους συμμετέχοντες απεριόριστες μαστίχες και μαύρος καφές. Οι συμμετέχοντες εκμεταλλεύτηκαν πλήρως αυτό το γεγονός με το να τρώνε μέχρι και 40 πακέτα μαστίχας την ημέρα και να πίνουν μέχρι και 15 ποτήρια μαύρο καφέ.
Όσοι παρέμειναν μέχρι το τέλος του πειράματος έχασαν το 25% του βάρους τους. Επίσης εμφανίστηκε τάση αδυναμίας προς την αναιμία. Μειώθηκε (και σε πολλές περιπτώσεις εξαφανίστηκε) η σεξουαλική επιθυμία για πολλούς άντρες. Ταυτοχρόνως οι συμμετέχοντες είχαν τάσεις κατάθλιψης από την έλλειψη σωστού φαγητού.[3] Στην αρχή οι άντρες παρατηρήθηκαν να έχουν ισχυρές πολιτικές απόψεις και μεγάλη ενεργητικότητα. Κατά την διάρκεια του πειράματος δεν γινόντουσαν καθόλου συζητήσεις ούτε για τον έρωτα ούτε για την σεξουαλική επαφή. Αντίθετα, το μόνο που συζητιόταν ήταν η τροφή. Μάλιστα πολλοί άντρες κοιτούσαν βιβλία μαγειρικής με πορνογραφικό ενδιαφέρον.[3]