Pascal Bruckner - Βραβείο Marcel Pagnol στο Fouquet's
Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ (γαλλικά: Pascal Bruckner [bʁyknɛʁ]) (Γεν. 15 Δεκεμβρίου 1948 στο Παρίσι) είναι Γάλλος συγγραφέας, ένας από τους λεγόμενους "νέους Φιλοσόφους"' που ήρθαν στο προσκήνιο τις δεκαετιες του '70 και του '80. Μεγάλο μέρος της δουλειάς του είναι αφιερωμένο σε κριτικές της γαλλικής κοινωνίας και κουλτούρας.
Βιογραφία
Γεννημένος στην Αυστρία από πατέρα Γερμανό και μητέρα Ισπανίδα, ο Πασκάλ Μπρυκνέρ είχε κοσμοπολίτικες επιρροές από πολύ μικρός. Μέχρι την ηλικία των 16 ετών μεγάλωσε στη Λυόν και εν συνεχεία εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του υπό τον Ρολάν Μπαρτ. Κατέχει διδακτορικό Φιλοσοφίας από το Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, είναι καθηγητής Λογοτεχνίας και Πολιτικών Επιστημών στην Αμερική και αρθρογραφεί επίσης στο «Nouvel Observateur».[11]
Ο Μπρυκνέρ ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο στο πλαίσιο των "Νέων Φιλοσόφων". Δημοσίευσε τον Παρία, Τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα (που έγινε ταινία από τον Ρομάν Πολάνσκυ) και τους Κλέφτες της ομορφιάς. Ανάμεσα στα δοκίμιά του είναι Ο Πειρασμός της Αθωότητας (1995), και το περίφημο Τα δάκρυα του Λευκού Ανθρώπου (2006), μια επίθεση ενάντια στις ναρκισιστικές και καταστροφικές πολιτικές που αποσκοπούν στο όφελος του Τρίτου Κόσμου και πιο πρόσφατα "Την Τυρανία της Μεταμέλειας" (2006), ένα δοκίμιο επάνω στην ατελείωτη αυτοκριτική της Δύσης.
Από το 1992 έως το 1999 ο Μπρυκνέρ ήταν ενεργός υποστηρικτής Κροατών, Βόσνιων και Κοσοβάρων εναντίον της Σερβίας και υποστήριξε τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999. Το 2003 υποστήριξε την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν αλλά στη συνέχεια κατέκρινε τα λάθη του Αμερικανικού Στρατού και τα βασανιστήρια στο Αμπού Γκραίμπ και το Γκουαντάναμο.
(1999) Και ο Θεός έπλασε τη μητέρα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(1988) Η νέα ερωτική αναρχία, Αστάρτη
Επιλεκτικά σχόλια επί της εργογραφίας του
Τα δάκρυα του Λευκού Ανθρώπου
Δημοσιεύτηκε το Μάιο του 1983 και αποτέλεσε ένα αμφιλεγόμενο έργο που περιγράφει την αντίληψη του Μπρυκνέρ περί ενός αντι-Δυτικού και υπέρ του Τρίτου Κόσμου συναισθηματισμού μιας μερίδας της Αριστεράς στη Δύση. Το δοκίμιο άσκησε επιρροή σε μια ολόκληρη τάση σκέψης, ειδικά στον Maurice Dantec και τον Michel Houellebecq. Ο τίτλος είναι μια παραλλαγή του "White Man's Burden" του Kipling.
Σημεία αναφοράς της σκέψης του
Κριτική στην Πολυπολιτισμικότητα
Η πολεμική στάση του Μπρυκνέρ ενάντια στην πολυπολιτισμικότητα τροφοδότησε μια διεθνή συζήτηση για το θέμα. Σε ένα άρθρο του τιτλοφορούμενο ως Φονταμενταλισμός του Διαφωτισμού ή Ρατσισμός των αντιρατσιστών; υπερασπίστηκε συγκεκριμένα την Ayaan Hirsi Ali ενάντια στις κριτικές των Ian Buruma και Timothy Garton Ash. Σύμφωνα με τον Μπρυκνέρ, οι σύγχρονοι φιλόσοφοι από τον Heidegger έως τον Gadamer, τον Derrida, τον Max Horkheimer και τον Theodor Adorno έχουν εξαπολύσει μια ευρεία επίθεση στον Διαφωτισμό, ισχυριζόμενοι ότι "όλοι οι δαίμονες της εποχής μας γεννήθηκαν από αυτό το φιλοσοφικό και λογοτεχνικό επεισόδιο: καπιταλισμός, αποικιοκρατία, ολοκληρωτισμός". Ο Μπρυκνέρ συμφωνεί ότι η Ιστορία του 20ου αιώνα επιβεβαιώνει την δυνητικότητα της νεωτερικότητας υπέρ του φανατισμού, αλλά υποστηρίζει ότι η νεωτερική σκέψη του Διαφωτισμού απεδείχθη ικανή να ασκήσει κριτική στα δικά της λάθη και ότι "το να καταγγέλεις τις υπερβολές του Διαφωτισμού στο πλαίσιο που αυτός σφυρηλατήθηκε σημαίνει ότι είσαι αληθινός σε σχέση με το πνεύμα του."
.jpg)
