Ο Παναγιώτης Ζαΐμης (1863 - 1937) ήταν Έλληνας πολιτικός, γόνος της ιστορικής οικογένειας των Ζαΐμηδων.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Θρασύβουλου Ζαΐμη και της Ελίζας Μουρούζη. Πολιτεύθηκε για πρώτη φορά το 1895 εκλεγόμενος βουλευτής Καλαβρύτων. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1899, 1906, 1911 και 1915.[1]
Στην κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη διετέλεσε υπουργός παιδείας και εκκλησιαστικών. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Εμπειρίκου και είχε αποκτήσει παιδιά.
Πηγές
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Παπυρος Λαρους Μπριταννικα, εκδοτικός οίκος Πάπυρος, τόμος 25, σελ. 299
Εξωτερικοί σύνδεσμοι