Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|2|01|2025}}
«Ο Ναντάρ ανυψώνει τη φωτογραφία στο ύψος της Τέχνης»: γελοιογραφία-λιθογραφία του Ονορέ Ντωμιέ, Le Boulevard, 25/5/1863.1863: Καταστροφή με το αερόστατο «Γίγας» στο Αννόβερο. Εικονογράφηση εφημερίδας.Περ. 1865: «Περιστρεφόμενη αυτοπροσωπογραφία» από τον Ναντάρ. 2010: Animation by OxIxO
Ο Ναντάρ γεννήθηκε στο Παρίσι (αν και κάποιες πηγές αναφέρουν τη Λυών ως γενέτειρά του — από τη Λυών κατάγονταν οι γονείς του). Ξεκίνησε να σπουδάζει ιατρική στη Λυών, αλλά ο θάνατος του πατέρα του τον υποχρέωσε να διακόψει τις σπουδές του εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων. Προσλήφθηκε ως γελοιογράφος στο Le Charivari το 1848. Το 1849 δημιούργησε τη Revue comique και το Petit journal pour rire. Τράβηξε τις πρώτες του φωτογραφίες το 1853 και το 1858 έγινε ο πρώτος άνθρωπος που τράβηξε αεροφωτογραφίες. Πρωτοπόρησε επίσης ως προς τη χρήση τεχνητού φωτισμού στη φωτογραφία, εργαζόμενος στις παρισινές κατακόμβες. Περί το 1863 ο Ναντάρ κατασκεύασε ένα τεράστιο (6.000 κυβικών μέτρων) αερόστατο, τον «Γίγαντα» (Le Géant), εμπνέοντας έτσι το μυθιστόρημα Πέντε εβδομάδες με αερόστατο του Ιουλίου Βερν. Παρόλα αυτά ο Ναντάρ προέβλεψε σωστά πως το μέλλον ανήκε στα πτητικά μέσα που ήταν βαρύτερα του αέρα: Αργότερα ιδρύθηκε η «Εταιρεία για την ενθάρρυνση της εναέριας μετακινήσεως με μηχανές βαρύτερες του αέρα», με πρόεδρο τον Ναντάρ και γραμματέα τον Ιούλιο Βερν. Ο Ναντάρ υπήρξε επίσης η έμπνευση για τον χαρακτήρα του Μισέλ Αρντάν στα μυθιστορήματα του Βερν Από τη Γη στη Σελήνη και Γύρω από τη Σελήνη.
Κατά την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες με τον «Γίγαντα», στις 26 Σεπτεμβρίου 1864, ο Ναντάρ ύψωσε κινητά φράγματα για να συγκρατήσει το πλήθος σε ασφαλή απόσταση. Μέχρι σήμερα τα φράγματα ελέγχου πλήθους είναι γνωστά στο Βέλγιο ως «φράγματα Ναντάρ».
Τον Απρίλιο 1874 ο Ναντάρ δάνεισε το φωτογραφικό του στούντιο σε μια ομάδα ζωγράφων, καθιστώντας έτσι δυνατή την πρώτη έκθεση ιμπρεσιονιστών. Φωτογράφησε τον Β. Ουγκό στο νεκροκρέβατό του το 1885, ενώ του αποδίδεται η έκδοση της πρώτης «φωτο-συνεντεύξεως» το 1886 (του χημικού Σεβρέλ, τότε ηλικίας 100 ετών). Από το 1895 ως την επιστροφή του στο Παρίσι το 1909, το εργαστήριό του βρισκόταν στη Μασσαλία. Ο Ναντάρ απεβίωσε στο Παρίσι και τάφηκε στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ.
Δείτε επίσης
Το γαλλικό βραβείο φωτοδημοσιογραφίαςPrix Nadar, που απονέμεται από το 1955, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή του Ναντάρ.
Εργογραφία
Φωτογραφικές συλλογές
André Barret, Nadar. 50 photographies de ses illustres contemporains, εκδ. Julliard, 1994, ISBN 2-260-01124-1
André Barret, Nadar, εκδ. André Barret, σελίδες 155
Βιβλία
La Robe de Déjanire, 3 τόμοι, Α΄ έκδοση υπό το όνομα Félix Tournachon, Recoules, Libraire-Commissionnaire 1845. Β΄ έκδ. Michel Lévy, 1862. Γ΄ έκδ. E. Dentu, 1882 Κείμενο από την ψηφιακή βιβλιοθήκη Gallica.
Nadar, Correspondance, 1820-1851. Τόμος 1 (επιμέλεια & σχόλια του André Rouillé), εκδόσεις Jacqueline Chambon, 1998.
Πηγές - βιβλιογραφία
Roger Greaves, Nadar ou le Paradoxe vital, εκδόσεις Flammarion, Παρίσι 1980, σελίδες 413, ISBN 2-08-064278-2
André Jammes, Nadar : introduction, repères chronologiques, notes bibliographiques et techniques, έκδ. Fondation nationale de la photographie, Παρίσι 1982, σελ. 139 ISBN 2-85107-103-3
James H. Rubin, Nadar, εκδόσεις Phaidon, Παρίσι 2001, σελ.125, ISBN 0-7148-9275-0
Roger Greaves, Nadar quand même !, εκδ. d'En Face-Jacques Reich, Παρίσι 2010, σελ. 298, ISBN 978-2-35246-019-0
Stéphanie de Saint Marc, Nadar, εκδ. Gallimard, σειρά «NRF Biographies», Παρίσι 2010, ISBN 978-2-07-078100-3
._-_D%60apr%C3%A8s_les_renseignements_fournis_par_M._Nadar._Gravure_1863.jpg)
