Τα Ηνωμένα Έθνη χρησιμοποιούν τρεις ορισμούς για το τι αποτελεί πόλη, καθώς κάθε χώρα χρησιμοποιεί δικά της κριτήρια ορισμού των πόλεων.[1] Οι πόλεις μπορεί να ορίζονται από τη καθεαυτή πόλη, την έκταση της αστικής τους περιοχής ή από τις μητροπολιτικές τους περιοχές.[1] Η μεγαλύτερη πόλη σύμφωνα με τον ορισμό της καθεαυτής πόλης (δηλαδή η περιοχή υπό τα διοικητικά όρια μιας τοπικής αυτοδιοίκησης) είναι η Τσονγκτσίνγκ στη Κίνα. Η μεγαλύτερη πόλη ανά πληθυσμό σύμφωνα με τον ορισμό της μητροπολιτικής περιοχής, ο οποίος είναι χαλαρός όρος που αναφέρεται στην αστική περιοχή και τις κύριες συγκοινωνούμενες περιοχές είναι το Τόκιο στην Ιαπωνία. Η μεγαλύτερη πόλη σύμφωνα με τον ορισμό της μητροπολιτικής περιοχής, ο οποίος είναι χαλαρός όρος για μια συνεχιζόμενη περιοχή με συγκεκριμένη πληθυσμιακή πυκνότητα είναι πάλι το Τόκιο.
Μια πόλη μπορεί να οριστεί από τα διοικητικά της όρια (κύριο μέρος). Η ΟΥΝΙΣΕΦ[1] ορίζει το κύριο μέρος της πόλης ως "το πληθυσμό που ζει εντός των διοικητικών ορίων μιας πόλης ή μιας διοικητικής περιοχής που ελέγχεται άμεσα από την πόλη από μια ενιαία αρχή." Ένα κύριο μέρος πόλης είναι μια περιοχή που ορίζεται σύμφωνα με νομικά ή πολιτικά όρια και ένα διοικητικό αναγνωρισμένο αστικό καθεστώς που συνήθως χαρακτηρίζεται από κάποια μορφή τοπικής αυτοδιοίκησης.[2][3][4][5] Οι καθεαυτές πόλεις, τα σύνορα τους και τα πληθυσμιακά τους δεδομένα μπορεί να μην περιλαμβάνει τα προάστια.[6]
Η χρήση μια καθεαυτής πόλης όπως ορίζεται από διοικητικά όρια μπορεί να μην περιλαμβάνει προαστιακές περιοχές όπου ένα σημαντικό μέρος των κατοίκων που ζουν εκεί σπουδάζουν ή εργάζονται στην πόλη.[7] Λόγω αυτού του ορισμού, ο πληθυσμός της καθεαυτής πόλης μπορεί να διαφέρει πολύ από το πληθυσμό της αστικής περιοχής, καθώς πολλές πόλεις προκύπτουν από τη συγχώνευση μικρότερων δήμων (π.χ. στην Αυστραλία) ενώ αντίστροφα στην Κίνα πολλές πόλεις κυβερνούν μεγάλες περιοχές που περιλαμβάνουν προαστιακές και αγροτικές περιοχές.[8] Ο κινεζικός δήμος Τσονγκτσίνγκ, ο οποίος καταλαμβάνει τη μεγαλύτερη καθεαυτή πόλη στον κόσμο, διοικεί μια περιοχή 82.403 τ.χλμ. με μέγεθος περίπου σαν αυτό της Αυστρίας. Ωστόσο πάνω από το 70% των 30 εκατομμυρίων κατοίκων της ζουν σε αγροτικές περιοχές.[9][10]
Μια πόλη μπορεί να οριστεί από τους κατοίκους του δημογραφικού της πληθυσμού, με βάση την μητροπολιτική περιοχή, την περιοχή της αγοράς εργατικού δυναμικού ή με τρόπο παρόμοιο με τη μητροπολιτική περιοχή. Η ΟΥΝΙΣΕΦ[1] ορίζει την μητροπολιτική περιοχή ως ακολούθως:
Μια επίσημη περιοχή τοπικής αυτοδιοίκησης η οποία αποτελείται από την καθεαυτή αστική περιοχή και τις κύριες συγκοινωνούμενες αστικές περιοχές, οι οποίες συνήθως σχηματίζονται γύρω από μια πόλη με μεγάλη συγκέντρωση ανθρώπων (π.χ. με πληθυσμό τουλάχιστον 100.000 κατοίκων). Πέρα από την πόλη καθεαυτή, μια μητροπολιτική περιοχή περιλαμβάνει τόσο την γύρω περιοχή με αστικά επίπεδα πληθυσμιακής πυκνότητας και μερικές πρόσθετες περιοχές χαμηλότερης πληθυσμιακής πυκνότητας που είναι παραπλήσιες και συνδεδεμένες με την πόλη (π.χ. συνήθως μέσω της συχνής μεταφοράς, του οδικού δικτύου ή άλλων εγκαταστάσεων συγκοινωνίας).
Σε πολλές χώρες οι μητροπολιτικές περιοχές ιδρύονται είτε με ένα επίσημο οργανισμό ή για στατιστικούς σκοπούς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η μητροπολιτική στατιστική περιοχή ορίζεται από το Γραφείο Προϋπολογισμού και Διαχείρισης των Ηνωμένων Πολιτειών για στατικούς σκοπούς.[11] Στις Φιλιππίνες οι μητροπολιτικές περιοχές έχουν μια επίσημη υπηρεσία, όπως την Αναπτυξιακή Αρχή της Μητροπολιτικής περιοχής της Μανίλας η οποία διαχειρίζεται την μητροπολιτική περιοχή της Μανίλας.[12] Στην Ινδονησία υπάρχουν παρόμοιες υπηρεσίες όπως η Αρχή Συνεργατικής Ανάπτυξης Τζαμποντεταμπεκτζούρ για την μητροπολιτική περιοχή της Τζακάρτας.[13]
Μια περιοχή μπορεί να οριστεί ως συνεχή αστική περιοχή, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη εδαφικά ή άλλα σύνορα. Η ΟΥΝΙΣΕΦ[1] ορίζει την αστική περιοχή ως ακολούθως:
Ο ορισμός του "αστικού" ποικίλει από χώρα σε χώρα, και, με περιοδική αναταξινόμηση, μπορεί να ποικίλει σε μια χώρα κατά περιόδους, κάνοντας τις άμεσες συγκρίσεις δύσκολες. Μια αστική περιοχή μπορεί να οριστεί με ένα ή παραπάνω από τους παρακάτω ορισμούς: σύμφωνα με διοικητικά κριτήρια ή πολιτικά σύνορα (π.χ. περιοχή εντός την δικαιοδοσία ενός δήμου ή επιτροπής πόλης), ένα όριο πληθυσμιακού μεγέθους (το ελάχιστο όριο για ένα αστικό οικισμό είναι συνήθως στην περιοχή των 2.000 κατοίκων αν και αυτό ποικίλει στον κόσμο από 200 μέχρι 50.000 κατοίκους), πληθυσμιακή πυκνότητα, οικονομική λειτουργία (π.χ. περιοχή όπου δεν υπάρχει σημαντική πλειοψηφία του πληθυσμού που δεν εργάζεται κατά κύριο λόγο στην γεωργία ή υπάρχει πλεόνασμα εργαζομένων) ή την παρουσία αστικών χαρακτηριστικών (π.χ. ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι, ηλεκτροφωτισμός, αποχέτευση).
Σύμφωνα με το Demographia, η αστική περιοχή είναι η συνεχής υλοτομημένη γη αστικής ανάπτυξης εντός μιας αγοράς εργατικού δυναμικού (μητροπολιτική περιοχή) και δεν περιέχει αγροτική γη.[14]
Υπάρχουν 81 πόλεις με πληθυσμό άνω των 5.000.000 κατοίκων σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ. Τα στοιχεία του ΟΗΕ αποτελούνται από μια μίξη των πληθυσμιακών στοιχείων για τις καθεαυτές πόλεις, τις μητροπολιτικές περιοχές τους και τις αστικές περιοχές τους. Αρκετές πόλεις όπως η Τζακάρτα και η Σεούλ έχουν πολύ μεγαλύτερους αστικούς/μητροπολιτικούς πληθυσμούς οι οποίοι δεν συμπεριλαμβάνονται στα δεδομένα του ΟΗΕ.
(σε τ.χλμ.)
<ref>
wup20032