Η Μαργαρίτα, γερμ.: Margaret von Münsterberg-Oels (25 Αυγούστου 1473, Μπρέσλαου - 28 Ιουνίου 1530, Ντέσαου) από τον Οίκο του Ποτιέμπραντυ ήταν κόρη του δούκα του Μύνστερμπεργκ-Ελς και με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Άνχαλτ-Nτέσαου. Κυβέρνησε το πριγκιπάτο ως επίτροπος για τους ανήλικους γιους της από το 1516.
Ήταν η πρώτη κόρη του Ερρίκου του Πρεσβύτερου δούκα του Μύνστερμπεργκ-Ελς (1448–1498) και της Ούρσουλας των Χόεντσολερν (1450-1508), κόρης του Αλβέρτου Γ΄ Αχιλλέα εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου.
Έλαβε μία αυστηρά θρησκευτική εκπαίδευση από τους γονείς της. Το 1494 παντρεύτηκε τον Ερνέστο Α΄ πρίγκιπα του Άνχαλτ-Τσερμπστ. Επειδή εξέλιπαν οι άλλοι κλάδοι του Οίκου του Άνχαλτ, ο Eρνέστος Α΄ μπόρεσε να επανενώσει το πριγκιπάτο του Άνχαλτ για πρώτη φορά από το 1252. Το ζεύγος έκανε την κατοικία του στο Ντέσαου.
Ο Ερνέστος Α΄ απεβίωσε το 1516 και η Μαργαρίτα έγινε επίτροπος του πριγκιπάτου για τους ανήλικους γιους της Ιωάννη Ε΄ και Γεώργιο Γ΄. Η διακυβέρνησή της χαρακτηρίστηκε από λιτότητα και βαθιά θρησκευτικότητα. Αντιτάχθηκε αυστηρά στη Μεταρρύθμιση, η οποία είχε αρχίσει να εξαπλώνεται από το γειτονικό Βίτενμπεργκ το 1517. Βρήκε σύμμαχο τον εξάδελφό της Αλβέρτο, ο οποίος ήταν αρχιεπίσκοπος του Μαγδεμβούργου. Το 1525 η Μαργαρίτα έκανε την Ένωση του Ντέσαου, μία συμμαχία καθολικών πριγκίπων που αντιτίθεντο στη Μεταρρύθμιση. Όμως ο μεγαλύτερος γιος της Ιωάννης Δ΄, ο οποίος ανέλαβε τη διακυβέρνηση το 1522 και ο δεύτερος γιος της Γεώργιος Γ΄, ο οποίος έγινε συγκυβερνήτης αργότερα, είχαν ήδη δημιουργήσει επαφές με τον Μαρτίνο Λούθηρο και οδήγησαν το πριγκιπάτο τους στη Μεταρρύθμιση το 1534 (με τον Γεώργιο Γ΄ ως κινητήρια δύναμη), πολύ μετά το τέλος της Μαργαρίτας.
Η Mαργαρίτα του Mύνστερμπεργκ κατάφερε να ανακτήσει μερικά φέουδα, που βρίσκονται ανατολικά του Βέρλιτς, τα οποία είχαν υποθηκευτεί στο γειτονικό εκλεκτοράτο της Σαξονίας. Για τον λόγο αυτό, το αγρόκτημα (folwark) Mύνστερμπεργκ στο Γκρήζεν oνομάστηκε από αυτήν.
Παντρεύτηκε το 1494 τον Ερνέστο Α΄ πρίγκιπα του Άνχαλτ-Ντέσαου και είχε τέκνα: