Η Μαργαρίτα Α΄, κόμισσα της Βουργουνδίας (γαλλικά: Marguerite Ire de Bourgogne, 1309 - 9 Μαΐου 1382)[2], Κόμισσα της Βουργουνδίας και Κόμισσα του Αρτουά (1361 - 1382), κόμισσα της Φλάνδρας, της Νεβέρ και του Ρετέλ ήταν δεύτερη κόρη του βασιλιά της Γαλλίας Φιλίππου του Υψηλού και της Ιωάννας Β΄ της Βουργουνδίας. Ο πατέρας της κληρονόμησε το στέμμα της Γαλλίας μετά από τον θάνατο σε βρεφική ηλικία του ξαδέλφου της Ιωάννη Α΄ της Γαλλίας. Η Μαργαρίτα παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Α΄, κόμη της Φλάνδρας ο σύζυγος της ήταν εξαρτημένος από τον πατέρα της ο οποίος έπρεπε να τον βοηθήσει να καταπνίξει την εξέγερση του Νικολά Ζαννεκίν. Ο πατέρας της πέθανε χωρίς γιους (1322) και το Γαλλικό στέμμα πέρασε στον θείο της Κάρολο Δ΄ της Γαλλίας. Η μητέρα της Μαργαρίτας Ιωάννα Β΄ διαδέχθηκε την γιαγιά της Μαώ του Αρτουά στην κομητεία του Αρτουά (1329), η μεγαλύτερη αδελφή της Ιωάννα κληρονόμησε από την μητέρα της τις κομητείες του Αρτουά και της Βουργουνδίας (1330). Ο σύζυγος της σκοτώθηκε στην μάχη του Κρεκί (26 Αυγούστου 1346) και τον διαδέχθηκε ο γιος τους Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας υπό την κηδεμονία της ίδιας της Μαργαρίτας, ο νεαρός Λουδοβίκος διεκδίκησε το δουκάτο της Βραβάντης χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του (1355).
Η εγγονή της Μαργαρίτας Α΄ Μαργαρίτα Γ΄, κόμισσα της Φλάνδρας παντρεύτηκε σε ηλικία 7 ετών (1357) τον Φίλιππο του Ρούβρ εγγονό και διάδοχο της αδελφής της Μαργαρίτας Ιωάννας Γ΄. Παρέμειναν άτεκνοι μέχρι τον θάνατο του Φιλίππου (1361), η Μαργαρίτα κληρονόμησε τις κομητείες του Αρτουά και της Βουργουνδίας. Η νεαρή Μαργαρίτα Γ΄ παντρεύτηκε τον Φίλιππο τον Τολμηρό (1369) μικρότερο γιο του Γάλλου βασιλιά Ιωάννη του Αγαθού, αλλά ο πατέρας της μικρής Μαργαρίτας που ήθελε συμμαχία με τους Άγγλους ήταν αντίθετος με αυτό τον γάμο ζητώντας το διαζύγιο τους. Η Μαργαρίτα Α΄ παρουσιάστηκε μπροστά του με ανοιχτό φόρεμα τον απείλησε ότι θα κόψει τα στήθη της, ο γιος της Λουδοβίκος τρομοκρατημένος αναγκάστηκε να συμφωνήσει με τον γάμο. [3]
Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας της η Μαργαρίτα αντιμετώπισε πολλές εξεγέρσεις στις Κάτω Χώρες, μια εξέγερση στην Γάνδη κατεστάλη από τον γιο της και τον σύζυγο της εγγονής της. Μετά την μάχη του Μπέβερχουτσβελντ ο Λουδοβίκος Β΄ εξορίστηκε από την Φλάνδρα, Γαλλικός στρατός υπό την ηγεσία του Φιλίππου του Τολμηρού ήρθε να τον βοηθήσει και νίκησε τους Φλαμανδούς στην μάχη του Ρούσεμπεκ την ίδια χρονιά που πέθανε η Μαργαρίτα. Ο γιος της Λουδοβίκος πέθανε δυο χρόνια αργότερα και όλες οι κτήσεις μαζί με την Φλάνδρα πέρασαν στην εγγονή της Μαργαρίτα Γ΄.