{{χωρίς παραπομπές|19|04|2025}}
Παρακάτω, ακολουθεί η πλήρης -κατά το δυνατόν- λίστα των συνθέσεων του Αντόνιο Βιβάλντι, βάσει κυρίως του αριθμού καταλόγου RV (Ryom-Verzeichnis), εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικός τρόπος αρίθμησης. Ο κατάλογος RV έχει συνταχθεί και δημοσιευθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1970, από τον Δανό μουσικολόγο Πέτερ Ράιομ (Peter Ryom), εξ ου και το πρόθεμα RV, μπροστά από τον αριθμό τους. Σε παρένθεση αναφέρεται η ημερομηνία έκδοσης του έργου.
Πολλές από τις συνθέσεις έχουν τον ίδιο τίτλο και, στην πλειονότητά τους, πρόκειται για το ίδιο έργο με διαφορετική οργανοθεσία, ωστόσο μπορεί και να είναι απλώς ομότιτλα (π.χ. Η Παραδοξότητα, La Stravaganza)
(# = δίεση, b = ύφεση, + = τονικότητα μείζων ή ματζόρε, - = τονικότητα ελάσσων ή μινόρε, S = Σοπράνο, A = Άλτο)
12 τρίο σονάτες για δύο βιολιά και μπάσο κοντίνουο (Βενετία 1705, Άμστερνταμ 1712-3)
12 σονάτες για βιολί και μπάσο κοντίνουο (Βενετία 1709, Άμστερνταμ 1712)
12 κοντσέρτα για ένα/δύο/τέσσερα βιολιά, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο (Ο Αρμονικός Οίστρος, L’ Estro Armonico), (Άμστερνταμ 1711)
12 κοντσέρτα για βιολί, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο (Η Παραδοξότητα, La Stravaganza), (Άμστερνταμ 1714-5)
6 σονάτες για ένα/δύο βιολιά και μπάσο κοντίνουο (Άμστερνταμ 1716)
6 κοντσέρτα για βιολί, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο (Άμστερνταμ 1716, 1721)
12 κοντσέρτα για βιολί (τα δύο για) όμποε και μπάσο κοντίνουο (Άμστερνταμ 1716, 1721)
12 κοντσέρτα για βιολί, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο (Ο Ανταγωνισμός [i] μεταξύ Αρμονίας και Επινόησης, Il cimento dell’ armonia e dell’ inventione), (Άμστερνταμ 1725). Τα τέσσερα πρώτα είναι γνωστα και ως «Οι Τέσσερις Εποχές» (Le Quattro Stagioni), ίσως το διασημότερο έργο του Βιβάλντι.
12 κοντσέρτα για βιολί (ένα για δύο βιολιά), έγχορδα και μπάσο κοντίνουο (Η Λύρα [ii ] ,La Cetra), (Άμστερνταμ 1727).
6 κοντσέρτα για φλάουτο, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο (Άμστερνταμ 1728, δεύτερη έκδοση για ρικόρντερ στη Βενετία).
6 κοντσέρτα για βιολί/όμποε (σε ένα), έγχορδα και μπάσο κοντίνουο, (Άμστερνταμ 1729).
6 κοντσέρτα για βιολί/το ένα χωρίς ένδειξη οργάνου), έγχορδα και μπάσο κοντίνουο, (Άμστερνταμ 1729).
Το έργο 13, που περιλαμβάνει έξι σονάτες για πίκολο όμποε (μουζέτ), βιέλα (μεσαιωνικό βιολί), φλάουτο, ρικόρντερ, όμποε ή βιολί και μπάσο κοντίνουο υπό τον τίτλο Ο Πιστός Βοσκός (Il Pastor Fido, Παρίσι 1737), θεωρείται νόθο και συντέθηκε από τον Γάλλο Νικολά Σεντεβίλ (Nicolas Chédeville), κατόπιν συμβολαίου με εκδότη, ο οποίος προπληρώθηκε και ο Σεντεβίλ καρπώθηκε τα κέρδη.
6 σονάτες για βιολοντσέλο και μπάσο κοντίνουο (Παρίσι 1740)
[iii]
(βλ. έργο 13 (νόθο))
i. ^ Η πραγματική απόδοση της ιταλικής λέξης cimento είναι «επικίδυνη δοκιμασία, έκθεση σε -σκληρό- αγώνα»
ii. ^ Η ορθή απόδοση του όρου είναι «Η Τσέτρα», διότι επρόκειτο για όργανο που έμοιαζε με Λύρα, αλλά δεν ήταν ίδια με αυτή
iii. ^ Να μη συγχέεται με τη Συμφωνία της Κλασικής Περιόδου (Symphony)