Λίγα μέρη του κάστρου σώζονται μέχρι σήμερα, καθώς έχει κατεδαφιστεί εδώ και αιώνες από τότε, με πολλές καταστροφές να σημειώνονται κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης της πόλης το 1454.[5][6] Η πόλη επαναστάτησε στις 4 Φεβρουαρίου και λίγες μέρες αργότερα η μικρή τευτονική φρουρά διαπραγματεύτηκε την παράδοση. Τους επετράπη να εγκαταλείψουν το κάστρο και την πόλη. Λίγο αργότερα, στις 8 Φεβρουαρίου, το κάστρο λεηλατήθηκε και στη συνέχεια το δημοτικό συμβούλιο του Τόρουν αποφάσισε ότι θα κατεδαφιστεί για να αποτρέψει τους Τεύτονες Ιππότες από το να το καταλάβουν ξανά.[7] Αυτό το γεγονός σηματοδότησε την έναρξη του Δεκατριετούς Πολέμου (1454-1466).[1]
Σε αντίθεση με τα περισσότερα μεταγενέστερα τευτονικά κάστρα, δεν ήταν ένα τετραπτέρυγο, ορθογώνιο συμβατικό κάστρο. Αντίθετα, είχε μόνο δύο πλευρές, απλωμένες με μοτίβο παρόμοιο με αυτό ενός πετάλου.[1][8]
Το μεγαλύτερο τμήμα του κάστρου που επιβίωσε μέχρι σήμερα είναι ο πύργος των λυμάτων. Ο πύργος βρίσκεται πάνω από ένα ρέμα που ενώνεται με τον κοντινό ποταμό Βιστούλα.[9]
Το άλλο τμήμα του πρώην κάστρου που παραμένει σήμερα είναι τα κελάρια. Άλλα τμήματα του πρώην κάστρου λειτουργούν πλέον ως μόνιμα εκθέματα. Τα μόνιμα εκθέματα, τα οποία βρίσκονται ως επί το πλείστον στα θησαυροφυλάκια του παλατιού, εκτίθενται σε χώρους όπως το οπλοστάσιο, η κουζίνα, ο κοιτώνας, το σκριπτόριο και το νομισματοκοπείο.[4]