Ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (γερμανικά: Salvatorkirche) είναι μια γοτθική εκκλησία στο Μόναχο της Γερμανίας, η πρώην κοιμητηριακή εκκλησία της Frauenkirche (καθεδρικός ναός της Παναγίας). Από το 1829 ο ναός χρησιμοποιείται από Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς και ήταν η έδρα του Μητροπολίτη Γερμανίας και Έξαρχου Κεντρικής Ευρώπης.
Χτίστηκε σε ύστερο γοτθικό ρυθμό το 1493 και αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη. Ο Γερμανός αρχιτέκτονας Λέο φον Κλέντσε ανακαίνισε την εκκλησία για χρήση της ελληνικής κοινότητας του Μονάχου και σχεδίασε το τέμπλο. Το εξωτερικό μέρος ανακατασκευάστηκε σε γοτθικό στυλ και αφαιρέθηκαν τα μπαρόκ μέρη. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου στη Γερμανία, ο διάσημος μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής εργάστηκε ως εκκλησιαστικός επίτροπος της εκκλησίας, έγινε χορηγός της και ανέτρεψε την απόφαση του Βαβαρικού υπουργείου Παιδείας που θα επέτρεπε στους παλαιοκαθολικούς να χρησιμοποιούν την εκκλησία.[3]
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, το έτος 1975 περίπου, η «Ελληνική Εκκλησιαστική Κοινότητα Μονάχου και Βαυαρίας» (Έλληνες Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογίτες) είχε καταλάβει παράνομα τον Ορθόδοξο Ιερό Ναό από την Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.[4] Ο Ναός Salvatorkirche είχε παραχωρηθεί από τον Λουδοβίκο Α΄ της Βαυαρίας, πατέρα του βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα, στην ελληνική κοινότητα του Μονάχου στις 30 Σεπτεμβρίου 1828 και οι τότε εκπρόσωποί της υποστήριζαν ότι απέκτησε μια ιδιαίτερη αυτονομία που τους απάλλαξε από την κανονική ορθόδοξη εκκλησιαστική δικαιοδοσία και ότι έχουν το δικαίωμα να εκλέγουν ελεύθερα επισκόπους και ποιμένες.
Το ομόσπονδο κρατίδιο της Βαυαρίας, που είχε γίνει ο νόμιμος διάδοχος του παραχωρητή Λουδοβίκου Α΄, δεν συμμεριζόταν αυτή την άποψη και ζήτησε την παράδοση του ναού, κάτι που αρνήθηκε η ελληνική ενορία του Μονάχου. Τότε, ξεκίνησε ένας αγώνας, στον οποίο ενεπλάκη και η Ελλάδα, μέσω της Βουλής των Ελλήνων και της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Ως αποτέλεσμα της δικαστικής διαμάχης που ακολούθησε, καμία πλευρά δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση στο εσωτερικό του ναού.
Μετά από πολυετή δικαστική διαμάχη ενώπιον των γερμανικών διοικητικών δικαστηρίων, το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε, στις 13 Οκτωβρίου 1998, να αποδοθεί ο Ναός και πάλι στον νόμιμο κάτοχο, την Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, απορρίπτοντας τη συνταγματική καταγγελία της ελληνικής ενορίας του Μονάχου (2 BvR 1275/96). [5] [6] Η παράδοση του ναού στην Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας έγινε στις 27 Ιουνίου 1999.