Συντεταγμένες: 52°15′18″N 21°0′49″E / 52.25500°N 21.01361°E / 52.25500; 21.01361
Η Εκκλησία του Αγίου Καζίμιες (πολωνικά: Kościół św. Kazimierza) είναι Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στη Νέα Πόλη της Βαρσοβίας, στην Πλατεία Αγοράς.
Η Εκκλησία του Αγίου Καζίμιες ήταν αρχικά το Παλάτι Κοτόφσκι, κατοικία του Δικαστή του Βισόγκρουντ, Άνταμ Κοτόφσκι.[1] Το 1688, αγοράστηκε από τη Βασίλισσα Μαρία Καζιμίρα Λουίζα ντε Λα Γκρανζ ντ'Αρκιάν για να μετατραπεί σε εκκλησία για να εξυπηρετήσει τις Βενεδικτίνες Αδελφές της Διαρκούς Προσκύνησης του Υπεραγίου Μυστηρίου, τις οποίες είχε φέρει στην Πολωνία.[1]
Το 1688-92, η κατοικία Κτόφσκι μετατράπηκε σε εκκλησία με μοναστήρι, σε σχέδιο του κορυφαίου Πολωνο-Ολλανδού αρχιτέκτονα, Τίλμαν φαν Χάμερεν.[1] Όπως με πολλά από τα κτίρια που ανακατασκευάστηκαν μετά τον Κατακλυσμό, ο Τίλμαν σχεδίασε την εκκλησία σε παλλαντιανό στυλ.
Μεταξύ 1718 και 1721, οι βωμοί trompe-l'œil του Αγίου Καζίμιες και της Παναγίας χρηματοδοτήθηκαν από τον Μίχαου Καζίμιες Ραντζίβιουου Ριμπένκο, βοεβόδα του Βίλνιους.[2] Το 1718, η επίπλωση της εκκλησίας ολοκληρώθηκε με έναν πλούσιο άμβωνα ύστερου μπαρόκ σε σχήμα ανθού και μεταξύ 1745 και 1748 με εκκλησιαστικό όργανο ροκοκό.[2] Οι σημαντικές προσθήκες στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα ήταν επιτύμβιες στήλες των μελών της οικογένειας Σομπιέσκι - της Μάρια καρολίνα Σομπιέσκα ντε Μπουγιόν (εγγονή του Γιαν Γ΄ Σομπιέσκι) και της Μάραι Γιουζέφα Σομπιέσκα.[2] Το 1769, ο πρώην βωμός λατρείας του 17ου αιώνα αντικαταστάθηκε με ένα νέο μαρμάρινο, διακοσμημένο με άργυρο. Κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Κοστσιούσκο, οι καλόγριες δώρησαν μέρος του εκκλησιαστικού εξοπλισμού στον στρατό - 12 αργυρά κηροπήγια από το Άουγκσμπουργκ, 5 επίχρυσες λειψανοθήκες, 52 πολύτιμα αναθήματα και 4 αγάλματα αγγέλων από τον κύριο βωμό - αξίας 412 ασημένιων γκζίβνα.[2]
Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης της Βαρσοβίας, όπως και η κοντινή Εκκλησία του Αγίου Υάκινθου, η Εκκλησία του Αγίου Καζίμιες χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο. Οι μοναχές στέγασαν πολλούς πολίτες στην εκκλησία και τα κελάρια και παρείχαν ιατρική βοήθεια όσο καλύτερα μπορούσαν. Τον Αύγουστο του 1944 αποφάσισαν να αναστείλουν τους κανόνες τους για να βοηθήσουν τους τραυματίες αντάρτες. Εξαιτίας αυτής της απόφασης ο γερμανικός στρατός στόχευσε την εκκλησία και το μοναστήρι για σφοδρούς βομβαρδισμούς.[3][4] Κατά τη διάρκεια μιας επιδρομής στις 31 Αυγούστου 1944, τέσσερις ιερείς, 35 μοναχές και πάνω από χίλιοι πολίτες που βρίσκονταν καταφύγιο στην κρύπτη της εκκλησίας σκοτώθηκαν.[3] Η υπέροχη εκκλησία και τα μοναστήρια της Σομπιέσκα καταστράφηκαν.[4]
Η εκκλησία ανακατασκευάστηκε το 1947-53, αλλά το Παλάτι Κοτόφσκι δεν αναστηλώθηκε ποτέ.[5]
Σχεδιασμένη από τον Τίλμαν φαν Χάμερεν, η εκκλησία αποτελείται από έναν μεγάλο τρούλο στην κορυφή ενός βασικού ελληνικού σταυρού.[6] Η πρόσοψη είναι μπαρόκ, αν και το εσωτερικό είναι εντελώς μοντέρνο, γιατί ελάχιστα από τα αυθεντικά έπιπλα της εκκλησίας διατηρήθηκαν. Στο εσωτερικό, το πιο πολύτιμο στοιχείο της αρχικής διακόσμησης του ναού είναι τα σωζόμενα θραύσματα ενός λαμπρού επιτύμβιου μνημείου της Μάρια καρολίνα Σομπιέσκα ντε Μπουγιόν, σκαλισμένο από τον Λορέντσο Ματιέλι σε λευκό και μαύρο μάρμαρο το 1746.[2] Το ομοίωμα του ιδρυτή σε ωοειδές πλαίσιο τοποθετήθηκε στην κορυφή της βάθρου, με το οικόσημο Γιανίνα και ένα βασιλικό στέμμα.[2] Η όλη σύνθεση ολοκληρώθηκε με σκαλιστά αγάλματα της προσωποποίησης της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας και ένα πούτο, ενώ η στοά από πάνω ήταν στολισμένη με κρανία.[2] Η επιτύμβια στήλη ανακατασκευάστηκε το 1961 από τον Αντόνι Σιμανόφσκι.[2]
|url=