Το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας είναι ένα εγκαταλειμμένο αεροδρόμιο που βρίσκεται 8 χιλιόμετρα δυτικά της Λευκωσίας, πρωτεύουσας της Κύπρου. Αρχικά ήταν το κύριο αεροδρόμιο του νησιού, αλλά η εμπορική δραστηριότητα έπαυσε μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Είναι κτισμένο σε μια κομβική περιοχή, εντός των διοικητικών ορίων Γερολάκκου, Παλαιομετόχου, Έγκωμης και Λακατάμειας, με το μεγαλύτερο μέρος του να βρίσκεται εντός των ορίων της κοινότητας Γερολάκκου. Το αεροδρόμιο χρησιμοποιείται τώρα κυρίως ως έδρα της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο.
Το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας ήταν το κύριο αεροδρόμιο της Κύπρου από την αρχική κατασκευή της δεκαετίας του 1930, όπως η Royal Air Force station RAF Λευκωσία μέχρι το 1974. Στην αρχή λειτούργησε κυρίως ως στρατιωτικό αεροδρόμιο, και εξακολουθεί να ανήκει στο Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το αεροδρόμιο, οι εγκαταστάσεις και ο διάδρομος επεκτάθηκαν από τοπικούς εργολάβους.
Μετά τον πόλεμο εμπορικές υπηρεσίες εισήχθησαν, και από το 1948 η Misrair, η BOAC, η Cyprus Airways και η MEA παρείχαν τακτικές υπηρεσίες. Οι εγκαταστάσεις που προβλεπόντουσαν ήταν περιορισμένες.
Το 1949 το πρώτο κτίριο του τερματικού σταθμού σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από το Τμήμα Δημοσίων Έργων, το κόστος ήταν £50.000 και άνοιξε το Μάιο του ίδιου έτους. Το κτίριο επεκτάθηκε. Το κτίριο εκκενώθηκε το 1968 με το άνοιγμα του νέου τερματικού σταθμού. Η Λευκωσία Flying Club και άλλες ιπτάμενες οργανώσεις συνέχιζαν να χρησιμοποιούν το παλιό κτίριο.[2]
Η RAF αποσύρθηκε από το αεροδρόμιο το 1966 λόγω περιορισμένου χώρου που προήλθε από τη ραγδαία αύξηση πολιτικών αεροσκαφών.
Στις 27 Μαρτίου του 1968, ένας νέος σύγχρονος τερματικός σταθμός σχεδιάστηκε από την γερμανική εταιρεία Dorsch und Gehrmann από Wiesbaden, άνοιξε, με κόστος £1.100.000, από το οποίο £500,000 προήλθαν από τη Βρετανία.[3]
Ο νέος τερματικός σταθμός θα μπορούσε να φιλοξενήσει 800 επιβάτες ταυτόχρονα και ο χώρος στάθμευσης 11 αεροσκάφη.
Στις 15 Ιουλίου του 1974 οι Έλληνες Εθνικιστές ανέτρεψαν τον εκλεγμένο πρόεδρο της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Το Αεροδρόμιο Λευκωσίας που ήταν προσωρινά κλειστό από τους πραξικοπηματίες, χρησιμοποιήθηκε στις 17 Ιουλίου 1974 για να μεταφέρει στρατεύματα από την Ελλάδα στην Κύπρο για να υποστηρίξει το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Στις 18 Ιουλίου ξανά άνοιξε για την κίνηση των πολιτών. Τελικά στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, βομβαρδίζοντας το αεροδρόμιο σε μεγάλο βαθμό και έτσι επέβαλλε το μόνιμο κλείσιμο του Αεροδρομίου.
Οι ηγέτες από την Ελληνοκυπριακή Κοινότητα και την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα επαναλειτούργησαν το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας στις αρχές του 1975.[4] Μετά τον ηγέτη της Ελληνοκυπριακής κοινότητας, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, είχε αρχικά απορρίψει την Τουρκοκυπριακή πρόταση για να ξανανοίξει το αεροδρόμιο για τη διεθνή κυκλοφορία υπό κοινό έλεγχο.[5]
Η τελευταία εμπορική αεροπορική πτήση έγινε από το Αεροδρόμιο Λευκωσίας το 1977 στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
Με την τουρκική εισβολή το αεροδρόμιο ήταν η σκηνή μερικών μεγάλων μαχών μεταξύ κυπριακών και τούρκικων δυνάμεων, που οδήγησαν το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να το κηρύξει Προστατευόμενη Περιοχή (UNPA) κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. Αυτό απαιτούσε και από τις δύο πλευρές να αποσυρθούν τουλάχιστον 500 μέτρα από την περίμετρο του αεροδρομίου. Με την κατάπαυση του πυρός που υπογράφηκε στις 16 Αυγούστου 1974 το Αεροδρόμιο της Λευκωσίας έγινε μέρος των Ηνωμένων Εθνών για την ελεγχόμενη Ζώνη.
Μετά το κλείσιμο του Αεροδρομίου Λευκωσίας ένα νέο αεροδρόμιο, το Διεθνές Αεροδρόμιο της Λάρνακας (LCA), άνοιξε στην Κυπριακή Δημοκρατία το 1975, και στα κατεχόμενα το Διεθνές Αεροδρόμιο Ερτσάν που άνοιξε το 2004. Το Διεθνές Αεροδρόμιο της Πάφου (PFO) άνοιξε τις πόρτες του στην Κυπριακή Δημοκρατία το 1982.
Η πλατφόρμα NIC, που υλοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Κύπρου σε συνεργασία με την UNFICYP και κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2022, περιλαμβάνει μια πλήρη εικονική περιήγηση σε όλες τις προσβάσιμες περιοχές του κύριου τερματικού σταθμού, τον πύργο ελέγχου, το υπόστεγο και τα τρία αεροπλάνα που κάθονται στο αεροδρόμιο. . Επιπλέον, η πλατφόρμα NIC διαθέτει μια συλλογή ιστορικών εικόνων και βίντεο που στοχεύει να ανοίξει ένα παράθυρο στις ημέρες που το αεροδρόμιο ήταν πλήρως λειτουργικό και το επισκέπτονταν πολλοί παραθεριστές.