Ο Γιόχαν Αυγουστάνους Φάμπερ (γερμανικά: Johann Augustanus Faber) (περίπου 1470 - 1531), εξελληνισμένα Ιωάννης Αυγουστανός Φάμπερ, ήταν Ελβετός θεολόγος και Χριστιανός ανθρωπιστής.
Βίος και έργο
Εισήλθε στο τάγμα των Δομινικανών, πιθανώς στο Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας, όπου πέρασε τον μεγαλύτερο μέρος της θρησκευτικής του ζωής, και γι' αυτό τον αποκαλούσαν Αυγουστανό. Απέκτησε τους τίτλους του Διδακτόρα και Μάστερ της Θεολογίας στην Πάδοβα, και το 1511 διορίστηκε Γενικός Βικάριος της Δομινικανικής Συγκροτήσεως της Άνω Γερμανίας, ενώ για είκοσι χρόνια διατηρούσε τη θέση του ηγούμενου στο Μοναστήρι του Άουγκσμπουργκ.
Το χρονικό διάστημα από το 1512 ως το 1515 διακρατεί τον ρόλο της ανοικοδόμησης της εκκλησίας των Δομινικανών στην εν λόγω πόλη, με τη χρηματοδότηση τμήματος του έργου μέσω μιας αγιαντήριας προσφοράς, η οποία δόθηκε από τον Πάπα Λέων Θ', καθώς και μετά την κατάργηση αυτής της προσφοράς από τον Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό τον Α'. Ο Μαξιμιλιανός τον διόρισε στις θέσεις του αυλικού κήρυκα και βασιλικού συμβούλου. Ταξίδεψε στην Ολλανδία με τον καρδινάλιο Ματέους Λάνγκ στα τέλη του 1520 για να κερδίσει την υποστήριξη του νέου αυτοκράτορα Καρόλου Ε'. Κατόπιν, και με βάση τη σύσταση του Έρασμου, με τον οποίο διατηρούσε στενή φιλία, ο αυτοκράτορας τον διόρισε εκ νέου στις ίδιες θέσεις.
Αντιμετωπίζοντας θετικά την αναβίωση της κλασικής μάθησης, υποστήριξε ένα σχέδιο για τη διαχείριση του Μαρτίνου Λούθηρου και των οπαδών του, το οποίο, ωστόσο, δεν ήταν αποδεκτό από τις εκκλησιαστικές αρχές. Όταν απέσυρε την υποστήριξή του από το συγκεκριμένο σχέδιο και απομακρύνθηκε από τους ανθρωπιστές, δέχθηκε επικρίσεις από τον Λούθηρο, καθώς και από τον πρώην υποστηρικτή του Έρασμο, που είχε ήδη εκνευριστεί από την ανωνύμως δημοσιευθείσα επίκριση του, για την υποστήριξη των νέων δογματικών αποκλίσεων. Η κατηγορία του Έρασμου, ότι ο Φάμπερ είχε συκοφαντήσει τον ίδιο στον Τόμας Καζετάνο, παραμένει υπό έρευνα, χωρίς να έχει αποδειχθεί.[2][3][4]
Παραπομπές
