Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|23|12|2024}}
Γεννήθηκε το 1893 από εργατική οικογένεια και εργάστηκε ως ξυλουργός. Το 1912 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος και αναμείχθηκε ενεργά στο εργατικό επαναστατικό κίνημα. Υπήρξε από τα στελέχη της οργάνωσης «Σπάρτακος» και από τους ιδρυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, στο οποίο εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής το 1923, και αργότερα ανέλαβε το οργανωτικό τμήμα. Μετά την επικράτηση του ναζισμού το 1933, κατέφυγε στη Μόσχα και διηύθυνε διάφορα παράνομα γραφεία, ενώ παράλληλα διατέλεσε αναπληρωματικό μέλος της Γ΄ Διεθνούς (1935-1939). Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνέχισε την αντιφασιστική του δράση και αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή του αντιστασιακού αντιναζιστικού κινήματος. Επέστρεψε στη Γερμανία με τον Κόκκινο Στρατό και μετά τη συντριβή του Άξονα, συνέβαλε σημαντικά στη συσπείρωση των αντιφασιστικών πολιτικών δυνάμεων σε ενιαίο μέτωπο, στην ίδρυση του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Διατέλεσε υπουργός και αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας και της κυβέρνησης. Το 1950 αναδείχθηκε γενικός γραμματέας του Κόμματος και ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας. Σκληροπυρηνικός κομμουνιστής, αρνήθηκε να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Δυτική Γερμανία και φέρει την ευθύνη για την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου. Λόγω των στενών σχέσεών του με την ΕΣΣΔ, απέστειλε στρατεύματα για να βοηθήσει τη σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία (1968). Το 1971 τη θέση του στο κόμμα ανέλαβε ο Έριχ Χόνεκερ. Πέθανε το 1973.
Ο Πέτρος Κόκκαλης, ο πατέρας του Σωκράτη Κόκκαλη ήταν ο προσωπικός γιατρός του Βάλτερ Ούλμπριχτ.
Πηγές
Η μεγάλη ιστορία του 20ού αιώνα, η Ανασυγκρότηση - Διπολικός κόσμος, τόμος 5