PROFILBARU.COM

Αλεξάντρ Ποκρίσκιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Александр Покрышкин (Ρωσικά)
Γέννηση	6ιουλ. / 19 Μαρτίου 1913γρηγ. ή 21 Φεβρουαρίου 1913; Νοβοσιμπίρσκ
Θάνατος	13 Νοεμβρίου 1985; Μόσχα
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Εθνικότητα	Ρώσοι
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Σπουδές	Στρατιωτική Ακαδημία Μ. Β. Φρούνζε (έως 1948); Στρατιωτική Ακαδημία του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας (έως 1957); Ανώτατη Σχολή Χειριστών Στρατιωτικής Αεροπορίας Κάχα (1938–1939)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αεροπόρος; πιλότος μαχητικών; πολιτικός
Περίοδος ακμής	1932
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	military technician 2nd rank, πρωθυπολοχαγός, λοχαγός, Ταγματάρχης, ποντπολκόβνικ, συνταγματάρχης, Air Force major general, Air Force lieutenant general, Air Force colonel general και Στρατάρχης όπλου/Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία και Soviet Air Defence Forces
Πόλεμοι/μάχες	Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης (1946–1984)
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας; τάγμα του Λένιν (22 Δεκεμβρίου 1941); μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο (9 Μαΐου 1945); τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (22 Απριλίου 1943); Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (24 Μαΐου 1943); τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (5 Μαρτίου 1973); τάγμα του Καρλ Μαρξ; τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού (11 Μαρτίου 1985); τάγμα του Λένιν (24 Μαΐου 1943); τάγμα του Λένιν (6 Μαρτίου 1963); τάγμα του Λένιν (21 Οκτωβρίου 1967); τάγμα του Λένιν (21 Φεβρουαρίου 1978); τάγμα του Λένιν (5 Μαρτίου 1983); τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (18 Ιουλίου 1943); τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (24 Δεκεμβρίου 1943); τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (20 Απριλίου 1953); Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (24 Αυγούστου 1943); Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (19 Αυγούστου 1944); Χρυσός Αστέρας (24 Μαΐου 1943); Χρυσός Αστέρας (24 Αυγούστου 1943); Χρυσός Αστέρας (19 Αυγούστου 1944); Τάγμα του Σουβόροφ Β΄ τάξης (6 Απριλίου 1945); Τάγμα του Σουβόροφ Β΄ τάξης (29 Μαΐου 1945); τάγμα του Ερυθρού Αστέρα (6 Νοεμβρίου 1947); τάγμα του Ερυθρού Αστέρα (4 Ιουνίου 1955); Τάγμα για την Υπηρεσία στη Μητέρα Πατρίδα στις Ένοπλες Δυνάμεις της ΕΣΣΔ, 3ης τάξης (30 Απριλίου 1975); μετάλλιο για πολεμικές συνεισφορές (3 Νοεμβρίου 1944); μετάλλιο για την Άμυνα του Καυκάσου (1 Μαΐου 1944); μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945" (6 Ιουνίου 1945); Μετάλλιο για την Απελευθέρωση της Πράγας (9 Ιουνίου 1945); Μετάλλιο για την Κατάληψη του Βερολίνου (9 Ιουνίου 1945); μετάλλιο για την 30η επέτειο του Σοβιετικού στρατού και ναυτικού (22 Φεβρουαρίου 1948); μετάλλιο για την 800η επέτειο της Μόσχας (7 Απριλίου 1951); Μετάλλιο για τα «40 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» (18 Δεκεμβρίου 1957); μετάλλιο «Για την ανάπτυξη των παρθένων εδαφών» (5 Νοεμβρίου 1964); μετάλλιο «Για την επέτειο των 20 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (7 Μαΐου 1965); μετάλλιο για τα «50 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» (26 Δεκεμβρίου 1967); Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (20 Απριλίου 1970); μετάλλιο «Για την επέτειο των 30 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (25 Απριλίου 1975); μετάλλιο για τα «60 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» (28 Ιανουαρίου 1978); Μετάλλιο Σύσφιξης Σχέσεων Συμπολεμιστών (31 Μαΐου 1980); μετάλλιο «Στη μνήμη της 1500ής επετείου του Κιέβου» (17 Μαΐου 1982); Μετάλλιο Βετεράνου των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ (30 Απριλίου 1984); μετάλλιο «Για την επέτειο των 40 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (12 Απριλίου 1985); στρατιωτικό μετάλλιο διακεκριμένων υπηρεσιών (1943); Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας; τάγμα του Σαχμπαατάρ; Τάγμα του Ερυθρού Λαβάρου (Μογγολία); Order of Tudor Vladimirescu
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Αλεξάντρ Ιβάνοβιτς Ποκρίσκιν (ρωσικά: Александр Иванович Покрышкин‎‎, 6 Μαρτίου 1913 - 13 Νοεμβρίου 1985) υπήρξε Στρατάρχης της Σοβιετικής Πολεμικής Αεροπορίας. Είχε ανακυρυχθεί τρεις φορές ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (24 Μαϊου 1943, 24 Αυγούστου 1943 και 19 Αυγούστου 1944).

Ο Ποκρίσκιν έχει τιμηθεί πέρα από τα τρία χρυσά αστέρια του "Ήρωα της Σοβιετικής ένωσης", τέσσερις φορές με τη διάκριση του Λένιν, Τέσσερις φορές με το μετάλλιο του "κόκκινου λάβαρου", μια φορά με το μετάλλιο της Οκτωβριανής Επανάστασης, δύο φορές με το μετάλλιο Σουβόροφ 2ης κλάσης, 2 φορές με το μετάλλιο του κόκκινου άστρου, όπως και με έναν αριθμό μεταλλίων από έθνη εκτός Σοβιετικής Ένωσης μεταξύ των οποίων και το μετάλλιο "διακεκριμένων Υπηρεσιών εν καιρό πολέμου" των Ηνωμένων Πολιτειών.

O Ποκρίσκιν θεωρείται ο μεγάλος τακτικιστής της Σοβιετικής Αεροπορίας κατά τη διάρκεια του Β´ παγκοσμίου πολέμου. Αγωνίστηκε σχεδόν μόνος του για να αλλάξει τις παρωχημένες τακτικές που ακολουθούσε η σοβιετική πολεμική αεροπορία το 1941, κατά την έναρξη του ανατολικού μετώπου. Αμφισβήτησε κατ' εξακολούθηση το δόγμα μάχης του ολοκληρωτικού καθεστώτος, κάτι που λίγο έλειψε να του κοστίσει τόσο την καριέρα του όσο και τη ζωή του. Αφού κριτίκαρε ανοικτά τις επίσημες τακτικές μάχης που οδηγούσαν σε τεράστιες απώλειες, και εκπαίδευσε συμπολεμιστές του πιλότους να ακολουθούν τακτικές δικής του εμπνεύσεως, τέθηκε σε διαθεσιμότητα και προγραμματίστηκε να περάσει στρατοδικείο. Παρ' όλα αυτά ανώτερα κλιμάκια της αεροπορίας στη Μόσχα ενημερώθηκαν για τις ανώτερες τακτικές του Ποκρίσκιν και αντί για στρατοδικείο βραβεύτηκε και πήρε προαγωγή. Μέχρι το τέλος του πολέμου τα γραπτά του μοιράζονταν στους πιλότους και ο ίδιος περιόδευε στις μονάδες, δίνοντας διαλέξεις σχετικά με τις τεχνικές που είχε αναπτύξει στις αερομαχίες.

Πρώιμα χρόνια

Ο Ποκρίσκιν γεννήθηκε στο Νόβο-Nικολάγιεφσκ (σήμερα Νοβοσιμπίρσκ) στην περιφέρεια του Τομσκ. Ο πατέρας του ήταν κολίγος και μετέπειτα εργάτης σε εργοστάσιο. Ηταν ρώσικης καταγωγής. Μεγάλωσε σε φτωχή, μαστιζόμενη από το έγκλημα συνοικία της πόλης, αλλά σε αντίθεση με τους περισσότερους συνομήλικούς του προτιμούσε τη μελέτη από τους καβγάδες και τις παρανομίες. Σαν έφηβος είχε το παρατσούκλι "ο Μηχανικός". Απέκτησε μανία με την αεροπλοΐα στην ηλικία των δώδεκα ετών παρακολουθώντας μια τοπική επίδειξη αεροσκαφών. Το 1928 μετά από 7 χρόνια στο σχολείο βρήκε εργασία σαν οικοδόμος. Το 1930 παρά την αντίθετη γνώμη του πατέρα του, έφυγε από το σπίτι για να παρακολουθήσει μια τεχνική σχολή, αποφοίτησε μετά από 18 μήνες και εργάστηκε άλλους 6 μήνες σε ένα τοπικό εργοστάσιο πυρομαχικών. Αμέσως μετά κατατάχθηκε εθελοντικά στο στρατό και στάλθηκε σε σχολή πιλότων. Μόλις πλησίασε να πραγματοποιήσει το όνειρό του η συγκεκριμένη σχολή έκλεισε και όλοι οι σπουδαστές στάλθηκαν να φοιτήσουν σε σχολή μηχανικών αεροσκαφών. Κατέθεσε δεκάδες επίσημα αιτήματα για να μεταφερθεί σε σχολή πιλότων, τα οποία απορίφθηκαν όλα.

Παρ' όλα αυτά ο Ποκρίσκιν ήταν ένας εξαιρετικός μηχανικός αεροσκαφών. Αποφοίτησε το 1933 και γρήγορα ανέβηκε στην ιεραρχία. Ήδη το Δεκέμβριο του 1934 ήταν ανώτερος μηχανικός αεροσκαφών της 74ης μεραρχίας πεζικού. Παρέμεινε σε αυτή τη θέση ως τον Νοέμβριο του 1938. Σε αυτή την περίοδο η δημιουργική φύση του γινόταν εύκολα αντιληπτή: Έκανε διάφορες βελτιώσεις στο πολυβόλο ShKAS και στο αναγνωριστικό αεροσκάφος R5. Τελικά κατά τις χειμερινές του διακοπές το 1938 κατόρθωσε να παρακάμψει της αρχές τελειώνοντας ένα ετήσιο πρόγραμμα εκπαίδευσης πιλότων για πολίτες σε 18 μόλις ημέρες. Αυτό αυτόματα τον καθιστούσε υποψήφιο φοιτητή της πολεμικής αεροπορίας. Χωρίς καν να ετοιμάσει βαλίτσα ο Ποκρίσκιν πήρε το πρώτο τρένο για τη σχολή πιλότων, από την οποία αποφοίτησε με διακρίσεις το 1939. Είχε το βαθμό του ανθυπασπιστή, και στάλθηκε να υπηρετήσει στο 55 σύνταγμα μαχητικών.