Ο όρος έδαφος ως γεωγραφικό χαρακτηριστικό (Αγγλικά:Terrain[1]) χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις γεωγραφικές περιοχές της επιφάνειας της Γης που βρίσκονται υψομετρικά πάνω από την στάθμη των ωκεανών και άλλων σωμάτων νερού καθώς και τα κάθετα και οριζόντια χαρακτηριστικά των περιοχών αυτών (ηπειρωτικό ανάγλυφο)[2], (δεν πρέπει να συγχέεται με τον αγγλικό όρο "soil" ο οποίος μεταφράζεται στα Ελληνικά επίσης ως έδαφος[3] άλλα αναφέρεται στη σύσταση του ανώτατου στρώματος του φλοιού του πλανήτη[4]).
Το έδαφος είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που καθορίζουν το κλίμα της περιοχής μέσω του ηπειρωτικού ανάγλυφου, του γεωγραφικού μήκους που βρίσκεται άλλα και της απόστασής του από την θάλασσα[5]. Αυτό σημαίνει πως ο τύπος του εδάφους είναι υπεύθυνος για το είδος της καλλιέργειας που ευδοκιμεί σε διαφορετικές περιοχές παρά την σύσταση του, για την γονιμότητα του άλλα και για την κατοικησιμότητα.
Το ηπειρωτικό ανάγλυφο αφορά την κάθετη υψομετρική διαφορά των χαρακτηριστικών ενός εδάφους και μπορεί να χαρακτηριστεί από έντονο έως αμυδρό ανάλογα το μέγεθος της υψομετρικής διαφοράς μεταξύ των χαρακτηριστικών του[6].
Υπάρχουν πολλοί τύποι εδαφών[7] ωστόσο οι πέντε πιο σημαντικοί είναι οι εξής: