Ο Άουγκουστ Βίλχελμ φον Χόφμαν (August Wilhelm von Hofmann, 8 Απριλίου 1818 – 5 Μαΐου 1892)[1] ήταν Γερμανός χημικός, που συνεισέφερε σημαντικά στο πεδίο των οργανικών χημικών ενώσεων. Οι έρευνές του στην ανιλίνη βοήθησαν στο να τεθούν τα θεμέλια για τη βιομηχανία χρωμάτων ανιλίνης, ενώ οι έρευνές του στη λιθανθρακόπισσα οδήγησαν στις πρακτικές μεθόδους εξαγωγής βενζολίου και τολουολίου, και μετατροπής τους σε αμίνες. Ανάμεσα στις χημικές ενώσεις που ανεκάλυψε ο Χόφμαν είναι η φορμαλδεΰδη, το υδραζοβενζόλιο, τα ισονιτρίλια και η αλλυλική αλκοόλη.[8] Παρασκεύασε πρώτος τρεις ενώσεις αμινών με δύο άτομα άνθρακα στο μόριό τους και το τετρααιθυλαμμώνιο, και απέδειξε τη δομική τους σχέση με την αμμωνία.
Ο Χόφμαν γεννήθηκε στο Γκίσεν και σπούδασε αρχικώς νομική και φιλολογία στο στο Πανεπιστήμιο του Γκίσεν, όπου μαθήτευσε υπό τον Γιούστους φον Λήμπιχ, έναν από τους σημαντικότερους χημικούς όλων των εποχών. Στη συνέχεια, το 1845, ο Χόφμαν έγινε ο πρώτος χρονικά διευθυντής του Βασιλικού Κολεγίου Χημείας στο Λονδίνο. Το 1865 επέστρεψε στη Γερμανία, αποδεχόμενος την προσφορά μιας θέσεως διδασκαλίας και έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Μετά την επιστροφή του, το 1867, ίδρυσε μαζί με άλλους τη Γερμανική Χημική Εταιρεία (Deutsche Chemische Gesellschaft).[8] Τόσο στο Λονδίνο, όσο και στο Βερολίνο, ο Χόφμαν αναδημιούργησε το είδος της εργαστηριακής διδασκαλίας που είχε πρωτοεφαρμόσει ο Λήμπιχ στο Γκίσεν, υποθάλποντας μια σχολή χημείας εστιασμένη στην πειραματική οργανική χημεία και στις βιομηχανικές εφαρμογές της.[9]
Ο Χόφμαν τιμήθηκε με αρκετές σημαντικές διακρίσεις, όπως το Βασιλικό Μετάλλιο (1854), το Μετάλλιο Κόπλεϋ (1875) και το Μετάλλιο Αλβέρτου (1881). Επίσης το 1862 έγινε μέλος της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας.[10] Απέκτησε τίτλο ευγενείας («φον») με την ευκαιρία των εβδομηκοστών γενεθλίων του.[9] Το όνομά του συνδέεται με το βολτάμετρο Hofmann, την αναδιάταξη Hofmann, την αναδιάταξη Hofmann-Martius, τη Hofmann elimination και την αντίδραση Hofmann-Löffler.