Άλις Μανρό

Άλις Μανρό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Alice Munro (Αγγλικά)
Γέννηση	10  Ιουλίου 1931[1][2][3] Ουίνγκχαμ[4][5][6]
Θάνατος	13 Μαΐου 2024 (92 ετών) Πορτ Χόουπ, Οντάριο, Καναδάς
Χώρα πολιτογράφησης	Καναδάς[7][8][5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[9][8][10]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο[11]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας[10][5] σεναριογράφος[6] μυθιστοριογράφος[9] διηγηματογράφος[9] δημοσιογράφος[9]
Αξιοσημείωτο έργο	Too Much Happiness Dear Life Something I've Been Meaning to Tell You
Επηρεάστηκε από	Τζον Άπνταϊκ
Περίοδος ακμής	1950 - 2024
Οικογένεια
Σύζυγος	Τζέιμς Μανρό (1951–1972)[11] Τζέραλντ Φρέμλιν (1976–2013)
Τέκνα	4
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (2013)[12] Trillium Book Award (1990, 1998 και 2013)[13] Τάγμα του Οντάριο (1994) Διεθνές βραβείο Μπούκερ (2009)[14] Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2010) Βραβείο Εθνικού Κύκλου Κριτικών Βιβλίου (1998) Marian Engel Award (1986)[15] WH Smith Literary Award (1995) PEN/Malamud Award (1997) Rea Award for the Short Story (2001)[16] βραβείο Ο. Χένρι (2006) Commonwealth Writers' Prize βραβείο Μόλσον (1990) Governor General's Award for English-language fiction (1968) Governor General's Award for English-language fiction (1986) Governor General's Award for English-language fiction (1978) βραβείο Ο. Χένρι (2008) Εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας (2002)[11] Scotiabank Giller Prize (2004) Scotiabank Giller Prize (1998) Atwood Gibson Writers' Trust Fiction Prize (2004) Lorne Pierce Medal (1993)
Σχετικά πολυμέσα

Η Άλις Αν Μανρό, το γένος Λέιντλω (Alice Ann Munro, b. Laidlaw, 10 Ιουλίου 1931 - 13 Μαΐου 2024) ήταν Καναδή διηγηματογράφος που κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2013. Το έργο της Μανρό έχει περιγραφεί ως επαναστατικό για την αρχιτεκτονική των διηγημάτων, ειδικά στην τάση να κινούνται προς τα εμπρός και προς τα πίσω στο χρόνο.^[17] Για τις ιστορίες της έχει ειπωθεί ότι «ενσωματώνουν περισσότερα από όσα παρουσιάζουν, αποκαλύπτουν περισσότερα από το να επιδεικνύουν».^[18]

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1931 στην πόλη Ουίνγκχαμ του Οντάριο στον Καναδά. Ξεκίνησε τη συγγραφική της πορεία όντας έφηβη. Ξεκίνησε να σπουδάζει δημοσιογραφία και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο με διετή υποτροφία αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές της για να παντρευτεί τον πρώτο της σύζυγο, τον συμφοιτητή της Τζέιμς Μανρό, το 1951. Μαζί απέκτησαν τέσσερεις κόρες, η μια εκ των οποίων πέθανε την ημέρα της γέννησής της. Με τον Μανρό μετακόμισαν το 1963 και ίδρυσαν βιβλιοπωλείο στη Βικτώρια της Βρετανικής Κολομβίας, το οποίο λειτουργεί ακόμη. Χώρισαν το 1972, και η Μανρό επέστρεψε στο Οντάριο και επικεντρώθηκε στην συγγραφική της καριέρα. Το 1976 παντρεύτηκε τον δεύτερο της σύζυγο, τον παλιό συμφοιτητή της και χαρτογράφο Τζέραλντ Φρέμιλν, με τον οποίο έζησαν μαζί έως τον θάνατό του το 2013. Η Μανρό απεβίωσε από επιπλοκές άνοιας από την οποία έπασχε από το 2012, στο σπίτι της στη πόλη Πορτ Χόουπ του Οντάριο, στις 13 Μαΐου 2024, σε ηλικία 92 ετών.^[19]

Το συγγραφικό της έργο

Η μυθοπλασία της Μανρό τοποθετείται πιο συχνά στην πατρίδα της, στην επαρχία Χιούρον του νοτιοδυτικού Οντάριο.^[20] οι ιστορίες της εξερευνούν την ανθρώπινη πολυπλοκότητα σε ένα απλό ύφος πρόζας.^[21] Η γραφή της Μανρό την έχει καθιερώσει ως «μία από τους μεγαλύτερους σύγχρονους συγγραφείς φαντασίας», ή, όπως το θέτει η Cynthia Ozick, «η Τσέχοφ μας»^[22] Η Μανρό ήταν αποδέκτης πολλών λογοτεχνικών βραβείων, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Νομπέλ Λογοτεχνίας 2013 για το έργο της ως «μαστόρισσας του σύγχρονου διηγήματος», και το Man Booker International Prize 2009 για το συνολικό της έργο. Ήταν, επίσης, τρεις φορές νικήτρια του Βραβείου του Γενικού Κυβερνήτη για τη μυθοπλασία και ήταν αποδέκτρια του Βραβείου Μαριάν Ενγκέλ 1996 από την Εταιρεία Συγγραφέων του Καναδά, καθώς και του Rogers Writers' Trust Fiction Prize 2004 για το Δραπέτης.^{[23][24][25][26]}

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
2. (Αγγλικά) SNAC. w6km0k8x. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. «L'Encyclopédie canadienne» (Αγγλικά, Γαλλικά) alice-munro. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. «The making of Alice Munro». (Αγγλικά) 27  Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2024.
5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119036525. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2018.
6. (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0613084. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2018.
7. «Munro Wins International Prize». The New York Times. 27  Μαΐου 2009.
8. (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. 68944521. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2018.
9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12029814x. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2018.
10. (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. id.loc.gov/authorities/names/n79063498.html. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2018.
11. «Who's who» (Βρετανικά αγγλικά, Αγγλικά) A & C Black. U269086.
12. «Alice Munro». nobelprize.org. Ανακτήθηκε στις 15  Μαΐου 2024.
13. www.cbc.ca/news/entertainment/alice-munro-wins-ontario-s-trillium-book-award-1.1399920.
14. «Alice Munro». Ανακτήθηκε στις 8  Νοεμβρίου 2022.
15. www.writerstrust.com/Awards/Writers--Trust-Notable-Author-Award/Prize-History.aspx. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2015.
16. «Alice Munro». Ανακτήθηκε στις 15  Μαΐου 2024.
17. Alice Munro Wins Nobel Prize in Literature, by Julie Bosmans, The New York Times, 10 October 2013
18. W.H. New: Literature in English Αρχειοθετήθηκε 2014-03-02 στο Wayback Machine., thecanadianencyclopedia.com, 2 Δεκεμβρίου 2012, last edited 16 Δεκεμ. 2013.
19. LIFO. «Πέθανε η σπουδαία συγγραφέας και νομπελίστρια, Άλις Μανρό». www.lifo.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2024. 
20. Marchand, P. (29 Αυγούστου 2009). «Open Book: Philip Marchand on Too Much Happiness, by Alice Munro». The National Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-08-25. https://web.archive.org/web/20110825143705/http://network.nationalpost.com/NP/blogs/afterword/archive/2009/08/29/open-book-philip-marchand-on-too-much-happiness-by-alice-munro.aspx. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2009. 
21. Meyer, M. «Alice Munro». Meyer Literature. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2007. 
22. Merkin, Daphne (24 Οκτωβρίου 2004). «Northern Exposures». New York Times Magazine. https://www.nytimes.com/2004/10/24/magazine/24MUNRO.html. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2008. 
23. «The Nobel Prize in Literature 2013 – Press Release» (PDF). 10 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2013. 
24. Bosman, Julie (10 Οκτωβρίου 2013). «Alice Munro Wins Nobel Prize in Literature». New York Times. https://www.nytimes.com/2013/10/11/books/alice-munro-wins-nobel-prize-in-literature.html. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2013. 
25. «Alice Munro wins Man Booker International prize». The Guardian. 27 Μαΐου 2009. https://www.theguardian.com/books/2009/may/27/alice-munro-man-booker-international-prize. 
26. «Past Writers' Trust Engel/Findley Award Winners». Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2014.