Αν και τα περισσότερα παιχνίδια Final Fantasy είναι αυτοτελείς ιστορίες με διαφορετικό υπόβαθρο και χαρακτήρες, περιέχουν κοινά στοιχεία τα οποία χαρακτηρίζουν τη σειρά. Τα κοινά αυτά μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενα στοιχεία, ονόματα χαρακτήρων, πλάσματα, και μηχανική παιχνιδιού. Το σενάριο των παιχνιδιών εστιάζει στην πορεία των πρωταγωνιστών-ηρώων, οι οποίοι πολεμούν εναντίον κάποιου υπέρτατου κακού, ενώ παράλληλα ερευνώνται οι προσωπικοί εσωτερικοί αγώνες και οι σχέσεις των χαρακτήρων. Τα ονόματά τους πηγάζουν συνήθως από την ιστορία, τις γλώσσες, την ποπ κουλτούρα, και τις μυθολογίες και κουλτούρες παγκοσμίως.
Η σειρά έχει σημειώσει μεγάλη εμπορική και κριτική επιτυχία. Είναι το κορυφαίο σε πωλήσεις franchise της Square Enix, έχοντας πουλήσει περισσότερα από 110 εκατομμύρια κομμάτια, και είναι ένα από τα κορυφαία σε πωλήσεις franchises όλων των εποχών. Είναι πολύ γνωστή για την καινοτομία της, τα οπτικά στοιχεία και τη μουσική της, όπως και τα full motion videos της, τα φωτορεαλιστικά μοντέλα των χαρακτήρων της και την ορχηστρική μουσική της από το Νομπούο Ουεμάτσου. Το Final Fantasy θεωρείται ως δραστήρια δύναμη στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών, και έχει επηρεάσει τις επαγγελματικές πρακτικές και τις σχέσεις της Square Enix με άλλες εταιρίες ανάπτυξης βιντεοπαιχνιδιών. Επίσης, έχει παρουσιάσει πολλά στοιχεία σχετικά με τα παιχνίδια ρόλων που πλέον θεωρούνται κοινά, και έχει αναγνωριστεί ότι έχει βοηθήσει τα παιχνίδια ρόλων για κονσόλες να γίνουν δημοφιλή και να εδραιωθούν και σε αγορές πέραν της ιαπωνικής.
Κοινά στοιχεία
Παρ' όλο που τα περισσότερα παιχνίδια της σειράς Final Fantasy είναι ανεξάρτητα, εμφανίζονται πολλά κοινά στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού τους.[1][2] Οι περισσότεροι τίτλοι περιλαμβάνουν ονόματα, συχνά εμπνευσμένα από την ιστορία, τις γλώσσες και τη μυθολογία διαφόρων κουλτούρων, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Ασίας, της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.[3] Παραδείγματα είναι τα ονόματα όπλων όπως το Excalibur και το Masamune, που προέρχονται από τον Αρθουριανό θρύλο και τον Ιάπωνα ειδικό στα σπαθιά Masamune, αντίστοιχα, όπως επίσης και τα ονόματα ξορκιών Holy, Meteor και Ultima.[2][3] Η κύρια σειρά έχει υιοθετήσει το στυλ του τρέχοντος λογοτύπου της από το Final Fantasy IV, έχοντας την ίδια γραμματοσειρά, και ένα έμβλημα σχεδιασμένο από τον Ιάπωνα καλλιτέχνη Γιοσιτάκα Αμάνο. Το έμβλημα σχετίζεται με το σενάριο του παιχνιδιού και συνήθως απεικονίζει κάποιο χαρακτήρα ή αντικείμενο από την ιστορία. Επακόλουθα remake των πρώτων τριών παιχνιδιών αντικατέστησαν τα προηγούμενα λογότυπα με άλλα παρόμοια με τα υπόλοιπα της σειράς.[2]
Ανάπτυξη και ιστορικό
Μουσική
Ο Νομπούο Ουεμάτσου, μουσικός συνθέτης των περισσότερων τίτλων της σειράς.
Οι τίτλοι της σειράς περιλαμβάνουν μια πληθώρα μουσικής, αλλά κυρίως επαναλαμβανόμενα θέματα. Τα περισσότερα παιχνίδια ξεκινούν με ένα κομμάτι που ονομάζεται "Prelude", που έχει εξελιχθεί από ένα απλό, αρπέτζιο δύο ήχων στα πρώτα παιχνίδια σε μία σύνθετη, μελωδική σύνθεση στις πρόσφατες προσθήκες.[4][2][5] Οι νίκες στη μάχη συνοδεύονται από μία φανφάρα νίκης. Το μουσικό θέμα που ακούγεται στις εμφανίσεις των chocobos είναι πάντα η ίδια σε αναδιάταξη, σε διαφορετικό στυλ για κάθε παιχνίδι. Ένα κομμάτι με τον τίτλο "Prologue" (και μερικές φορές "Final Fantasy") που αρχικά ακουγόταν στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, παίζει συνήθως στους τίτλους τέλους.[2] Αν και τα μοτίβα είναι πιο κοινά στις προσθήκες που καθοδηγούνται από τους χαρακτήρες, το μουσικό θέμα συνήθως αποκλειστική για τους βασικούς χαρακτήρες και επαναλαμβανόμενα στοιχεία του σεναρίου.[6]
Βασικός μουσικός συνθέτης της σειράς ήταν ο Νομπούο Ουεμάτσου, μέχρι την παραίτησή του από την Square Enix τον Νοέμβριο του 2004.[6] Άλλοι συνθέτες της σειράς περιλαμβάνουν τον Τακεχάρου Ισιμότο, τον Μασάσι Χαμαούζου, τον Χιτόσο Σακιμότο[7] και τον Τζούνγια Νακάνο. Είχε επιτραπεί στον Ουεμάτσου να δημιουργήσει το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής με μικρή καθοδήγηση από την ομάδα ανάπτυξης. Ωστόσο, ο Σακαγκούτσι απαιτούσε κομμάτια για να πλαισιώσουν συγκεκριμένες στιγμές, όπως στις μάχες και την εξερεύνηση διαφορετικών περιοχών του κόσμου του παιχνιδιού. Όταν η συγγραφή των βασικών σεναρίων ενός παιχνιδιού ολοκληρωνόταν, ο Ουεμάτσου ξεκινούσε τη συγγραφή της μουσικής βασισμένη στην ιστορία, τους χαρακτήρες, και τις καλλιτεχνικές δημιουργίες του εκάστοτε παιχνιδιού. Ξεκινούσε με τη συγγραφή του βασικού θέματός τού, και ανέπτυσσε άλλα κομμάτια για να ταιριάξουν στο στυλ του. Στη δημιουργία των μουσικών θεμάτων των χαρακτήρων, ο Ουεμάτσου διάβαζε το σενάριο του παιχνιδιού ώστε να καθορίσει την προσωπικότητά τους. Επίσης, ρωτούσε τον σεναριογράφο περισσότερες λεπτομέρειες σε σκηνές για τις οποίες ήταν αβέβαιος.[8] Τεχνικοί περιορισμοί επικρατούσαν στους πρώιμους τίτλους. Μερικές φορές, ο Σακαγκούτσι έδινε εντολή στον Ουεμάτσου να χρησιμοποιήσει μόνο συγκεκριμένες νότες. Μέχρι το Final Fantasy IV για το SNES, ο Ουεμάτσου δε μπορούσε να προσθέσει περισσότερη λεπτότητα στη μουσική.[9]
Παραπομπές
↑Morris, Dave (2004). "Insider Secrets: Final Fantasy X-2". The Art of Game Worlds. HarperCollins. pp. 98–102. ISBN 0-06-072430-7.
