Η Χερσόνησος της Ερυθραίας (τουρκικά: Karaburun Yarımadası) είναι μία από τις μεγαλύτερες χερσονήσους της Τουρκίας και μαζί με την περιοχή της Τρωάδας αποτελούν τα δυτικότερα σημεία της Μικράς Ασίας. Βρίσκεται δυτικά της Σμύρνης απέναντι από τη Χίο και χωρίζει τον Κόλπο της Σμύρνης από τον Κόλπο της Εφέσου (ή Σκαλανόβας). Η χερσόνησος πήρε το όνομά της από την αρχαία Ελληνική πόλη Ερυθρές που βρισκόταν στη δυτική ακτή της χερσονήσου.
Στην αρχαιότητα η χερσόνησος είχε αποικιστεί από Ίωνες και στις ακτές της είχαν ιδρύσει τις πόλεις Ερυθρές, Κλαζομενές και Τέως. Σήμερα η χερσόνησος είναι αρκετά αραιοκατοικημένη. Οι μεγαλύτεροι οικισμοί της χερσονήσου είναι το Τσεσμέ στη δυτική άκρη της χερσονήσου, τα Βουρλά στα ανατολικά της χερσονήσου και το Καραμπουρούμ στα βόρεια της χερσονήσου.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1922, με την αποτυχία της Μικρασιατικής εκστρατείας, τα τελευταία Ελληνικά στρατεύματα οχυρώθηκαν στη χερσόνησο των Ερυθρών, με μία ισχυρή στρατιωτική δύναμη να φυλάει το λεπτότερο σημείο του ισθμού, μήκους 11 χιλιομέτρων. Από εκεί ξεκίνησε η οργανωμένη και ασφαλής αποχώρηση των Ελληνικών στρατευμάτων. Όσοι στρατιώτες ήταν να επιστρέψουν στον Πειραιά παροπλίστηκαν, αλλά αυτοί που μεταφέρθηκαν προς τη Θράκη διατήρησαν τον οπλισμό τους. [1]
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή Έλληνες πρόσφυγες από τις Ερυθρές και συγκεκριμένα από τα χωριά Λυθρί, Βουρλά, Αλάτσατα, Τσεσμέ, Σιβρισάρι, Καράμπουρνα, Μελί κ.α., εγκαταστάθηκαν πάνω από τη Κηφισιά όπου ίδρυσαν τον οικισμό της Νέας Ερυθραίας.
Η χερσόνησος έχει κυρίως χαμηλά υψώματα με το μεγαλύτερο να έχει κορυφή στα 1.218 μέτρα. Η βλάστηση της χερσονήσου είναι κυρίως θαμνώδης με εξαίρεση ορισμένες ζώνες που καλύπτονται από πευκοδάση.
Γκαλερί
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι