Φρεντ Χόυλ

Φρεντ Χόυλ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Fred Hoyle (Αγγλικά)
Γέννηση	24  Ιουνίου 1915[1][2][3] Bingley
Θάνατος	20  Αυγούστου 2001[1][2][3] Μπόρνμουθ[4]
Αιτία θανάτου	εγκεφαλικό επεισόδιο
Υπηκοότητα	Ηνωμένο Βασίλειο
Σπουδές	Emmanuel College και Bingley Grammar School
Γνωστός για	Hoyle's fallacy, The Black Cloud, A for Andromeda, Diseases from Space, Fifth Planet, Ossian's Ride, October the First Is Too Late και B²FH paper
Τέκνα	Geoffrey Hoyle
Βραβεύσεις	Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (1957), Βασιλικό Μετάλλιο (1974), βραβείο Καλίνγκα (1968), βραβείο Μπάλζαν (1994), Henry Norris Russell Lectureship (1971), Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας (1968), Karl Schwarzschild Medal (1992), Μετάλλιο Μπρους (1970), Richtmyer Memorial Lecture Award (1964), Knight Bachelor (1972), Μπεϊκεριανή Διάλεξη (1968), Mayhew Prize (1936), Crafoord Prize in Astronomy (1997), Guthrie Lecture (1960), βραβείο Σμιθ (1938), Karl G. Jansky Lectureship (1969) και Royal Society Bakerian Medal
Ιστοσελίδα
https://www.hoyle.org.uk
Φρεντ Χόυλ στην IMDb
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	αστρονομία
Αξίωμα	Plumian Professor of Astronomy and Experimental Philosophy (1957, 1972)
Ιδιότητα	σεναριογράφος, αστρονόμος, συγγραφέας, φυσικός, διδάσκων πανεπιστημίου, μαθηματικός, μη μυθοπλαστικός συγγραφέας, συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας, αστροφυσικός και ερευνητής
Διδακτορικός καθηγητής	Rudolf Peierls, Πολ Ντιράκ και Maurice Pryce
δεδομένα (π • σ • ε )

Institute of Astronomy, statue of Sir Fred Hoyle 

Ο Φρεντ Χόυλ (Fred Hoyle, 24 Ιουνίου 1915 - 20 Αυγούστου 2001) ήταν Άγγλος αστρονόμος και ένας από τους μεγαλύτερους αστροφυσικούς του 20ού αιώνα.

Εκείνος και δύο συνάδελφοί του (Χέρμαν Μπόντι και Τόμας Γκολντ) επινόησαν τη γνωστή ως η Κοσμολογία της Συνεχούς Δημιουργίας, σύμφωνα με την όποια δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη του Σύμπαντος μετά το λεγόμενο «Big Bang» (όρος ο οποίος επινοήθηκε από τον Χόυλ). Ο όρος Big Bang (Μεγάλη Έκρηξη) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Φρεντ Χόυλ σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του BBC, το κείμενο της οποίας δημοσιεύθηκε το 1950. Ο Χόυλ δεν χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει μια θεωρία, αλλά για να ειρωνευθεί τη νέα ιδέα. Αντιθέτως, παρέμεινε σταθερό, χωρίς καμία απολύτως αλλαγή στην αιωνιότητα. Η ιδέα όμως ήταν ιδιαίτερα λαμπρή: όπως ακριβώς το Σύμπαν είναι ομογενές (το ίδιο δηλαδή σε κάθε σημείο του) και ισοτροπικό (φαίνεται δηλαδή το ίδιο από όλες τις κατευθύνσεις), παραμένοντας το ίδιο όλες τις ώρες.

Μολονότι η θεωρία της Σταθερής Κατάστασης ήταν πιθανότατα εσφαλμένη, το Σύμπαν εξαπλώνεται και κατά πάσα πιθανότητα άρχισε από ένα «big bang» ενεργοποίησε ολόκληρο το πεδίο της κοσμολογίας επειδή έφερε στο προσκήνιο μεγάλα ερωτήματα που χρειάζονταν απαντήσεις. Ουσιαστικά, τα σημερινά μοντέλα του πολυσύμπαντος η αντίληψη δηλαδή ότι το σύμπαν μας δεν είναι τίποτε άλλο από μία τεράστια ένωση κόσμων συνάδουν με την ιδέα ότι αποτελούν ένα είδος σταθερής κατάστασης.

Επίσης, ο Φρεντ Χόυλ κατέκτησε το βραβείο του βασιλικού μεταλλίου.

Εργογραφία

Στην ελληνική

• Τα δέκα πρόσωπα του σύμπαντος, εκδ. «Κάτοπτρο», Αθήνα 1987.

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11907841b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
2. MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
3. (Αγγλικά) SNAC. w6dz09v4. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. MacTutor History of Mathematics archive.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Fred Hoyle στο Wikimedia Commons