Ο Σερ Τζον Χόμπχαουζ ή Τζων Καμ Χόμπχαουζ (αγγλικά: John Cam Hobhouse, 1ος Βαρόνος Broughton, γνωστός και ως Sir John Hobhouse, Bt) (27 Ιουνίου1786–3 Ιουνίου1869), [14] ήταν Βρετανός (Άγγλος) πολιτικός, από το 1831 ως το 1851, και χρονικογράφος.
Ιστορικό και εκπαίδευση
Ο Τζον Χόμπχαουζ γεννήθηκε στο Ρέντλαντ κοντά στο Μπρίστολ, και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Μπέντζαμιν Χόμπχαουζ (Sir Benjamin Hobhouse, 1st Baronet) και της Σαρλότας (Charlotte), κόρης του Σαμουήλ Καμ (Samuel Cam).[15] Σπούδασε στο Σχολείο του Ουέστμινστερ (Westminster School) και στο Κολλέγιο Τρίνιτι (Trinity College, Cambridge).[15] Στο Trinity College ο Χόμπχαουζ έγινε φίλος με τον Λόρδο Βύρωνα και τον συνόδευσε στα ταξίδια του στην χερσόνησο, την Ελλάδα και την Τουρκία (τότε περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και έγινε κουμπάρος του.
Κατά την επίσκεψή τους σε περιοχές της Ελλάδας,[16] το 1809, ανάμεσα σε διάφορα άλλα μέρη, Χόμπχαουζ και Λόρδος Βύρων έμειναν και στην Άρτα, στο λιμάνι της Σαλαώρας (Σαλαγόρα), όπου και στεγάστηκαν στο, τότε δημόσιο κτίριο, Οθωμανικό Τελωνείο (σήμερα είναι Περιβαλλοντικό Κέντρο για τον Αμβρακικό Κόλπο).[17]
Το 1816 ήταν με τον Λόρδο Βύρωνα, μετά το χωρισμό του από τη σύζυγό του και κράτησε σημειώσεις για το τέταρτο άσμα του Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ,[18] που ήταν αφιερωμένο σε αυτόν.
Πολιτική σταδιοδρομία
Με την επιστροφή του στη Βρετανία διοχέτευσε την ενέργειά του στην πολιτική, ως ριζοσπάστης (Radical), και έγραψε διάφορα φυλλάδια, για ένα εκ των οποίων φυλακίστηκε, το 1819, στο Newgate (μια από τις ιστορικές επτά πύλες του Λονδίνου, που είχε μετατραπεί σε φυλακές, για τους οφειλέτες και τους εγκληματίες, από τον 12 αιώνα και αργότερα επεκτάθηκε προς τα νότια στη περιοχή του σύγχρονου Κεντρικού Ποινικού Δικαστηρίου Central Criminal Court - Old Bailey, ενώ η ίδια η πύλη καταστράφηκε νωρίτερα, το 1767). Επίσης, το ίδιο αυτό έτος, το 1819, ο Τζον Χόμπχαουζ έκανε την εξής δήλωση:
«Είμαι ένας άνθρωπος που επιλέχθηκε για το λαό, από το λαό και, αν εκλεγώ, δεν θα κάνω καμιά άλλη δουλειά, παρά εκείνη για το λαό» ("I am a man chosen for the people, by the people; and, if elected, I will do no other business than that of the people").[19] Το 1820, μπήκε στο Κοινοβούλιο, ως εκπρόσωπος του Westminster. Στον Χόμπχαουζ πιστώνεται η εφεύρεση της φράσης «Η πιο πιστή Αντιπολίτευση της Αυτής Μεγαλειότητος» (“Her Majesty's Most Loyal Opposition”), κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του, το 1826, στην Βουλή των Κοινοτήτων.[20]
Όταν οι φιλελεύθεροι (Whigs) ανέβηκαν στην εξουσία, το 1830, υπηρέτησε στην κυβέρνηση του λόρδου Τσαρλς Γκρέι (Charles Grey, 2nd Earl Grey, 1764–1845), ως υπουργός Πολέμου (Secretary at War), μεταξύ 1832 και 1833, ως υπουργός για την Ιρλανδία (Chief Secretary for Ireland) το 1833 και ως Επίτροπος Αλσών και Δασών (First Commissioner of Woods and Forests) το 1834. Αργότερα έγινε Πρόεδρος του Διοικητικού Ελέγχου (President of the Board of Control) υπό τον πρωθυπουργό, λόρδο Γουίλιαμ Λαμπ (William Lamb, 2nd Viscount Melbourne, 1779–1848), μεταξύ 1835 και 1841 και υπό τον πρωθυπουργό, λόρδο Τζον Ράσελ (John Russell, 1st Earl Russell, 1792–1878), μεταξύ 1846 και 1852.[15] Ορκίστηκε στο Μυστικό Συμβούλιο (Privy Council of the United Kingdom) το 1832[21] και ανυψώθηκε σε τίτλο ευγένειας, ως βαρώνος Broughton, του Broughton-de-Gyfford στη κομητεία του Wiltshire, το 1851.[22] Το 1852 έγινε Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λουτρού (Knight Grand Cross of the Order of the Bath (GCB).[23]
Ο Τζον Χόμπχαουζ και η Φιλελληνική Επιτροπή του Λονδίνου (1823-1826)
Journey through Albania (Ταξίδι μέσα από την Αλβανία), 1813,
Historical Illustrations of the Fourth Canto of Childe Harold (Ιστορικές Απεικονίσεις του τετάρτου Ύμνου του Τσάιλντ Χάρολντ), 1818 και
Recollections of a Long Life (Αναμνήσεις μιας μακράς ζωής), 1865 σε ιδιωτική κυκλοφορία,
Στη διαθήκη του άφησε επίσης ημερολόγια, αλληλογραφία, μνημόνια, κλπ, τα οποία δεν έπρεπε να ανοιχθούν, μέχρι το 1900, αποσπάσματα των οποίων δημοσιεύθηκαν από την κόρη του, Λαίδη Ντόρτσεστερ (Lady Dorchester), επίσης, υπό τον τίτλο: Recollections from a Long Life (Αναμνήσεις μιας μακράς ζωής), το 1909.
Οικογένεια
Ο λόρδος Broughton νυμφεύθηκε την Λαίδη Τζούλια (Lady Julia), κόρη του Τζορτζ Χέι (George Hay, 7th Marquess of Tweeddale, 1753–1804), το 1828. Είχαν τρεις κόρες. Η Λαίδη Τζούλια πέθανε από φυματίωση, τον Απρίλιο του 1835. Ο Τζον Χόμπχαουζ, μετά το θάνατο της συζύγου του, έζησε ακόμα, πάνω από 30 χρόνια και τελικά αποβίωσε τον Ιούνιο του 1869, σε ηλικία 82 ετών.[15] Είναι θαμμένος στο κοιμητήριο του Kensal Green του Λονδίνου. Το μεγάλο και ξεχωριστό μνημείο βρίσκεται στο κεντρικό μονοπάτι προς το κεντρικό παρεκκλήσι. Η βαρονία του δεν συνεχίσθηκε, καθώς ο ίδιος δεν είχε απευθείας άρρενες απογόνους, ενώ ο τίτλος, ο οποίος είχε δημιουργηθεί για τον πατέρα του πέρασε στον ανιψιό του Τσαρλς (Charles).
↑[...] "Σε αυτό το κτίριο στεγάστηκαν προσωπικότητες, όπως ο λόρδος Μπάιρον, ο Χόμπχαουζ, ο Δρ. Χόλλαντ. Είναι το μοναδικό οθωμανικό δημόσιο/κρατικό κτίριο στο οποίο στον πόλεμο του 1897 υψώθηκε ελληνική σημαία, όταν ο ελληνικός στρατός αποβιβάστηκε στην Σαλαώρα. Από το Τελωνείο διακινούνταν μεγάλο μέρος των εμπορευμάτων και των προϊόντων της Ηπείρου και Θεσσαλίας. Όταν στα 1809 έφτασε στο λιμάνι της Σαλαώρας (Σαλαγόρα) ο λόρδος Μπάιρον με τον συνοδοιπόρο Χόμπχαουζ, ο Χόμπχαουζ που, σε αντίθεση με τον Μπάιρον, κρατούσε σημειώσεις γράφει τα εξής: «Μας έκανε εντύπωση όταν φτάσαμε στην Σαλαώρα ότι εκεί βρίσκονταν μόνο ένα πέτρινο σπίτι, ένας στρατώνας και ένα τελωνείο απ' όπου ο Βεζίρης, όπως αποκαλούν τον Αλή πασά, ο οποίος είναι πασάς τριών Ιππουρίδων, εισπράττει 3% από τα εξαγόμενα προϊόντα και 4% από τα εισαγόμενα. Για την προστασία του τελωνείου ο πασάς έχει χτίσει δίπλα στρατώνα, όπου στεγάζεται και ο ίδιος όταν κατεβαίνει εδώ για να πάει στην Πρέβεζα.» [...] Πηγή: "Άρτα: Το Οθωμανικό Τελωνείο, που έγινε Περιβαλλοντικό Κέντρο για τον Αμβρακικό ΚόλποΑρχειοθετήθηκε 2020-10-22 στο Wayback Machine." 19/08/2015.