Τζένιφερ Γκάρνερ

Τζένιφερ Γκάρνερ
Γέννηση	Τζένιφερ Αν Γκάρνερ 17 Απριλίου 1972 (1972-04-17) (52 ετών) Χιούστον, Τέξας, Η.Π.Α.
Χώρα πολιτογράφησης	Αμερικανική
Σπουδές	George Washington High School[1] και Πανεπιστήμιο Ντένισον
Ιδιότητα	ηθοποιός τηλεόρασης, παραγωγός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός θεάτρου και ηθοποιός ταινιών
Εν ενεργεία	1995-σήμερα
Σύζυγος	Μπεν Άφλεκ (2005–2018) και Σκοτ Φόλεϊ (2000–2004)
Σύντροφος	John C. Miller (2018–2020) Μπεν Άφλεκ (2004–2005)
Τέκνα	Βάιολετ Άφλεκ, Σεραφίνα Άφλεκ και Σαμ Άφλεκ
Γονείς	Ουίλιαμ Τζον Γκάρνερ και Πατρίσια Ανν Γκάρνερ[2]
Σημαντικά έργα	Κωδικός Alias, Daredevil (ταινία) και 13 Going on 30
Βραβεύσεις	Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[3] και Hasty Pudding Woman of the Year (2022)
Σχετικά πολυμέσα

Η Τζένιφερ Ανν Γκάρνερ (αγγλ.:Jennifer Anne Garner), ( γενν. 17 Απριλίου 1972) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και παραγωγός.

Η Γκάρνερ έγινε γνωστή στην τηλεόραση με το ρόλο της ως η πράκτορας της CIA Σίντνεϊ Μπρίστοου στην κατασκοπευτική σειρά Κωδικός Alias (Alias), που προβάλλονταν στο κανάλι ABC για πέντε κύκλους, από το 2001 έως το 2006. Για την ερμηνεία της στη σειρά η Γκάνρερ κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα και ένα Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών.

Παράλληλα με τη σειρά, είχε μικρούς ρόλους σε επιτυχημένες ταινίες όπως τις: Περλ Χάρμπορ (Pearl Harbor) το 2001 και Πιάσε με αν μπορείς (Catch Me If You Can) το 2002. Από τότε, η Γκάρνερ έχει εμφανιστεί σε υποστηρικτικούς αλλά και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε αρκετές ταινίες συμπεριλαμβανομένου τις: Daredevil (2003), Ξαφνικά...30 (13 Going on 30) το 2004, Ηλέκτρα (Elektra) το 2005 και Juno το 2007.

Παντρεύτηκε τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Μπεν Άφλεκ, με τον οποίο έχει αποκτήσει δύο κόρες και ένα γιο. Χώρισαν το 2015.

Πρώτα χρόνια

Η Γκάρνερ γεννήθηκε στο Χιούστον του Τέξας. Η μητέρα της, Πατρίσια Αν (πατρικό επίθετο: Ίνγκλις), ήταν Αγγλίδα δασκάλα από την Οκλαχόμα και ο πατέρας της, Γουίλιαμ «Μπιλ» Τζον Γκάρνερ, δούλευε ως χημικός μηχανικός στην εταιρεία Union Carbide. Όταν ήταν τεσσάρων χρονών, η δουλειά του πατέρα της τους έκανε να μετακομίσουν στο Πρίνστον Πρίνστον της Δυτικής Βιρτζίνια και αργότερα στο Τσάρλστον της Δυτικής Βιρτζίνια, όπου παρέμεινε η Γκάρνερ μέχρι το κολλέγιο.^[4] Έχει αναφέρει την μεγαλύτερη αδερφή της, Μελίσα Λιν Γκάρνερ Γουίλι, η οποία κατοικεί στη Βοστόνη της Μασαχουσέτης, ως πηγή έμπνευσης για την ίδια.^[5] Η νεότερη αδερφή της είναι η Σουζάνα Κέι Γκάρνερ Κάρπεντερ.^[6]

Η Γκάρνερ μεγάλωσε σε ένα συντηρητικό περιβάλλον. Πήγαινε εκκλησία κάθε Κυριακή, δεν φορούσε μακιγιάζ ή μπικίνι και περίμενε μέχρι τουλάχιστον τα δεκέξι της χρόνια προτού της επιτραπεί να τρυπήσει τα αυτιά της. Αργότερα, αστειευόμενη δήλωσε ότι το γεγονός αυτό έφερνε την οικογένειά της «μόλις ένα βήμα από το να γίνουν Άμις».^[7][8] Ξεκίνησε να κάνει μαθήματα μπαλέτου σε ηλικία τριών ετών και συνέχισε να χορεύει σε όλη την νεαρή της ηλικία. Παρ' όλα αυτά, δεν ονειρευόνταν τον εαυτό της στο μέλλον ως κλασική μπαλαρίνα.^[9] Η Γκάρνερ φοίτησε στο Λύκειο Τζορτζ Ουάσινγκτον του Τσάρλστον. Το 1990, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Ντένισον του Οχάιο, όπου αρχικά σπούδασε χημεία αλλά αργότερα άλλαξε τομέα και διάλεξε την υποκριτική, όπου εργάστηκε σε πολλές θεατρικές παραγωγές.^[10] Αποφοίτησε από το Ντένισον, όντας μέλος της αδερφότητας Πι Βήτα Φι, το 1994.^[11]

Καριέρα

Το 1994, η Γκάρνερ εμφανίστηκε σε παραγωγές της Ατλάντας δύο έργων του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, το Ο Έμπορος της Βενετίας και το Όνειρο Θερινής Νυκτός, από τον θίασο Georgia Shakespeare.^[12]

Το 1995, η Γκάρνερ επιδίωξε να ασχοληθεί με το θέατρο στη Νέα Υόρκη και λάμβανε 150 δολάρια την εβδομάδα, ως αντικαταστάτρια στο έργο A Month in the Country για την εταιρεία Roundabout Theatre.^[5] Τότε κέρδισε τον πρώτο τηλεοπτικό της ρόλο στην τηλεταινία Zoya, η οποία ήταν βασισμένη στo μυθιστόρημα του Ντάνιελ Στιλ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, έκανε σύντομες εμφανίσεις σε επεισόδια των σειρών Spin City και Νόμος και τάξη, ενώ ακόμη εξασφάλισε ρόλους σε δύο τηλεοπτικές σειρές μικρής διάρκειας, τις Significant Others και Time of Your Life.

Η Γκάρνερ έκανε την πρώτη της μεγάλη εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη τον 21ο αιώνα στην κωμωδία Μεγάλε, τι κάναμε χθες βράδυ; (Dude, Where's My Car?), υποδυόμενη την κοπέλα του χαρακτήρα του Άστον Κούτσερ. Το 2001, εμφανίστηκε ως η υποστηρικτική χαρακτήρας μιας νοσοκόμας στην επική ταινία υψηλού προϋπολογισμού Περλ Χάρμπορ (Pearl Harbor), στην οποία πρωταγωνιστούσε ο μελλοντικός της σύζυγος Μπεν Άφλεκ.

Αργότερα το 2001, ο Τζέφρεϊ Τζ. Άμπραμς, ο παραγωγός της τηλεοπτικής σειράς Felicity, στην οποία η Γκάρνερ έκανε σποραδικές εμφανίσεις από το 1998, προσέγγισε την Γκάρνερ για να κάνει οντισιόν για τον ρόλο της Σίντνεϊ Μπρίστοου στη νέα του κατασκοπική δραματική σειρά Κωδικός Alias (Alias). Η Γκάρνερ, η οποία μέχρι τότε υποδυόταν κλαψιάρες και εγκαταλειμμένες γυναίκες, δεν είχε μάθει ότι «θα χρειαζόταν να ρίχνει και μερικές μπουνιές και κλοτσιές» μέχρι τις πρώτες λίγες ημέρες στην οντισιόν.^[13] Αφού της είπαν ότι «χτυπάει και σαν κορίτσι»^[13] και χωρίς να έχει καθόλου υπόβαθρο στις πολεμικές τέχνες ή στη γυμναστική, γράφτηκε σε ένα ιδιωτικό μάθημα Τάε Κβον Ντο διάρκειας ενός μήνα για να ροετοιμαστεί για την οντισιόν.^[13] Αν και η Γκάρνερ κατάφερε να κερδίσει το ρόλο μετά από αρκετές οντισιόν, ο Άμπραμς αποκάλυψε ότι παρέμενε πανικόβλητος με την ιδέα ότι η Γκάρνερ δε θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα με το ρόλο, κυρίως γιατί, την πρώτη ημέρα των γυρισμάτων, η ίδια η Γκάρνερ του είπε, «Δε νομίζω ότι μπορώ να το κάνω».^[14] Η Γκάρνερ αργότερα σχολίασε, «Ήμουν πολύ κορίτσι τότε. Δεν ήξερα καν πων να δίνω μπουνιές».^[15] Αν και έκανε η ίδια πολλές από τις σκηνές δράσεις κατά τη διάρκεια της σειράς, τις επικίνδυνες εκρήξεις και τις πολύπλοκες μάχες της αναλάμβανε η κασκαντέρ της, Σόνα Ντάγκινς.^[16] Τα πρώτα επεισόδια του πρώτου κύκλου της σειράς, τα οποία είχαν κατά μέσο όρο 10,2 εκατομμύρια εβδομαδιαίους τηλεθεατές,^[17] χάρισαν στην Γκάρνερ τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού σε Τηλεοπτική Δραματική Σειρά το 2002. Ο μισθός της Γκάρνερ για τη σειρά ξεκίνησε στις 40.000 δολάρια ανά επεισόδιο και έφτασε στις 150.000 δολάρια ανά επεισόδιο στο τέλος της σειράς.^[18] Κατά τη διάρκεια της σειράς, η Γκάρνερ έλαβε τέσσερις διαδοχικές υποψηφιότητες για τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού σε Τηλεοπτική Δραματική Σειρά, όπως και υποψηφιότητες για το αντίστοιχο Βραβείο Έμμυ^[19] για την ερμηνεία της. Κέρδισε το Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δραματική Σειρά το 2005. Την ίδια χρονιά, κατά τη διάρκεια του τέταρτου κύκλου, η Γκάρνερ σκηνοθέτησε το επεισόδιο «In Dreams» της σειράς, το οποίο προβλήθηκε το Μάιο. Έγινε παραγωγός της σειράς στον πέμπτο και τελευταίο κύκλο. Η σειρά τελείωσε το Μάιο του 2006. Ο πέμπτος κύκλος αποτελούνταν από 17 επεισόδια αντί για 22 που είχε αρχικά προγραμματιστεί εξαιτίας της εγκυμοσύνης της Γκάρνερ, που ενσωματώθηκε στο σενάριο του κύκλου.^[20][21]

Μετά την αρχική επιτυχία της σειράς Κωδικός Alias (Alias), η Γκάρνερ έκανε μια μεγάλη κάμεο εμφάνιση στην ταινία Πιάσε με αν μπορείς (Catch Me if You Can) το 2002. Ο ρόλος που την ανέδειξε ως ηθοποιό και την έκανε ευρύτερα γνωστή ήταν όταν υποδύθηκε το ερωτικό ενδιαφέρον του χαρακτήρα του Μπεν Άφλεκ ως Ηλέκτρα Νάτσιος στην ταινία δράσης Daredevil (2003), την κινηματογραφική προσαρμογή του κόμικς. Η Γκάρνερ δήλωσε ότι η προπόνηση της για την ταινία Daredevil ήταν πιο σκληρή και από αυτή για τη σειρά Κωδικός Alias (Alias) και αποκάλυψε ότι κρεμμόταν ανάμεσα στα καλώδια αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των σκηνών μάχης και ο Άφλεκ ήταν «υπεύθυνος για να τη φτάνει και να τη σώζει».^[22] Είχε ένα ενδεχομένος σοβαρό ατύχημα στο πλατό της ταινίας Daredevil όταν, μπλέχτηκε στα καλώδια με τα χέρια της ανήμπορα να κινηθούν ενώ έκανε μια αναστροφή και έπεσε με το πρόσωπο με μεγάλη ταχύτητα στον τοίχο.^[23] Ανακαλώντας το πως την έσωσε ο Άφλεκ, δήλωσε το 2003, «από το πουθενά έρχεται αυτός ο κόκκινος διάβολος ύψους 1,93 εκ. ο οποίος κατά κάποιο τρόπο απλώνει τα χέρια του και φωνάζει: "Την έπιασα!" Στο λέω, ήταν κάπως σαν "Έχω το δικό μου σούπερ ήρωα"».^[23] Ενώ η ταινία Daredevil έλαβε μικτές κριτικές, αποτέλεσε εισπρακτική επιτυχία.^[24]

Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος της Γκάρνερ ήταν στην ταινία Ξαφνικά... 30 (13 Going on 30) το 2004, μια μέτρια εμπορική επιτυχία.^[25] Οι κριτές επαίνεσαν την ερμηνεία της ως «λαμπερή, ακτινοβόλουσα»^[26] και «αναβράζουσα και χωρίς να σε παραχορταίνει»,^[27] ενώ το περιοδικό he Christian Science Monitor σχολίασε ότι «αν και η Γκάρνερ δεν είναι ο Τομ Χανκς είναι συνεχώς ευχάριστη».^[28] Ο δεύτερος πρωταγωνιστικός της ρόλος ήταν στην ταινία του 2005, 'Ηλέκτρα (Elektra), μια εισπρακτική και κριτική αποτυχία.^[29] Η εφημερίδα The Boston Globe ανέφερε, «stated, "Βασιζόμενη στην χωρίς χιούμορ, ανέκφραστη και γενικά μονότονη διάθεσή της, φαίνεται ότι αυτό που της λείπει ακόμα είναι η ικανότητα της υποκριτικής»,^[30] ενώ η εφημερίδα USA Today συμπέρανε ότι «η Τζένιφερ Γκάρνερ ... είναι κατά πολύ πιο ευχάριστη και αρεστή όταν υποδύεται τη γλυκιά και αξιολάτρευτη, όπως δηλαδή έκανε νικηφόρα στην ταινία Ξαφνικά... 30 (13 Going on 30).^[31]

Η Γκάρνερ ερμήνευσε το τραγούδι του Φρανκ Λόεσερ, «My Heart Is So Full of You» στο φιλανθρωπικό άλμπουμ του 2006 Unexpected Dreams. Εμφανίστηκε στις ταινίες Ο Πρώην και ο Επόμενος (Catch and Release) το 2006 και Ζώνη Υψηλού Κινδύνου (The Kingdom) το 2007 πλάι στους Τζέιμι Φοξ, Τζέισον Μπέιτμαν και Άσχραφ Μπάρχομ. Έπειτα, εμφανίστηκε στην κωμωδία/δράμα Juno, που αποδείχτηκε απρόσμενα και σταδιακά εισπρακτική επιτυχία.^[32] Μετά την πρεμιέρα της ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, το περιοδικό Entertainment Weekly διακήρυξε την ερμηνεία της Γκάρνερ ως την καλύτερη υποστηρικτική γυναικεία ερμηνεία του φεστιβάλ γράφοντας, «Το αστέρι του Alias και της ταινίας Ζώνη Υψηλού Κινδύνου (The Kingdom) δε ρίχνει ξύλο σε αυτήν τη γλυκιά κωμωδία. Αντίθετα, ως μια νεαρή σύζυγος που ελπίζει απεγνωσμένα να υιοθετήσει, είναι αστεία, λίγο σκληρή και απίστευτα συγκινητική».^[33]

Η Γκάρνερ έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ τη 1 Νοεμβρίου 2007, υποδυόμενη τη Ροξάν στο θεατρικό έργο Συρανό ντε Μπερζεράκ πλάι στον Κέβιν Κλάιν στο Θέατρο Ρίτσαρντ Ρότζερς στο Μπρόντγουεϊ.^[34] Το έργο είχε αρχικά προγραμματιστεί να τελειώσει στις 23 Δεκεμβρίου 2007, αλλά έλαβε παράταση μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 2008, λόγω απεργίας των μηχανικών σκηνής του Μπρόντγουεϊ στα τέλη του 2007.^[35]

Η Γκάρνερ εμφανίστηκε στην επιτυχημένη ρομαντική κωμωδία Valentine's Day το 2010 και στο ριμέικ του 2011 με τίτλο Αρθουρ: Ο εκατομμυριούχος της συμφοράς (Arthur) της ταινίας του 1981, Αρθουρ, αυτός ο καταπληκτικός κύριος 10 (Arthur). Το 2011, η Γκάρνερ έλαβε πρόσκληση για να γίνει μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών.^[36] Το 2012, η Γκάρνερ πρωταγωνίστησε στις ταινίες Η Παράξενη Ζωή του Τίμοθι Γκριν (The Odd Life of Timothy Green) και Butter. To 2013, θα εμφανιστεί στην ταινία The Dallas Buyer's Club.

Παραγωγός

Το 2006, η Γκάρνερ ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής ονόματι Vandalia Films. Η πρώτη ταινία που παρήγαγε η εταιρεία ήταν η Butter, η οποία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους της Αμερικής το 2012. Η εταιρεία αυτόν τον καιρό ασχολείται με μια κινηματογραφική προσαρμογή της Ντίσνεϊ του βιβλίου της Αγκάθα Κρίστι, Miss Marple.^[37]

Προσωπική ζωή

Γάμος και οικογένεια

Στις 19 Οκτωβρίου 2000, η Γκάρνερ παντρεύτηκε τον ηθοποιό Σκοτ Φόλεϊ, τον οποίο γνώρισε στα γυρίσματα της ταινίας Felicity το 1998. Χώρισε από τον Φόλεϊ τον Μάρτιο του 2003 και έκανε αίτηση διαζυγίου τον Μάιο του 2003, δηλώνοντας ως αίτιο αγεφύρωτες διαφορές. Το διαζύγιο οριστικοποιήθηκε στις 30 Μαρτίου 2004.^[38][39] Μετά τη διάστασή της από τον Φόλεϊ, η Γκάρνερ είχε σχέση με τον Μάικλ Βάρταν, συμπρωταγωνιστή της στη σειρά Κωδικός Alias, από τον Αύγουστο του 2003 έως το Μαρτιο του 2004.^[40][41]

Στις αρχές με μέσα του 2004, η Γκάρνερ σύναψε σχέση με τον Μπεν Άφλεκ, συμπρωταγωνιστή της στη ταινία Daredevil. Οι δυο τους έκαναν την πρώτη δημόσια κοινή τους εμφάνιση ως ζευγάρι στο πρώτο παιχνίδι της ομάδας Μπόστον Ρεντ Σοξ για το Αμερικανικό πρωτάθλημα Μπέιζμπολ τον Οκτώβριο του 2004.^[42] Από την αρχή της σχέσης της με τον Άφλεκ, πρώτα ως σχέση και αργότερα ως σύζυγος, η Γκάρνερ αποτελεί βασική παρουσία στα περιοδικά είδους ταμπλόιντ.^[43] Στα 33α γενέθλια της Γκάρνερ, ο Άφλεκ της έκανε πρόταση γάμου με ένα δαχτυλίδι 4,5 καρατίων από το κατάστημα κοσμημάτων Χάρι Γουίνστον.^[44] Το ζευγάρι παντρεύτηκε, με τη Γκάρνερ να διανύει τον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης της, στις 29 Ιουνίου 2005 σε μια ιδιωτική τελετή στο ιδιωτικό νησί Πάροτ Κέι των Τερκς και Κέικος της Καραϊβικής^[45][45], παρουσία οικογενειακών φίλων και του Βίκτορ Γκάρμπερ, συμπρωταγωνιστή της Γκάρνερ στο Κωδικός Alias.^[46] Στις 1 Δεκεμβρίου 2005, η Γκάρνερ γέννησε την πρώτη τους κόρη, τη Βάιολετ Αν Άφλεκ.^[47] Το δεύτερο παιδί του ζευγαριού, η Σεραφίνα Ρόουζ Ελίζαμπεθ Άφλεκ, γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2009.^[48] Το τρίτο παιδί του ζευγαριού, ο Σάμιουελ Γκάρνερ Άφλεκ, γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012.^[49]

Παρενόχληση

Η Γκάρνερ παρενοχλούνταν από το 2002 από έναν άντρα, τον Στίβεν Μπέρκι, ο οποίος τελικά συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 2009, καθώς παραβίασε τα περιοριστικά μέτρα που ίσχυαν εναντίον του από το 2008.^[50] Ο Μπέρκι κατηγορήθηκε για δύο παρενοχλήσεις, στις οποίες δήλωσε αθώος εξαιτίας παράνοιας. Τον Μάρτιο του 2010, κρίθηκε παράφρων και στάλθηκε στην ψυχιατρική κλινική της Καλιφόρνιας με δικαστική εντολή να μείνει μακριά από την οικογένεια Άφλεκ για 10 χρόνια αν φύγει από την κλινική.^[51]

Στα μέσα

Το 2002, η Γκάρνερ βρέθηκε στην κορυφή της λίστας του περιοδικού Maxim με τις 100 Πιο Σέξι Γυναίκες.^[52] Το Δεκέμβριο του 2007, η Γκάρνερ ονομάστηκε από την εφημερίδα The Charleston Gazette Δυτική Βιρτζίνια της Χρονιάς για το 2007 «για την αφοσίωσή της, ηθική στη δουλειά της και πρότυπο και πρεύσβειρα της Δυτικής Βιρτζίνιας».^[53] Το περιοδικό People την ονόμασε μία από τις Πιο Όμορφες Γυναίκες Κάθε Ηλικίας για το 2012.^[54]

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος

Έτος	Τίτλος	Ρόλος	Σημειώσεις
1997	In Harm's Way	Κέλι
1997	Διαλύοντας το Χάρρυ (Deconstructing Harry)	Γυναίκα στο ασανσέρ
1997	Η Κληρονόμος (Washington Square)	Μάριαν Άλμοντ
1997	Mister Magoo (Mr. Magoo)	Στέισι Σαμπαναχόντριτα
1998	1999	Άναμπελ	Εναλλακτικός τίτλος: Girls & Boys
2000	Μεγάλε, Τι Κάναμε Χθες Βράδυ; (Dude, Where's My Car?)	Γουάντα
2001	Περλ Χάρμπορ (Pearl Harbor)	Νοσοκόμα Σάντρα
2001	Rennie's Landing	Κάιλι Μπράντσο	Εναλλακτικός τίτλος: Stealing Time
2002	Πιάσε με αν μπορείς (Catch Me If You Can)	Σέριλ Αν	Κάμεο ρόλος
2003	Daredevil	Ηλέκτρα Νάτσιος
2004	Ξαφνικά...30 (13 Going on 30)	Τζένα Ρινκ, 30 χρονών
2005	Ηλέκτρα (Elektra)	Ηλέκτρα Νάτσιος
2006	Ο Πρώην και ο Επόμενος (Catch and Release)	Γκρέι
2007	Ζώνη Υψηλού Κινδύνου (The Kingdom)	Τζάνετ Μέιγες
2007	Juno	Βανέσα Λόρινγκ	Υποψηφιότητα—Βραβείο Online Film Critics Society Β' Γυναικείου Ρόλου Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Καστ
2009	Τα Φαντάσματα των Πρώην (Ghosts of Girlfriends Past)	Τζένι Περότι
2009	Ο Ψευταράς (The Invention of Lying)	Άννα
2010	Valentine's Day	Τζούλια Φιτζπάτρικ
2011	Άρθουρ, ο Εκατομμυριούχος της Συμφοράς (Arthur)	Σούζαν Τζόνσον
2012	Butter	Λόρα Πίκλερ	Επίσης παραγωγός
2012	The Odd Life of Timothy Green	Σίντι Γκριν
2013	Dallas Buyers Club	Δόκτωρ Ιβ Σακς
2014	Η Κακή Μέρα από το Πρωί Φαίνεται	Κέλλυ Κούπερ
2018	Με αγάπη, Σάιμον	Τζακ Σπίερ

Τηλεόραση

Έτος	Τίτλος	Ρόλος	Σημειώσεις
1995	Danielle Steel's Zoya	Σάσα	Τηλεταινία
1996	Harvest of Fire	Σάρα Τρόγερ
1996	Dead Man's Walk	Κλάρα Φόρσιθ	Μίνι σειρά
1996	Swift Justice	Άλισον	Επεισόδιο: «No Holds Barred»
1996	Νόμος και τάξη	Τζέιμ	Επεισόδιο: «Aftershock»
1996	Spin City	Μπέκι	Επεισόδιο: «The Competition»
1997	The Player	Σίλια Λέβισον	Τηλεταινία
1997	Rose Hill	Μαίρη Ρόουζ Κλέιμπορν
1998 !1998	Significant Others	Νελ	6 επεισόδια
1998.5 !1998–2002	Felicity	Χάνα Μπιμπ	3 επεισόδια
1999	Aftershock: Earthquake in New York	Ντάιαν Αγκόστινι	Τηλεταινία
1999 !1999	The Pretender	Μπίλι Βον	1 επεισόδιο
1999.5 !1999–2001	Time of Your Life	Ρόμι Σάλιβαν	19 επεισόδια
2001–2006	Κωδικός Alias (Alias)	Σίντνει Μπρίστοου	105 επεισόδια Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού - Τηλεόραση Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού - Δραματική Τηλεοπτική Σειρά Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δραματική Σειρά Βραβείο Teen Choice Καλύτερης Ηθοποιού - Τηλεόραση Υποψηφιότητα—Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού - Τηλεόραση (2004, 2005, 2006) Υποψηφιότητα—Βραβείο Έμμυ Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας σε Δραματική Σειρά (2002, 2003, 2004, 2005) Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού - Δραματική Τηλεοπτική Σειρά (2003, 2004, 2005) Υποψηφιότητα—Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας σε Δραματική Σειρά Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite Καλύτερης Ηθοποιού - Δραματική Τηλεοπτική Σειρά (2003, 2004, 2005) Υποψηφιότητα—Βραβείο Television Critics Association Ατομικού Επιτεύγματος - Δράμα Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Καλύτερης Ηθοποιού στην Τηλεόραση - Δράμα
2003	Οι Σίμσονς	Τον εαυτό της	Επεισόδιο: «Treehouse of Horror XIV»
2013	Μάρθα, το σκυλί που μιλάει	Τζένιφερ	φωνή

Παραπομπές

1. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
3. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
4. Allmovie, Jennifer Garner Αρχειοθετήθηκε 2014-09-08 στο Wayback Machine.. The New York Times. Retrieved on December 12, 2006.
5. Pringle, Gill. "Jennifer Garner: Actress with the ex factor." The Independent. Retrieved on February 12, 2010.
6. «Texas Births, 1926–1995». Familytreelegends.com. 24 Ιανουαρίου 1975. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
7. Rader, D. She's Reaching For Happiness—Again Parade magazine, April 11, 2004. Retrieved on April 8, 2009.
8. Lights..... Cameras...... Action Mum! News of the World Sunday magazine, pp67-70, November 4, 2007.
9. Murray, R, Interview with Jennifer Garner Αρχειοθετήθηκε 2011-09-27 στο Wayback Machine.. About.com. April 12, 2004. Retrieved on December 12, 2006.
10. «Jennifer Garner To Speak at Provost Alumni Series Convocation». Denison.edu. 16 Σεπτεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
11. Violet's Auntie says: (2 Αυγούστου 2007). «CO-ED Interview with Jennifer Garner». Coedmagazine.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
12. «Jennifer Garner's Acting Debut». Radar Online. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2011. 
13. Peyser, Marc (2001-11-01). «Watch Your Back, Buffy». Newsweek. 
14. Morrow, Terry (2001-11-23). «Gung-ho Garner kicks her way into 'Alias' role». Knoxville News-Sentinel. 
15. Morrow, Terry (2002-02-10). «All-action Alias is a stunner». Sunday Herald Sun. 
16. Bianco, Robert (2002-02-01). «'Alias' Jennifer Garner». USA Today. 
17. Kaplan, Don (2002-01-22). «The girl who killed X-files». New York Post. 
18. Susman, Gary (1 Αυγούστου 2003). «Syd Syd». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
19. Jennifer Garner Emmy Nominated
20. «Garner's Pregnancy to Be Included in Alias». Hollywood.com. 27 Ιουλίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2006. 
21. Sullivan, B. L. "[1]". TheFutonCritic.com. 2006-02-27. Retrieved 2007-02-13.
22. Schaefer, Stephen (2006-02-14). «Garner becomes Elektra for action film». Boston Herald. 
23. Rose, Tiffany (2003-02-09). «Q — The Interview — Jennifer Garner.». Independent on Sunday. 
24. «Daredevil (2003)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2010. 
25. «13 Going on 30 (2004)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2010. 
26. «13 Going on 30 review». Accessatlanta.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
27. «13 Going on 30». Slantmagazine.com. 11 Απριλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
28. «Female 'Big' a little wobbly». The Christian Science Monitor. 23 Απριλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
29. Elektra – Rotten Tomatoes. Retrieved 2010-01-30.
30. Morris, Wesley (2005-01-14). «Garner brings stunts but no spark to 'Elektra'». Boston Globe. http://www.boston.com/movies/display?display=movie&id=6355. Ανακτήθηκε στις 2010-08-01. 
31. Puig, Claudia (2005-01-13). «'Elektra' is a fight to the finish». USA Today. http://www.usatoday.com/life/movies/reviews/2005-01-13-elektra-review_x.htm. Ανακτήθηκε στις 2010-08-01. 
32. «Juno». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
33. Karger, Dave (11 Σεπτεμβρίου 2007). «Oscar Worthy Performances in Toronto». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
34. «E! News – Garner Has Nose for Broadway – Jennifer Garner | Kevin Kline». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2012. 
35. «More Chances To See Jen! | GarnerWatch». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2009. 
36. http://www.oscars.org/press/pressreleases/2011/20110617.html
37. Deadline.com
38. Susman, G. "Syd Dishes^{[νεκρός σύνδεσμος]}". Entertainment Weekly. May 30, 2003. Retrieved on December 12, 2006.
39. Bonin, L. "Felicitous Split". Entertainment Weekly. October 15, 2003. Retrieved on December 13, 2006.
40. Susman, G, "Undercover Work". Entertainment Weekly. August 14, 2003. Retrieved on December 13, 2006.
41. «Garner & Vartan Split?». Buzzle.com. 24 Μαρτίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2007. 
42. «Ben: I'm so batty about Jen». Mirror. 2004-10-27. 
43. Koltnow, Barry (2005-01-13). «Elektra-fying». The Courier-Mail. 
44. Susman, G, "Daredevils^{[νεκρός σύνδεσμος]}". Entertainment Weekly. April 20, 2005. Retrieved on December 13, 2006.
45. Soriano, C, "Ben Affleck, Jennifer Garner wed". USA Today. June 30, 2005. Retrieved on December 13, 2006.
46. «Ben Affleck & Jennifer Garner Wed». People. 30 Ιουνίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2008. 
47. «Ben & Jen's Baby Violet Settles In». People. 2005-12-08. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-03. https://web.archive.org/web/20160303223556/http://www.people.com/people/article/0%2C26334%2C1139179%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 2009-01-15. 
48. «Ben Affleck and Jennifer Garner name daughter Seraphina». The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020. 
49. "Pretty in Pink: Very pregnant Jennifer Garner larks around with daughter Violet" 8 December 2011, daily Mail
50. «Jennifer Garner 'stalker' sent to mental hospital». BBC. 2010-03-31. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/8596274.stm. Ανακτήθηκε στις 2010-03-31. 
51. Millat, Caitlin (30 Μαρτίου 2010). «Judge Finds Accused Ben Affleck, Jennifer Garner Stalker Insane». Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2010. 
52. «The 2002 Hot 100 List». Maxim. 20 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2011. 
53. Silverman, Stephen M. (30 Δεκεμβρίου 2007). «Jennifer Garner Receives State Honor at Home». People.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2010. 
54. Karen J. Quan (20 Απριλίου 2012). «2012 Most Beautiful at Every Age - Jennifer Garner». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Yahoo! Movies (Αγγλικά)
• People.com (Αγγλικά)
• Emmys.com (Αγγλικά)