Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|21|12|2024}}
Μετά το θάνατο του Καρόλου του Φαλακρού, ο Λουδοβίκος ο Νεότερος εδραίωσε την φιλία του με τον Λουδοβίκο τον Τραυλό με τη Συνθήκη του Fourons το Νοέμβριο του 878. Οι δύο ανιψιοί δεσμεύτηκαν να αποδεχτούν τη διαδοχή τους από τους γιους τους. Η συνθήκη δοκιμάστηκε όταν ο Λουδοβίκος ο Τραυλός πέθανε τον Απρίλιο του 879. Μια δυτική αντιπροσωπία με επικεφαλής τον Ζοσελέν (Joscelin), τον επίσκοπο του Παρισιού και αργότερα προστάτη της πόλης από της επιδρομές των Βίκινγκ, προσκάλεσε τον Λουδοβίκο τον νεότερο να πάρει στον έλεγχό του την Δυτική Φραγκία. Καθώς η γυναίκα του τελευταίου Λιουτγκάρδη συμφωνούσε με την ιδέα, ο Λουδοβίκος εισέβαλε στη Δυτική Φραγκία. Έφτασε μέχρι το Βερντέν, αλλά υποχώρησε όταν οι ανιψιοί του, οι βασιλιάδες Λουδοβίκος Γ΄ και Καρλομάν Β΄ παραχώρησαν το μερίδιό τους της Λοθαριγγίας σε εκείνον.
Στο μεταξύ, ο Μπόζο της Προβηγκίας, έναν ευγενής με καταγωγή από τους Καρολίδες, ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά της Προβηγκίας. Επίσης, οι Βίκινγκ είχαν ξαναρχίσει τις επιθέσεις τους. Για να αντιμετωπίσουνε αυτές τις απειλές οι βασιλείς της Δυναστείας των Καρολιδών αποφάσισαν να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον αυτών των απειλών. Συναντήθηκαν στο Ριμπεμόν, τη σημερινή Έιν. Σε αντάλλαγμα για την ουδετερότητα του Λουδοβίκου του νεότερου, οι βασιλείς της Γαλλίας επιβεβαίωσαν την κατοχή του εδαφών της Λοθαριγγίας που του είχαν δοθεί από τη Συνθήκη του Μέρσεν. Αυτό του άφησε την ελευθερία να ασχοληθεί με τον Μπόζο.
Τα σύνορα μεταξύ της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρέμειναν σχεδόν τα ίδια μέχρι τον Ύστερο Μεσαίωνα.
Προηγούμενοι διαμοιρασμοί του Φραγκικού Βασιλείου ήταν:
