Ο Στέφαν Στρατιμίροβιτς (σερβικά: Стефан Стратимировић[a], 27 Δεκεμβρίου 1757 - 22 Σεπτεμβρίου 1836) ήταν μητροπολίτης του Καρλοβίτσι, επικεφαλής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αυστριακή αυτοκρατορία, μεταξύ 1790 και 1836. Αφού τοποθετήθηκε ως μητροπολίτης στην ηλικία των 33 ετών, ο Στρατιμίροβιτς διατήρησε αποφασιστικά και αυτόνομα τον έλεγχο της ζωής της εκκλησίας. Ήταν βοηθός του Σέρβου ηγέτη Καραγιώργη (Karađorđe) κατά τη διάρκεια της πρώτης σερβικής εξέγερσης και συμμετείχε ενεργά στην καταστολή της εξέγερσης του Tican το 1807. Επιπλέον, δημοσίευσε το σημαντικό έργο του Σέρβου ιερωμένου Jovan Rajić σε μια ιδιαίτερα ευνοϊκή περίσταση. [5]
Στον Στρατιμίροβιτς αποδίδεται το πρώτο συγκροτημένο σχέδιο της Σερβικής ανεξαρτησίας, γνωστό ως "Μνημόνιο του Στρατιμίροβιτς", που συντάχθηκε τον Ιούνιο του 1804. Η βασική ιδέα του μνημονίου ήταν ότι η Σερβία δεν μπορούσε να ελευθερωθεί παρά μόνο με τη βοήθεια της Ρωσίας, της οποίας η Σερβία ήταν ο μόνος πιστός σύμμαχος στα Βαλκάνια. Πρότεινε τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Σερβικού κράτους υπό τη διοίκηση Ρώσου Μεγάλου Δούκα του Viceroy.[6]
1 Σε ορισμένες περιόδους ονομαζόταν Βελιγραδίου-Κάρλοβατς (Καρλοβικίου). Δεν αναγνωρίστηκε ποτέ κανονικά ως Πατριαρχείο Καρλοβικίου 2Αποκατάσταση του Πατριαρχείου το 1920 με ένωση των τριών Μητροπόλεων (Καρλοβικίου, Βελιγραδίου και Κετίγνης) με άλλες μητροπόλεις.