Ο Σουμπάτ Γ΄, γεωργιανά: სუმბატი Sumbat III (απεβ. το 1011) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας του κλάδου του Τάο-Κλαρτζέτι ήταν πρίγκιπας της Ιβηρίας και ο τελευταίος ηγεμόνας του Κλαρτζέτι, από το 993 έως ότου εκτοπίστηκε από τον βασιλιά Βαγράτιος Γ΄ της Γεωργίας το 1011.
Βιογραφία
Ήταν γιος του Βαγράτ Β΄ του Κλαρτζέτι (απεβ. το 988) (γιου του Σουμπάτ Β΄ του Κλαρτζέτι). Ο Σουμπάτ Γ΄ διαδέχθηκε τον άτεκνο θείο του Δαβίδ Β΄ -όταν εκείνος απεβίωσε- ως ηγεμόνας του Κλαρτζέτι, θέση την οποία μοιραζόταν με τον αδελφό του Γεώργιο. Ο Γεωργιανός χρονικογράφος των Βαγκρατιδών-Ιβηρίας του 10ου αι. Σουμπάτ Νταβίτις-Ντζε, τους αποδίδει έναν βασιλικό τίτλο: κυρίαρχοι του Κλαρτζέτι (claრჯნი ჴელმწიფენი klarjni khelmtsipeni). Ο Σουμπάτ Γ΄ και ο Γεώργιος κυβέρνησαν ένα τμήμα της κληρονομικής επικράτειας των Βαγκρατιδών-Ιβηρίας, που παρέμενε εκτός του ελέγχου του μακρινού εξαδέλφου τους Βαγράτ Γ΄, ο οποίος είχε γίνει βασιλιάς μίας ενοποιημένης Γεωργίας το 1008. Το 1011 οι αδελφοί προσκλήθηκαν από τον Βαγράτ Γ΄ σε διαπραγματεύσεις στο κάστρο του Πανασκέρτι, αλλά συνελήφθησαν και κρατήθηκαν αιχμάλωτοι στο κάστρο του Τμόγκβι, όπου σύντομα θανατώθηκαν. Οι κτήσεις τους πέρασαν στον Βαγράτ Γ΄ και τους απογόνους του. Τα παιδιά τους, ο Βαγράτ Γ΄ γιος του Σουμπάτ Β΄ και ο Δημήτριος γιος του Γεωργίου, κατέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη, από όπου θα προσπαθούσαν να ανακτήσουν τα πατρογονικά εδάφη με τη Βυζαντινή βοήθεια, για τελευταία φορά το 1032, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.[1]
Παραπομπές
Δείτε επίσης
