Σίμων Δ΄ του Μονφόρ

Σίμων Δ΄ του Μονφόρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Simon IV de Montfort (Γαλλικά)
Γέννηση	1165 (περίπου)[1][2] ή 1150[3]
Θάνατος	25  Ιουνίου 1218 Τουλούζη
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός ηγέτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Αλίκη του Μονμορανσύ (από 1190)[4]
Τέκνα	Αμωρί Ζ΄ ντε Μονφόρ Γκι του Μονφόρ Σίμων Ε΄ του Μονφόρ Amicie de Montfort[5][6] Laure de Montfort[6]
Γονείς	Σίμων του Μονφόρ και Αμισίε του Μονφόρ
Αδέλφια	Γκι του Μονφόρ Πετρονίλλα του Μονφόρ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Lord High Steward
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

O Σίμων Δ΄, γαλλ. Simon IV (π. 1175 - 25 Ιουνίου 1218) απο τον Οίκο τού Μονφόρ-λ'Αμωρί ήταν κύριος του Μονφόρ στο Ιλ-ντε-Φρανς και 5ος κόμης του Λέστερ στην Αγγλία.

Σφραγίδα τού Σίμωνα Ε΄ κυρίου τού Μονφόρ. Επιγραφή SIGILL[UM] SIMONIS ΔE MONTEFORTI.

Βιογραφία

Ήταν γιος τού Σίμωνα Δ΄ κυρίου τού Μονφόρ και της Αμικία των Μπωμόν, κόρης τού Ροβέρτου 3ου κόμη τού Λέστερ.

Το 1181 διαδέχθηκε τον πατέρα του στην κυριότητα τού Μονφόρ. Το 1190 νυμφεύτηκε την Αλίκη, κόρη τού Μπουσάρ Γ΄ του Μονμορανσύ, η οποία μοιράστηκε μαζί του τον θρησκευτικό ζήλο του και τον ακολουθούσε στις εκστρατείες του.

Το 1199 έλαβε μέρος σε μία κονταρομαχία (tournois) στο Εκρύ-συρ-Αιν (νυν Άσφελντ) και ανέλαβε τον σταυρό στην ακολουθία τού Τιμπώ κόμη της Καμπανίας· ακολούθησε την Δ΄ Σταυροφορία. Η Δ΄ Σταυροφορία έπεσε σύντομα υπό Βενετικό έλεγχο και παρέκλινε στη Ζάρα της Αδριατικής. Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ είχε ιδιαίτερα προειδοποιήσει τους Σταυροφόρους να μην επιτεθούν σε Χριστιανούς, έτσι ο Σίμων Ε΄ αντιτέθηκε στην επίθεση και παρότρυνε μία αντιπροσωπεία από τη Ζάρα να μην παραδοθούν, ισχυριζόμενος ότι ο Γαλλικός στρατός δεν θα υποστήριζε τους Βενετούς σε αυτό. Ως αποτέλεσμα η αντιπροσωπεία επέστρεψε στη Ζάρα και η πόλη αντιστάθηκε. Όμως οι πιο πολλοί Γάλλοι κύριοι ήταν χρεωμένοι στους Βενετούς και υποστήριξαν την επίθεση· η πόλη λεηλατήθηκε το 1202. Ο Σίμων Ε΄ δεν συμμετείχε στην πράξη αυτή και ήταν ο πιο ειλικρινής επικριτής. Αυτός και οι ακόλουθοί του, όπως ο αββάς Γκυ τού Βω-ντε-Σερναί, άφησαν τη Σταυροφορία, όταν αυτή εξετράπη για μία ακόμη φορά στην Κωνσταντινούπολη για να θέσει τον Αλέξιο Δ΄ Άγγελο στον θρόνο. Αντί αυτού, ο Σίμων Ε΄ και η ακόλουθοί του ταξίδεψαν στην Αυλή τού Εμέρικ της Ουγγαρίας και μετά στην Άκρα.

Η μητέρα του Αμικία των Μπωμόν ήταν η πρωτότοκη κόρη τού Ροβέρτου 3ου κόμη τού Λέστερ· έπειτα από το τέλος τού αδελφού της Ροβέρτου 4ου κόμη του Λέστερ που ήταν άτεκνος, κληρονόμησε το ήμισυ των ιδιοκτησιών του και μία διεκδίκηση επί της κομητείας τού Λέστερ. Η διαίρεση των ιδιοκτησιών πραγματοποιήθηκε το 1207 και τα δικαιώματα στην κομητεία δόθηκαν στην Αμικία και τον Σίμωνα Ε΄. Όμως ο Ιωάννης της Αγγλίας κατέλαβε τις ιδιοκτησίες και κατάσχεσε τα έσοδά τους. Αργότερα το 1215 οι ιδιοκτησίες περιήλθαν στον ανιψιό τού Σίμωνα Ε΄, τον Ρανούλφο ντε Μεσίν 4ο κόμη τού Τσέστερ.

Μετέπειτα ζωή

O Σίμων Ε΄ περνούσε τη ζωή του στις ιδιοκτησίες του στη Γαλλία, όταν ανέλαβε τον σταυρό πάλι, αυτή τη φορά εναντίον διαφωνούντων Χριστιανών. Συμμετείχε στην Σταυροφορία των Αλβιγινών το 1209 και έπειτα από την πτώση της Καρκασσόν εξελέγη ηγέτης της Σταυροφορίας και υποκόμης των περιοχών τού Ραϋμόνδου των Τρανκαβέλ, που κατακτήθηκαν.

Αμείφθηκε με τις περιοχές τού Ραϋμόνδου Δ΄ κόμη της Τουλούζης, που κατακτήθηκαν. Αυτό θεωρητικά τον έκανε τον πιο ισχυρό γαιοκτήμονα της Οσιτανίας. Τον φοβήθηκαν όμως για την ασπλαχνία του. Το 1210 έκαψε 140 Καθαρούς στην κώμη της Μινέρβ, που αρνήθηκαν να αποκηρύξουν τα πιστεύω τους· χάριζε τη ζωή σε όσους μεταστρεφόταν. Σε άλλο ευρέα διαδεδομένο περιστατικό, πριν την λεηλασία της κόμης τού Λατούρ, έφερε φυλακισμένους από την κοντινή κώμη τού Μπραμ, τους έβγαλε τα μάτια και τους έκοψε τα αυτιά, τις μύτες και τα χείλια. Άφησε έναν με ένα μάτι, που τους οδήγησε στο Λατούρ για προειδοποίηση.

Η συμμετοχή τού Σίμωνα Ε΄ στην Σταυροφορία είχε την πλήρη υποστήριξη τού επικυριάρχου του, τού Φιλίππου Β΄ της Γαλλίας. Ωστόσο ο ιστορικός Αλισταίρ Ορν στο έργο του Επτά γενεές τού ΠΑρισιού, δηλώνει, ότι ο Φίλιππος "έκανε ότι δεν έβλεπε τη Σταυροφορία τού Σίμωνα τού Μονφόρ, την οποία αποδοκίμαζε. Όμως αποδέχθηκε τα λάφυρα στο θησαυροφυλάκιό του". Μετά την επιτυχία τού Σίμωνα Ε΄ στην απόκτηση της Νορμανδίας από τον Ιωάννη της Αγγλίας, ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ τού πρότεινε να ηγηθεί της Σταυροφορίας, αλλά ο Σίμων Ε΄ το απέρριψε.

Υστεροφημία

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1190 την Αλίκη, κόρη τού Μπουσάρ Γ΄ τού Μονμορανσύ και είχε τέκνα:

• Αμωρί ΣΤ΄ 1192-1241, κόμης τού Μονφόρ.
• Σίμων π.1208-1265, 6ος κόμης τού Λέστερ.
• Γκυ απεβ. 1220, νυμφεύτηκε την Πετρονίλλα κόμισσα τού Μπιγκόρ.

Πηγές

• Lippiatt, G.E.M. Simon V of Montfort and Baronial Government, 1195–1218, 2017
• Sumption, Jonathan. The Albigensian Crusade, 2000
• Wikisource-logo.svg Herbermann, Charles, ed. (1913). "Simon de Montfort" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.

Παραπομπές

1. Faceted Application of Subject Terminology. 1801562. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
2. nr89008050.
3. www.biografiasyvidas.com/biografia/m/montfort_simon_iv.htm.
4. p453.htm#i4527. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
5. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
6. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.