Ο Πάρις Κανελλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν το μοναχοπαίδι του στρατηγού Ελευθερίου Κανελλάκη και της συζύγου του Αργυρούλας.
Το 1976 πήρε πτυχίο ηλεκτρολόγου μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (με διπλωματική εργασία με τον καθηγητή Εμμανουήλ Πρωτονοτάριο).[1] Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη μηχανική υπολογιστών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (MIT). Πήρε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα ειδικεύσεως (M.Sc.) το 1978 με τη διατριβή Algorithms for a scheduling application of the Asymmetric Traveling Salesman Problem (= «Αλγόριθμοι για μία εφαρμογή ευρέσεως διαδρομών στο ασύμμετρο πρόβλημα του πλανόδιου πωλητή»), για την οποία επιβλέποντες καθηγητές ήταν οι Ρον Ριβέστ και Μάικλ Άθανς, αν και συνεργάσθηκε και ο Χρίστος Παπαδημητρίου (τότε καθηγητής στο διπλανό Χάρβαρντ).[2] Ο Κανελλάκης εκπόνησε ύστερα διδακτορικό με επιβλέποντα καθηγητή τον Παπαδημητρίου στο MIT. Υπέβαλε τη διδακτορική διατριβή του με τίτλο The complexity of concurrency control for distributed databases[3] τον Σεπτέμβριο του 1981 και έγινε διδάκτορας[4] τον Φεβρουάριο του 1982.
Σταδιοδρομία
Αμέσως διορίσθηκε επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης υπολογιστών του Πανεπιστημίου Μπράουν. Προάχθηκε σε αναπληρωτή καθηγητή το 1986 και σε τακτικό καθηγητή (α΄ βαθμίδας) το 1990, ενώ το 1988 πήρε την αμερικανική υπηκοότητα[5]. Διέκοψε για λίγο τη διδασκαλία στο Μπράουν το 1984 για να συνεργασθεί ως επισκέπτης καθηγητής στο Εργαστήριο Επιστήμης υπολογιστών του MIT με τη Νάνσυ Λυντς και το 1988 για ένα έτος στο Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών Επιστήμης και Ελέγχου Υπολογιστών της Γαλλίας, όπου συνεργάσθηκε με τον Σερζ Αμπιτεμπούλ. Επίσης, μεταξύ του 1982 και του 1991 έκανε αρκετές σύντομες επισκέψεις στο Ερευνητικό Κέντρο «Thomas J. Watson» της IBM.[6]
Ο Κανελλάκης βραβεύθηκε με το Faculty Development Award της IBM το 1985, ενώ κατά το ακαδημαϊκό έτος 1989-90 ήταν συνδεδεμένος καθηγητής Επιστήμης υπολογιστών της IBM.[4]
Θάνατος
Ο Κανελλάκης σκοτώθηκε σε ηλικία 42 ετών, στις 20 Δεκεμβρίου 1995, μαζί με την Κολομβιανή σύζυγό του ψυχοθεραπεύτρια Μαρία Τερέσα Οτόγια (Maria Teresa Otoya) και τα δύο τους παιδιά, την Αλεξάνδρα και τον Στέφανο, στη συντριβή του αεροσκάφους της πτήσεως 965 της American Airlines, με το οποίο ταξίδευαν για να περάσουν τα Χριστούγεννα μαζί με τους γονείς της Μαρίας.[7][8][9][10]
Ο Κανελλάκης επέβλεψε επτά διδακτορικές διατριβές στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και μία στο ΜIT.[12][13]
Από κοινού με τον Αλεξάντερ Άλιστερ («Άλεξ») Σβάρτσμαν (Α.Α. Shvartsman) συνέγραψαν τη μονογραφία Fault-Tolerant Parallel Computation (= «Σφαλματάντοχος παράλληλος υπολογισμός»).[14] Το βιβλίο δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί όταν σκοτώθηκε ο Κανελλάκης.[15]
Εκτός αυτού, μετά από δωρεές των γονέων του Κανελλάκη, τρεις μεταπτυχιακές υποτροφίες και ένα ακόμα βραβείο καθιερώθηκαν στη μνήμη του Π. Κανελλάκη στα τρία Α.Ε.Ι. στα οποία σπούδασε και εργάσθηκε το μοναχοπαίδι τους:
Από το 1997 το Τμήμα Επιστήμης υπολογιστών του Πανεπιστημίου Μπράουν προσφέρει δύο Υποτροφίες Πάρη Κανελλάκη (Paris Kanellakis Fellowships) κάθε χρόνο, με την καθεμιά να καλύπτει ένα έτος σπουδών και να χορηγείται κατά προτίμηση σε μεταπτυχιακό φοιτητή ή φοιτήτρια από την Ελλάδα.[19][20]N-PCKF/>[21]
Από το 1999 το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης υπολογιστών του MIT προσφέρει μία Υποτροφία Πάρη Κανελλάκη (Paris Kanellakis Fellowship) κάθε χρόνο, που καλύπτει ένα έτος σπουδών και χορηγείται σε μεταπτυχιακό φοιτητή ή φοιτήτρια που είναι ελληνικής υπηκοότητας ή Ελληνοαμερικανός/-ίδα.[22][23]
Από το 2000 το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο απονέμει ετησίως το Βραβείο στη Μνήμη του Καθηγητή Πάρι Κανελλάκη, στον/στη φοιτητή/-τρια της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών, με κατεύθυνση Πληροφορικής, που συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο μέσο όρο βαθμολογίας στα μαθήματα του τρίτου και του τέταρτου έτους.[24] Μεταξύ των βραβευθέντων με αυτό συγκαταλέγεται και ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης[25].
Το 2002 το Α΄ Πανελλήνιο Συμπόσιο Διαχειρίσεως Δεδομένων διοργανώθηκε στη μνήμη του Κανελλάκη.[26] Το 2001 το Τμήμα Επιστήμης υπολογιστών του Πανεπιστημίου Μπράουν καθιέρωσε την ετήσια Διάλεξη στη μνήμη Πάρι Κανελλάκη, που δίνεται συνήθως αργά το φθινοπωρινό εξάμηνο, συχνά από πρώην συνεργάτες του Κανελλάκη.[27][28]
Στα λίγα χρόνια που ακολούθησαν τον πρόωρο θάνατο του Κανελλάκη, αρκετά επιστημονικά περιοδικά δημοσίευσαν νεκρολογίες του και/ή αφιέρωσαν ένα τεύχος τους στη μνήμη του.[29][30][31][32][33][34][35][36]
Από την άλλη, μεμονωμένοι νέοι ερευνητές αφιέρωσαν τις διδακτορικές διατριβές τους στην μνήμη του[37][38].
Το 1996 ένα δέντρο (νορβηγικός σφένδαμος) φυτεύθηκε στη μνήμη του Κανελλάκη και της οικογένειάς του στην πανεπιστημιόπολη του Μπράουν.[39][40] Το επόμενο έτος, το Τμήμα Επιστήμης υπολογιστών του Πανεπιστημίου μετονόμασε τη βιβλιοθήκη του με το όνομα του Κανελλάκη.[18][40][41] Οι γονείς του Κανελλάκη ανέθεσαν στον γλύπτη Κώστα Βαρώτσο τη φιλοτέχνηση του έργου «Ορίζων» στη μνήμη του γιου τους και της οικογένειάς του. Το έργο αυτό στήθηκε κοντά στη Λυγιά Κορινθίας, στην Ελλάδα, σε οικογενειακό κτήμα που δωρήθηκε στα Παιδικά Χωριά SOS.[40][42][43]
↑Kanellakis & Shvartsman 1997, σελ. xxix: «By December of 1995 we had compiled most of the material and drafted four of the planned seven chapters. We were to complete the remaining work during the winter vacation. It was not to be. [...] I miss you, my brother.»
↑Κυριακοπούλου, Εύη (23 Μαρτίου 1999). (στα ελληνικά)Ελευθεροτυπία.
Πηγές
Kanellakis, Paris C. (1976). Easy-to-test criteria for weak stochastic stability of dynamical systems (B.Sc., NTUA). Advised by Emmanuel Protonotarios.
Abiteboul, Serge; Kuper, Gabriel M.; Mairson, Harry G.; Shvartsman, Alexander A.; Vardi, Moshe Y. (1996a). «In Memoriam». ACM Computing Surveys28 (1): 3–15. doi:10.1145/234313.234318.
Abiteboul, Serge; Kuper, Gabriel M.; Mairson, Harry G.; Shvartsman, Alexander A.; Vardi, Moshe Y. (1996b). «IN MEMORIAM Paris C. Kanellakis». Journal of Algorithms20 (2): 202–204. doi:10.1006/jagm.1996.0010.
Hull, Richard (1996). «In memoriam: Paris C. Kanellakis». Proceedings of the fifteenth Symposium on Principles of Database Systems (PODS'96). ACM, p. 79. doi:10.1145/237661.242786.
Ramakrishnan, Raghu; Stuckey, Peter J. (1997). «Introduction to the Special Issue on Constraints and Databases». Constraints2 (3–4): 243. doi:10.1023/A:1009702011844.
Benedikt, Michael; Dong, Guozhu; Libkin, Leonid; Wong, Limsoon (1998). «Relational expressive power of constraint query languages». Journal of the ACM45 (1): 1–34. doi:10.1145/273865.273870.
Revesz, Peter Z. (1998). «Constraint databases: A survey». Lecture Notes in Computer Science. 1358. Selected papers from a workshop on Semantics in Databases (1995). Springer, pp. 209–246. doi:10.1007/BFb0035010.