Η Νοσταλγία για τη Σοβιετική Ένωση[1] ή Σοβιετική νοσταλγία[2][3] είναι κοινωνικό-ψυχολογικό φαινόμενο της νοσταλγίας για τη Σοβιετική εποχή, είτε για την πολιτική της, την κοινωνία της, τον πολιτισμό της ή την αισθητική. Αυτή η νοσταλγία είναι πιο κοινή μεταξύ των ανθρώπων που κατοικούν στη Ρωσία και τα μετασοβιετικά κράτη, καθώς και στα άτομα που γεννήθηκαν στη Σοβιετική Ένωση, αλλά εδώ και καιρό ζουν στο εξωτερικό. Υπάρχουν αρκετά αποτελέσματα απογοήτευσης στη Ρωσία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Για παράδειγμα, η Σοβιετική οικονομία κατέρρευσε σε διάφορες νέες μετασοβιετικές οικονομίες, αλλάζοντας οδυνηρά από μια σχεδιασμένη οικονομία στον καπιταλισμό, το βιοτικό επίπεδο έπεσε για πολλούς ανθρώπους και το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας διαλύθηκε, αλλά εμφανίστηκε η ευημερία των Νέων Ρώσων και Ρώσων ολιγαρχών, συχνά με ανήθικο τρόπο. Ταυτόχρονα, η απώλεια της κατάστασης υπερδύναμης οδήγησε σε διάφορες αντιδράσεις, από την αύξηση του ρωσικού εθνικισμού, στην απογοήτευση.
Στην Ουκρανία, από το 2009, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, έχει προσπαθήσει ενεργά να αποκαταστήσει τη λατρεία του Ιωσήφ Στάλιν.[9][10][11][12] Στις 22 Ιουνίου 2013, ο Σέρχι Τοπάλοφ, ο Λαϊκός Αναπληρωτής του Κομμουνιστικού Κόμματος, επιτέθηκε σε ένα πράκτορα επιβολής του νόμου πάνω από ένα πορτρέτο του Στάλιν.[13]
Satter, D. It Was a Long Time Ago and It Never Happened Anyway: Russia and the Communist Past. Yale University Press. New Haven, 2012. (ISBN0300111452).