Νησιά Γκίλμπερτ

Τα Νησιά Γκίλμπερτ είναι ένα σύμπλεγμα από 16 ατόλες και κοραλλιογεννή νησιά στον Ειρηνικό Ωκεανό. ) και αποτελούν το κύριο τμήμα του κράτους του Κιριμπάτι (Κιριμπάτι είναι η απόδοση της λέξης Γκίλμπερτ στη γλώσσα Κιριμπάτι). Έχουν έκταση 264 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 82.902 κάτοικοι (το 2005). Τα νησιά αυτά κατοικούνταν από Μικρονήσιους πολύ πριν ανακαλυφθούν από τους Ευρωπαίους. Τα νησιά ανακαλύφθηκαν το 1765 από τον πλοίαρχο Τζον Μπάιρον του πλοίου Ντόλφιν όταν αυτός ανακάλυψε την νήσο Νικουνάου. Το όνομα των νησιών οφείλεται στον Χάμφρεϊ Γκίλμπερτ, ο οποίος εξερεύνησε τα νησιά το 1788. Από τις 27 Μαϊου 1892 τα νησιά αποτελούσαν βρετανικό προτεκτοράτο μαζί με τα νησιά Έλις. Το 1915 τα νησιά Γκίλμπερτ και Έλις προσαρτήθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία ως αποικία. Η αποικία έγινε αυτόνομη το 1971. Ενώ από το 1976 εώς το 1978, τα νησιά Γκίλμπερτ χωρίστηκαν από τα νησιά Έλις και έγιναν ξεχωριστή αποικία. Τον Ιούλιο του 1979, τα νησιά Γκίλμπερτ έγιναν ανεξάρτητα και αποτέλεσαν το κράτος του Κιριμπάτι μαζί με την Μπανάμπα (Όσεαν Νήσος), τα 8 από τα 10 Νησιά Φοίνικα και τα 8 από τα 11 Νησιά Γραμμής Ισημερινού.

Οι ατόλες και τα νησιά, καθώς και οι συντεταγμένες τους έχουν ως εξής:

Νήσοι	Συντεταγμένες	Πληθυσμός^*
Αμπαϊάνγκ	041°50′N 172°57′E	5,502
Αμπεμάμα	070°24′N 173°50′E	3,404
Αρανούκα	090°09′N 173°35′E	1,158
Αροράε	162°38′S 176°49′E	1,256
Μπέρου	111°20′S 175°59′E	2,169
Μπουταριτάρι (το πρώην Μακίν)	023°09′N 172°50′E	3,280
Κουρία	080°13′N 173°24′E	1,082
Μαϊάνα	060°55′N 173°00′E	1,908
Μακίν (το πρώην Μικρό Μακίν)	013°23′N 173°00′E	2,385
Μαρακέι	032°00′N 173°17′E	2,741
Νικουνάου	121°21′S 176°28′E	1,912
Νονούτι	100°40′S 174°20′E	3,179
Ονοτόα	141°52′S 175°33′E	1,644
Ταμπιτεουέα	131°20′S 174°50′E	3,600 (N.), 1,298 (S.)
Ταμάνα	152°30′S 175°58′E	875
Ταράουα	051°26′N 173°00′E	5,678 (N.), 40311 (S.)
Νήσοι Γκίλμπερτ		82,902

^* Πηγή: Κιριμπάτι απογραφή 2005 (provisional) [1]