Μαρία του Μπερί

Μαρία του Μπερί
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1375 (περίπου)
Θάνατος	Ιουνίου 1434[1] Λυών
Τόπος ταφής	Prieurale Saint-Pierre et Saint-Paul de Souvigny
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Λουδοβίκος Γ΄ του Σατιγιόν (1386–1391)[2] Φίλιππος του Αρτουά του Ε (1392–1397)[2] Ιωάννης Α΄ της Βουρβόνης (1400–1434)[2]
Τέκνα	Κάρολος του Αρτουά του Ε Μπόννη του Αρτουά Κάρολος Α΄ της Βουρβόνης Λουδοβίκος Α΄ της Βουρβόνης-Μονπανσιέ Catherine d'Artois[3] Philippe d'Artois[3]
Γονείς	Ιωάννης του Μπερί και Ιωάννα του Αρμανιάκ
Αδέλφια	Ιωάννης του Μπερί (Κόμης του Μονπανσιέ) Βόννη του Μπερί
Οικογένεια	Οίκος του Βαλουά
Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία του Μπερί, (Γαλλική γλώσσα : Marie, περί το 1375 - Ιούνιος 1434) από τον Οίκο των Βαλουά ήταν ιδίω δικαιώματι (suo jure) δούκισσα του Ωβέρν και κόμισσα του Μονπανσιέ (1416 - 1434). Με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Μπουρμπόν. Ήταν η δεύτερη κόρη τού Ιωάννη, δούκα του Μπερρύ & Ωβέρν και κόμη του Πουατιέ & Μονπανσιέ και της Ιωάννας, κόρης τού Ιωάννη Α΄, κόμη του Αρμανιάκ.^[4][5] Είχε μέσω του πατέρα της μιά τεράστια συλλογή από κειμήλια και βιβλιοθήκες, ήταν δισέγγονη του βασιλιά της Γαλλίας Ιωάννη του Αγαθού. Τα αδέλφια της ήταν η Βόννη του Μπερί, ο Ιωάννης του Μπερί (Κόμης του Μονπανσιέ), ο Κάρολος και ο Λουδοβίκος. Παντρεύτηκε 3 φορές, διετέλεσε αντιβασίλισσα στο Δουκάτο του Μπουρμπόν από την εποχή που ο τρίτος της σύζυγος Ιωάννης Α΄ της Βουρβόνης αιχμαλωτίστηκε στη ν Μάχη του Αζενκούρ (1415).

Πρώτος γάμος

Ο πρώτος σύζυγος της ήταν ο Λουδοβίκος Γ΄ του Σατιγιόν, η Μαρία τον παντρεύτηκε σε ηλικία 11 ετών στον Καθεδρικό ναό της Σαιντ-Ετιέν στο Μπουρζ (29 Μαίου 1386).^[5] Ο πατέρας της έδωσε μια τεράστια προίκα που έφτανε τα 70.000 Φράγκα, στον γαμπρό του Λουδοβίκο έδωσε την κομητεία του Ντυνουά.^[4] Τον γάμο συμφώνησαν (1384) ο πατέρας της Ιωάννης του Μπερί και ο μελλοντικός πεθερός της Γκυ Β΄ του Μπλουά, "ένας δούκας θα την ντύσει στο κρεβάτι και ένας κόμης θα της βάλει τα κοσμήματα". Οι πολυτελείς τελετές και οι γιορτές που ακολούθησαν περιγράφονται στα Χρονικά του Ζαν Φρουασάρ.^[6]

Κόμισσα του Ε

Δεν απέκτησαν παιδιά και ο Λουδοβίκος πέθανε πρόωρα (15 Ιουλίου 1391), η Μαρία συμφώνησε να παντρευτεί σε δεύτερο γάμο τον Φίλιππο του E (27 Ιανουαρίου 1393). Ο γάμος έγινε τον επόμενο μήνα στο Παλάτι του Λούβρου, ο Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας πλήρωσε όλες τις εορταστικές εκδηλώσεις ενώ ο πατέρας της έδωσε στην Μαρία άλλη μια τεράστια προίκα 70.000 φράγκων. Απέκτησαν δύο κόρες και ο βασιλιάς διόρισε τον δεύτερο σύζυγο της Κοντόσταυλο της Γαλλίας. Ο Φίλιππος του Ε πήγε σε Σταυροφορία κατά των Οθωμανών με τον φίλο του Στρατάρχη της Γαλλίας Ζαν Β΄ Λε Μενγκρ, αιχμαλωτίστηκε στην καταστροφική μάχη της Νικόπολης (25 Σεπτεμβρίου 1396), πέθανε λίγους μήνες αργότερα σε φυλακή στην Τουρκία.^[7] Η σορός του Φιλίππου μεταφέρθηκε στην γενέτειρα του Ε όπου έγινε η ταφή του, η Μαρία έδωσε 100 δολλάρια ετησίως στην Κολλεγιακή εκκλησία Νότρ-Νταμ-ε-Σαίντ-Λωράν να τελεί μνημόσυνο στην μνήμη του κάθε 17 Ιουνίου.^[8] Ο μεγαλύτερος γιος τους Φίλιππος πέθανε την ίδια χρονιά (23 Δεκεμβρίου 1396) και τάφηκε στην Ε μαζί με τον πατέρα του.^[9] Η Μαρία διόρισε την κουνιάδα της Ιωάννα του Τουάρ κηδεμόνα στα τρία παιδιά της που είχαν επιζήσει με τον Φίλιππο : Κάρολος του Αρτουά του Ε, Μπόννη του Αρτουά και Αικατερίνη. Ο Κάρολος διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία τριών ετών σαν κόμης του Ε. Τα έσοδα που ανήκαν στον ίδιο διαχειρίστηκαν η Μαρία, ο πατέρας της και ο θείος της Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας.^[4]

Δούκισσα του Μπουρμπόν

Η Μαρία παντρεύτηκε σε τρίτο γάμο τον Ιωάννη Α΄, δούκα του Μπουρμπόν στα βασιλικά ανάκτορα των Παρισίων (21 Ιουνίου 1401). Η συμφωνία ανάμεσα στις δύο οικογένειες για τον γάμο υπεγράφη στο Παρίσι (27 Μαίου 1400).^[4][10] Με τον τρίτο σύζυγο της απέκτησε τρία παιδιά.^[11] Ο Ιωάννης Α΄ της Βουρβόνης διορίστηκε Γενικός Καγκελάριος της Γαλλίας (18 Μαρτίου 1408) και διαδέχθηκε τον πατέρα του σαν δούκας του Μπουρμπόν (19 Αυγούστου 1410). Ο πατέρας της Μαρίας είχε πειστεί από τον βασιλιά Κάρολο ΣΤ΄ να μην πολεμήσει στην Μάχη του Αζενκούρ (25 Οκτωβρίου 1415), ο ίδιος ωστόσο πολέμησε, αιχμαλωτίστηκε και φυλακίστηκε από τους Άγγλους μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η Μαρία πολλοί πιστεύουν ότι απεικονίζεται σε μία ή δύο μικρογραφίες στην δημοφιλή συλλογή Οι Πολύ Πλούσιες Ώρες του Δούκα του Μπερί, δημιουργήθηκε για τον πατέρα της την εποχή που πέθαιναν οι γιοι του. Στην απεικόνιση του Απριλίου φαίνεται ένα νεαρό ζεύγος να υπογράφει τον γάμο τους, η συγγραφέας Πατρίσια Στίρνμαν (γεν. το 1945) πιστεύει ότι απεικονίζει την συμφωνία ανάμεσα στην Μαρία και τον Ιωάννη Α΄ του Μπουρμπόν (1401).^[12] Ο Ραυμόνδος Καζέλλες αντίθετα πιστεύει ότι δημιουργήθηκε μετά το 1410 και απεικονίζει την συμφωνία για τον γάμο ανάμεσα στην ανεψιά της Μαρίας Μπόννη του Αρμανιάκ με τον Κάρολο Α΄ της Ορλεάνης (1411).^[13] Οι λεπτομέρεις σχετικά με την απεικόνιση του Μαίου οδηγούν στο συμπέρασμα ότι παριστάνει πρόσωπα που ανήκαν στον Οίκο του Μπουρμπόν.^[14] Η Πατρίσια Στίρνμαν και ο Ραυμόνδος Καζέλλες συμφωνούν ότι η γυναίκα πάνω στο άσπρο άλογο που φοράει ένα μεγάλο άσπρο κάλυμμα στο κεφάλι ήταν η Μαρία την εποχή του γάμου της (21 Ιουνίου 1401). Οι δύο ιστορικοί διαφωνούν σχετικά με το εάν ο άντρας που την συνόδευε ήταν ο Ιωάννης του Μπουρμπόν.^[12][13] Τα κτίρια που φαίνονται στο βάθος δεν έχουν διευκρινιστεί αλλά πολλοί πιστεύουν ότι ήταν το Θέατρο του Σατελέ, το Κονσιερζερί ο Πύργος του Ρολογιού του Παλατιού της Πόλης των Παρισίων και τα βασιλικά ανάκτορα στα οποία έγινε ο γάμος της Μαρίας.^[15]

Οικογένεια

Παντρεύτηκε πρώτα τον Λουδοβίκο Γ΄ των Σατιγιόν κόμη του Ντυνουά· δεν απέκτησαν απογόνους και ο Λουδοβίκος Γ΄ απεβίωσε το 1391.

Έπειτα έκανε 2ο γάμο με τον Φίλιππο των Αρτουά κόμη του Ε και είχε τέκνα:

• Κάρολος π.1394-1472, κόμης του Ε.
• Μπόννη 1396-1425, παντρεύτηκε πρώτα τον Φίλιππο Β΄ κόμη του Νεβέρ και μετά τον ανιψιό του Φίλιππο Γ΄ των Βαλουά δούκα της Βουργουνδίας.
• Αικατερίνη 1397-1422;, παντρεύτηκε τον Ιωάννη των Βουρβόνων, κύριο του Καρανσύ.

Ο Φίλιππος απεβίωσε το 1397 και η Μαρία έκανε 3ο γάμο με τον Ιωάννη Α΄, δούκα του Μπουρμπόν και είχε τέκνα:

• Κάρολος Α΄ 1401-1456, δούκας του Μπουρμπόν.
• Λουδοβίκος 1403-1412, κόμης του Φορέζ.
• Λουδοβίκος Α΄ 1405-1486, κόμης του Μονπανσιέ.

Παραπομπές

1. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00002080. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
2. p11365.htm#i113650. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
4. Autrand 2000
5. Froissart & Brereton 1968, σ. 439
6. Froissart & Brereton 1968
7. Reynaud 1905, σσ. 11-12
8. Recueil des historiens des Gaules et de la France,Τόμος. 23 (1894) σ. 450
9. Cawley 2011
10. Anselme 1700, σ. 137
11. Cawley 2011b
12. Stirnemann & Villela-Petit 2004, σσ. 40–43
13. Cazelles & Rathofer 2001, σ. 26
14. Hablot 2001, σσ. 91–103
15. Papertiant 1952, σσ. 52-58

Πηγές

• Anselme, Pere (1700). Histoire genealogique et chronologique de la maison royale de France (in French). 3. Paris. p. 137.
• Autrand, Francoise (2000). Jean de Berry (in French). Paris: Fayard. ISBN 9782213648156.
• Beaune, Colette; Lequain, Elodie (2007). "Marie de Berry et les livres". In Legare, Anne-Marie (ed.). Livres et lectures de femmes en Europe entre Moyen Age et Renaissance (in French). Turnhout: Brepols. pp. 49–66.