Ο Μανουήλ Καλέκας (απεβ. το 1410) ήταν μοναχός και θεολόγος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ο Καλέκας ήταν μαθητής του Δημήτριου Κυδώνη. Έζησε στην Ιταλία, την Κρήτη και τη Λέσβο, όπου μετέφρασε τα έργα του Βοήθιου και του Άνσελμου του Καντέρμπουρυ στα ελληνικά [4] και πολλά λατινικά λειτουργικά κείμενα, όπως τη Λειτουργία του Αμβροσίου (Missa Ambrosian) στη Γέννηση του Κυρίου (Nativitate Domini). [5] Ο Καλέκας μετέφρασε το Comma Johanneum (φράση στην Α΄ επιστολή του Ιωάννου) στα ελληνικά από τη Βουλγάτα.
Ο Καλέκας ήταν Ενωτικός και προσπάθησε να συμφιλιώσει την Ανατολική και τη Δυτική Εκκλησία. Το 1390 έγραψε ένα έργο, κατηγορώντας τους Βυζαντινούς για τον χωρισμό τους από τη Δυτική Εκκλησία.
Όταν κλήθηκε να υπογράψει τον Τόμο του Παλαμά (την επίσημη δήλωση της Ορθοδοξίας, που εκδόθηκε το 1351 στη Σύνοδο των Βλαχερνών), ως αποτέλεσμα των αντιπ-Παλαμικών γραφών του αρνήθηκε να το κάνει και του επιβλήθηκαν κυρώσεις. Κατέφυγε στο Πέραν, τη Γενουατική συνοικία της Κωνσταντινούπολης, για να αποφύγει τη δίωξη. Το 1396 έγραψε μία επιστολή, που επέπληξε τον Μανουήλ Β΄, στην οποία ο Αυτοκράτορας απάντησε με πικρία. [6]
Ο Καλέκας επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1403 με τον Αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγο, αλλά προς έκπληξή του δεν έτυχε θερμής υποδοχής από τους παλαιούς του φίλους. Ως αποτέλεσμα, αναγκάστηκε να καταφύγει στους Δομινικανούς στη Μυτιλήνη, όπου και απεβίωσε το 1410. [7]
